Alle inzendingen over EENZAAMHEID

Van pijn, verdriet en eenzaamheid, van honger en van dorst. Het zal ooit weer morgen worden, ook na deze nacht. Van eenzaam en alleen zijn, van tranen en van woede. Het zal ooit weer morgen worden, ook na deze nacht. Van eind'loos hoopvol wachten, van wie weet vergeefs en voor niets.…

Niemand die mijn schreeuw der eenzaamheid hoort Van het vlot afspringen om te verdrinken In de zee der liefde Waar jouw ogen mij vol liefde vervullen Hoor mij het lied der wanhoop zingen Om verzwolgen te worden door de golven der eenzaamheid En mijn gelukzaligheid te vinden in jouw ogen.…

Voelde zich eenzaam en verlaten Omdat hij nu eenmaal anders was En niet zoals de jongens in zijn klas Kon er met hen nooit over praten Voel jij je soms eenzaam en alleen? God de Heer wil je altijd nabij zijn Hij weet van jouw verdriet en pijn En zal er steeds zijn voor iedereen.…

Ik stond daar in het licht der spot En voelde de spot op me stralen Eenzaam overgelaten aan ’t lot Kon ik nog amper ademhalen Zwijgend en de mond vol tanden Bezag ik die grote zaal vol stoelen Aan iedere kant die lege wanden Begon mij zeer eenzaam te voelen Daar in ’t felle licht open en bloot Stond ik met een kleur als een tomaat En ik…

Zo donker heb ik slechts de eenzaamheid aan de hand. Ik kan begrijpen, noch grijpen. lijk te dolen in de nacht. Voor de morgen valt de regen. Glijden druppels roerloos zacht. Wat ik versta van de regen is dat je zo ook gelukkig kan zijn. Eenzaamheid huilt als een zegen die 's nachts niet thuis kan zijn.…

Ze zullen een masker wensen dat van jouw zal kunnen zijn want je bent voor de eenzaamheid geboren en ik de vloek en het geweten dat je nooit zult missen.…

niet omhelst door dromen in eenzaamheid voel jij gelaten wat er ooit was een liefde in handen niet meer dan een wens ontglipt aan het leven verdween jouw lach…

Ik ben het , met die lach, met dat open hart Ach, je bent sterk, maar zo eenzaam, zo hard en zo ongelukkig Neem me toch terug want ik ben het; die vage herinnering aan wie je ooit was.…

Misschien een eenzame droom Die rondwaalt Geen uitweg meer kent Gonst door mijn hoofd Die me troost kan bieden En me zegt Dat hij Als enige droom Ook nog kan overleven Er is nog hoop…

mijn hart is eenzaam het schreeuwt om jou Mijn ziel is bevangen door een bittere kou Je zegt : vergeet me, ga door met je leven Maar zonder jou kan ik niet Ik heb je nog zoveel te geven…

Vier ogen zwijgen met de lippen die woorden verbergen en veranderen in een gebed dat niemand bereikt in het eenzame wachten dat al twee levens duurt…

Je koestert en streelt mijn eenzame lichaam tot het oplicht en wakker wordt: je huid raakt mijn huid je hart raakt mijn hart…

Al was ik de weg weer kwijt, toch ben ik gespaard gebleven; en was ik in mijn eenzaamheid met uw engelengeduld omgeven. Gij hebt in mijn donkerste dagen mij steeds in het licht gedragen.…

Als een lichterzwart bedwingen je woorden onherroepelijk mijn huid niets te verzwijgen maar met de stem van een vreemde beelden bevrijden uit het web van mijn dromen de overgave van een eenzame vlieg.…

stoere wildbloem broos vlam je op stil lonkend tussen 't wuivende graan een wonderlijke groet naar de horizon die eenzaam wacht…

vanuit de duisternis keek je naar de wereld naar de mensen, naar het geluk je probeerde met je hand deze warmte naar je toe te halen om maar nooit meer de koude en de eenzaamheid te voelen.…

Touw schuurt De eeuwigheid Met alles en iedereen Steeds minder verbonden Eenzamer dan eenzaam Door het leven verslonden Knarsetandend het geweten Om zijn tandeloze strijd…

Troosteloos of ben ik boos Emoties die stromen Alleen gelaten in eenzaamheid Het einde van mijn dromen Het is zoals het is niet minder en niet meer De werkelijkheid is realiteit En doet me meer dan zeer......…

de sterren huiveren blauw in een poolkoude nacht zelfs de vele warme kussen die jij op mijn lippen achterliet kunnen mij niet warmen in deze eenzame nacht…

Verdrink je in een onmetelijke zee van onpeilbare eenzaamheid, oogt het in ieder geval de panacee om voor te wenden dat je het niet bent.…

Het is beter om te schrijven dan te blijven hangen in het zelfde refrein God wat ben ik eenzaam God wat heb ik een pijn het is beter om te schrijven het recept om gelukkig te zijn en te blijven.…

doorgronde eenzaamheid verzamel mijn liefde in de herfst van mijn leven maar geef een ander ook wat te teren op de liefde die zo universeel hoort te zijn en haat niet meer dan een woord behoort te worden.…

een ogenblik verder geldt er geen weg meer terug slechts eenzaamheid wenkt voor beiden zij hier hij aan de overzijde enkel een schemering van wat is geweest blijft hen nabij…

Wanneer de tranen rollen over mijn gezicht omdat de leugen spuugt in mijn gezicht eenzaam in ‘t verdriet sta ik biddend om ontferming voor Gods aangezicht…

Diner voor 2 Na eindelijk op de Albert Kuip te zijn beland Kon ik mijn inkopen doen in het groente en kruiden land Gelijk vroeg de marktboer dag kerel waarmee mag ik jou helpen uit den brand Hoi Dag heer, gaarne van U 2 grote rode uien courgette Laos en een bosje koriander Graag wat citroengras, gember kokosmelk, nee niet van dat merk maar die…

Achter haar masker schreide zij vaak wanneer ze pijn had, of eenzaam was Gespeelde vrolijkheid was noodzaak mede daarom acteerde zij de grapjas ’s Nachts in bed, kon zij zichzelf zijn ‘t masker gleed dan van haar gezicht Dan deed het eenzaam het meest pijn als ze zich rot voelde bij ’t maanlicht Haar masker met ‘t opgewekte gelaat wilde…

ik nog geloven in een rozensprookje en wie betwijfeld dat als er niets meer is dat ons nog bindt dan slechts een vlag halfstok en voor ieder weer een eiland barstensvol van eenzaamheid.…

zijn kabouters die poneren over welstand met schijnbewegingen van voetballers die beeldschone vrouwen laten flaneren in het licht omdat alles is veranderd de spiegelzee blijft te eenzaam om tijd tot een compagnon te maken we ontwaken iedere ochtend om te weten dat we te laat zijn.…

En dat er vrede wordt gemeld, een einde komt aan het geweld; dat goede krachten sterker zijn dan eenzaamheid en zielenpijn. Dat eenzaamheid en zielenpijn toch niet het allerlaatste zijn, maar dat vertrouwen en ook moed eenieder voller leven doet.…

De vergeten mens Loopt op straat Maakt kabaal De vergeten mens Doet niet mee Heeft zijn eigen verhaal Waarom ben je daar beland Waarom leef je op de rand Waarom heb je geen geld In je eenzame bestaan ben je een held In je eenzame bestaan Moet je het zelf zien te rooien Ben je afhankelijk van de elite Wiens hart soms moet dooien Jouw…