Alle inzendingen over Economie Draaien

geef me geen naam want ik ben de dwaas achter muren van de wereld en durf amper op te kijken naar de reiziger die zich vonkloos, onherkenbaar spiegelt aan mij voor het oor van herkomst verwant met het stilste raadsel, ter verklaring van mijn uit het lijf getrokken ziel ontsluit duizend ogen verhelder water met zonlicht draai…

Hoe zalig krult het ongeboren kind in de verborgendroom van moeder geboren aan de borst der hoeder waarna het uitgroeien begint wanneer bewustzijn zich dan opent en het andere ogen voelt boven de wieg het nopen smoelt stemmen galmen zeer uitlopend veilig was de stille schuilplaats en het levendig bewegen rondom het draaien van de taats…

je bent geen plaat die ik kan kopen, draaien of afzetten wanneer ik wil Gelukkig maar: want platen slijten, vergrijzen en verbleken en worden snel onzuiver en beduimeld.... Het is bij jou als bij goede muziek, die inspireert en onrustig maakt elke keer weer..............!…

Ik heb het raam dichtgedaan om de zomer niet te horen maar de zon brandt door de muren en de vliegen draaien hun motoren klem in de gordijnen. Een hond en een kind kunnen blij en slapen tot het gisteren wordt. Auto's die nog stilstaan. Adem, zonder te bewegen. Het glas in mijn hand bevat schommelend water.…

iedere dag reinig ik mijn lichaam met zeep ik schrob mijn huid van wit naar roze naar rood tot haast bloedens toe tot ik niets meer dan water hoor ik draai me weg van de nacht en van al dat sterven waarmee ik leef mijn ziel wil aaien, waaien, zwaaien, schuimen naar zee naar duinrozen die ik kan neerschrijven alsof…

wilde zee kan het niet meer ontkennen kan er ook niet aan wennen het stormt in mijn hoofd van hot naar her van schots naar scheef het doet niet meer wat ik wil we leven in twee werelden mijn hoofd en ik als ik naar binnen kijk valt er nog een wereld te winnen op die planeet van jou die in een baan om me heen steeds wijder lijkt te draaien…

Op de bodem van je ziel ziet je was er vuil smoezelig of soms smerig uit Je wasmanden puilen uit je zou het op een grote hoop willen gooien de wasmachine in willen donderen en op 90 graden laten draaien Maar volg de algemene gangbare wasinstructies: Sorteer op kleur op temperatuur de trommel niet volproppen Zet sommige stukken in…

tijden met Akkerland en weidekoeien, Kippen die alle tijd Van de wereld hadden, Die meer scharrelden Met elkaar dan met Een voortijdige dood - Eenvoud en geborgenheid Het vertrekpunt, Ontwikkeling die eindeloos Doorging en nooit stil mocht Staan - tot de tijd mij inhaalde, En het moment aanbrak Om mijn ontwikkeling terug Te draaien…

turbotaal je toverde genegenheid met buitenlands accent je luchtigheid vervluchtigde al snel toen nieuwsgierigheid haar klauwen zette in mijn vel als een havik dook je in mijn nek medelijden was bij jou de prooi voor in je bek daarmee dacht je nu de wereld recht te doen je oordeel was nog sneller dan het kussen van een zoen draai…

Je drukt op een knop en ze zoemen, ze schudden, bewegen en draaien, of laten zich 'bruikbaar' noemen omdat ze op hun manier naaien. Maar in werkelijkheid zijn ze alle (contant of met winkelkorting) uit de hemel op aarde gevallen en min of meer self-supporting.…

VERZWINDEN Aan lange teugels sleept moeder natuur mij mee door weersomstandigheden haar nachten omwoelend lakens welke ik afsla zodat mijn opgesloten huid weer vrij zuchtig kan in en uitademen doch het keren en draaien remt ook af totdat mijn alter ego knarst dat het tijd is om weg te zinken in Boeddha’s wijsheid zuchten bewuster…

weer laat niet met zich spotten hemel kleurt thans grauw en grof eenzame zonnestraal schiet omlaag tussen zwalkende wolken kleurt voor even het land beneden als een aards paradijs na zorgvuldig schuiven en draaien is de wolkenmassa hecht gevormd neemt het zwerk de vorm aan van een blauwgrijze kwal siddert de atmosfeer na een flitsende…

ze strakte blauw de zon en wind vlaagt licht in zomerjurken bollend nog in kou de kantjes afgezet in rijpend ijs verflinteren met lentewarmte die beschut al snel gaat glinsteren pril groen nog langs het slanke been gelaarsd in bont en leer de speelse draai op hakkenhoge tenen de winter in de rug nog steeds op zicht ja dans maar…

Wat zit er achter achterdocht en woede, waarom verdenkt men mij van iets waarvan ik in de verste verte niets vermoeden kon, waarom draaien volwassenen soms als een boomblad om.…

Je halswervels draaien, een fractie van een seconde zoeken, je ogen vinden de wijzerplaat, rond en wit, blauw de cijfers, de rand. Het is toch een wonder, dat email, geërfd, afgesopt, al negentig jaar, en heel die tijd heeft geen enkele kras het geschonden.…

bestelen de armen verkrachten het recht hun galmende woorden klinken net echt kaatsen in valsheid de eerlijkheid dol schreeuwen van vrede maar hun echo’s zijn hol eisen het volgen preken verraad vertellen hoe heden in toekomst vergaat draaien de waarheid welsprekend een loer leuren met zonden in een genadig rumoer stralen schijnheilig…

nok gevulde glazen, schuimbekkend van zelf aangeprate miserie, likten mijn huid schoon of alleszins minder vuil Nu duw ik lieflijke dames van hun barkruk en doe alsof diezelfde barkruk een gitaar is en ik een zanger van bordkartonnen liefdesliedjes Daarna dans ik met die ene oude dronken knar in zijn rolstoel laat hem een pirouette draaien…

Zij aait 'n paard nog niet toe aan jongens aaien Zij wil 't paard met klontjes suiker paaien Zijn hoofd met haar voelen in z'n ogen kijken Zij wil nog -geen seconde- van hek en draad wijken Waardoor zij gescheiden zijn als die de benen heeft genomen na ontelbaar rondjes draaien 'in de bak' alleen in zijn omgeving…

In mijn hart, 'mi corazón' doden de muzikanten met liefdesliedjes vol zon mijn verdriet, 'muere la desazón' Met gesloten ogen dansen we in marmeren weelde onder een versierd plafond beelden zien op ons neer Iemand neemt mijn hand laat me rondjes draaien mijn ziel zweeft omhoog schudt zijn tranen af en strekt zijn armen uit als een…

buitenlands accent je luchtigheid vervluchtigde al snel toen nieuwsgierigheid haar klauwen zette in mijn vel als een havik dook je in mijn nek medelijden was voor jou de prooi voor in je bek daarmee dacht je nu de wereld recht te doen je oordeel was nog sneller dan het kussen van een zoen draai…

Je pakt me bij de lurven als een bok laat me draaien als een tol totdat ik wankel links of rechts om mij te ketenen gedwee en volgzaam op mijn grond in mijn licht uitstralende bloementuin waar je de lelies vermorzelde en de doornen plantte niet wetende dat de wortels met elkaar verbonden blijven in vruchtbare aarde…

gevoelens naar ons op de rotsen waar we elkaar voorlezen Zij zien de mieren niet alleen onze jonge lichamen en ze denken de hagedissen erbij Op zee klinkt een misthoorn maar er is niets te zien tot ineens om ons heen de badgasten op de blokken beton worden wie ze leken te zijn: schimmen die zich koesteren in de warmte op hun huid Ze draaien…

ik ben verdwaald handen kennen me polsen aan te korte armen met vuisten dreigen ze hoofden knikken met een vreemd gezicht ik zocht je maar jouw trekken blijken ook gewist in het geluid herken ik wel je stem maar je woorden zeggen niet dat je me kent ik pak je bij je jas draai je langzaam om je borsten zijn er nog, maar in je…

Hoezeer het schrokken van uw haat u leidt, dat u zich in uw gal verslikt en bol uw rode hoofd laat draaien als een tol, dat zweren van verwijt te barsten staan in uw bevroren schoot, tekort gedaan door het wier pen u nu ter dood benijdt, omdat het u bij leven koud liet staan en tot verrukking nu een ander leidt.…

we draaien bladzijden om als de dagen verstreken zijn in de stilte van kleine uren turen we nog naar de laatste letters het blanco wit zal weer een volle dag gaan duren ondanks het samen heeft ieder een eigen inhoud aan het boek gegeven niet dat we niet nieuwsgierig zijn maar waarschijnlijk wel bang om een waarheid te lezen…

Wie in dit land miljoenen investeert Die wil Fred Teeven wel vergunning geven Om hier wat jaren aangenaam te leven Omdat je zo het best participeert Het is dus binnen met een bom vol duiten Of creperen in de clusterbommen buiten.…

het valt niet mee normaal te zijn, in deze tijd van stress en pijn, iedereen moet rennen en loopt zichzelf voorbij, ik kan hier niet aan wennen nee zo hoeft het niet van mij, ik leef mijn eigen leven, volg mijn eigen idee, niemand hoef mij die snelheid te geven, ik leef dus op mijn wijze mee, ik laat de boel lekker waaien, ik geef mijn…

Techniek, economie en natuurkunde. De ontwikkeling gaat steeds verder. Onze wijsheden liggen telkens in een nieuw verschiet. De toekomst kunnen wij bijna voorspellen en straks neemt de technologie onze bezigheden over. Hoeven we alleen nog maar wat achterover te hellen en zitten wij achter de knoppen.…

Rampen die we afroepen over onszelf en over al wat leeft en adem heeft. Omdat wij mensen niet luisteren willen naar de stille stem van moeder Aarde. Onze goddelijke Moeder Aarde, die ons om boetedoening vraagt. Gelden, die mensen niet betalen willen. Boeten, die we niet voldoen. Moeder laat haar lichaam angstig beven, terwijl mensen haar…

Je hebt een smalle brug gemaakt tussen het landschap en jouw dromen en het landschap van jouw dromenland toekomst scharniert met ruwe werkelijkheid machinerie van economische welvaart welzijn van natuur in het nauw gedreven verleden rekent af met onschuld allemaal betalen we de rekening zonder natuur is er nauwelijks welzijn de brug is…