Alle inzendingen over Een gewone dag

Ik kijk vandaag door het venster naar gisteren wat acteerde en wat was oprecht, soms verzwelgt immers een gewone dag de tijden kolkt leven plots als grote golven over stranden zie je overal verwoestingen en as aan de kusten. Gedachten van hun die waren en zelfs levenswerken kunnen zo uitgestrooid in oneindige diepten verdwijnen.…

Spaden bij tuinen staan werkeloos op de grond het is warm en 't blijft een dag die uitmond in alle rust nu de dalende avondzon ook al bijna de kim kust.…

Hoorde je het haar ook zeggen 'ik weet niet wat jij doet, ik ga alvast, leg mijn rug en voeten recht, echt vooruit het leed is geleden ik ga nu vast op pad het is wel tijd voor zondermeer dat. Niets was en is onmisbaar of onuitwisbaar in ook dit misschien toch wel kortere bestaan. Mijn werkkracht naast onze intense vriendschap zal wellicht…

Hij was laatst in ’t Belastingparadijs Toevallig liep er ene Eva rond: Ontduik je mee? ’t Is financieel gezond ’t Circuit is wonderschoon, hoewel wat grijs’ …en hij ontdook… maar werd toen after all Verzwolgen door een multinational…

de dichter droomt van oeverloze stromen die traag door een oneindig laagland gaan hij peinst over de zin van het bestaan en wat er na de dood zo-al zal komen hij is een god in ’t diepst van zijn gedachten z’n ganzenveer bedwingt het perkament beschrijft de wolkenvelden die frequent extase of een zwaar gemijmer brachten hij weent om bloemen…

Zonder na te denken, zeg k mijn dagelijkse zinnen, weet ik liefde te schenken en de mensen te beminnen...…

omdat vandaag nooit gisteren blijft en elke tel zijn geschiedenis schrijft omdat in het troebelste gedachtenwater alleen de waarheid bovendrijft en oude kwaadspraak naar nieuwe leugens neigt omdat de wijsheid in alle talen zwijgt en licht met donker de liefde bedrijft omdat ik niet verdraag dat de droom wordt bedreigd en in die…

wij sterven ook gewoon bladeren worden weggewaaid vlinders worden weggeregend wij sterven weg stikken in de tijd dood gewoon doodgewoon…

Zijn wereldje is heel klein geworden, de kinderen druk, zijn belangrijk geworden, voor hem bezoeken hebben zij geen tijd, of is het gewoon…onnadenkendheid.…

gewoon zoals ik ben en voel, dit ben ik gewoon .…

Gewoon even weg, even weg uit deze wereld, dit leven of alle gebeurtenissen. Gewoon even weg, even weg om te voelen hoe het ook anders kan, anders dan nu. Gewoon even weg, even weg uit deze wereld, dit leven of alle gebeurtenissen. Gewoon even weg, even weg maar toch liever ook niet..…

Zo heel gewoon, een vriend van mijn eigen zoon, vraagt, wanneer ging U het laatst uit eten? Bijzonder is het antwoord evenmin, want iedereen mag best weten, dat dit amper meer voorkomt.…

Gewoon maar doorgaan en net doen of alles gewoon is, wat helemaal niet zo is, maar dat weet niemand, dus gewoon doorgaan, gewoon gewoon doen, zoveel mogelijk alles gewoon maar gewoon doen. Net zolang tot alles weer gewoon is. Maar je weet niet of het ooit nog gewoon wordt.…

morgen is het weer zomer dan hangt aan het groene ijzerwerk rondom mijn kleine buitenterras weer het opgehangen plastic in zwart gevuld met een kleurrijk gewas of beter gezegd, eenjarige plantjes zij blijven twee seizoenen zo sterk als de kwetsbaarheid van oude van dagen er zijn nog vetplantjes in rieten mandjes, overjarigen zoals dat…

Soms denk je dat je anders bent, maar juist dan ben je gewoon. Maar wat is gewoon? niemand is hetzelfde dan zou het saai worden en dat is anders. Anders als gewoon is dus eigenlijk normaal. Want wanneer je anders bent, ben je dus eigenlijk gewoon.…

Ik ben niet gewoon ook niet ongewoon maar van gewoon hou ik gewoon niet "Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg" vind ik een gekke uitspraak niet een 'te gekke' want dat zou weer gewoon zijn Ik hou ook zeker niet van gewone mensen Ik hou dus niet van de massa Ik hou gewoon van het individu en die mag best gewoon zijn…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

In de rij voor de pinautomaat gewoon 'n doordeweekse dag ergens in nederland in de rij voor geld ... In de rij bij de bakker gewoon 'n doordeweekse dag ergens in rusland in de rij voor brood ... In de rij voor 't stemlokaal gewoon 'n doordeweekse dag ergens in argentinie in de rij om te gaan stemmen ...…

Gewoon een dag als geen ander, als jij er nu maar was...…

Ons leven duurt maar even. Allemaal gaan we dood. Koffie laat ons leven.…

Ik merk dat aan gewoon de rand van mijn ledikant, als een van de vele dromen weer een zaadje plant.…

Het is koud en het wordt kouder in mijn mond, zie het blad in de tuin de kiezels op het pad aanwassend mos maakt veel los ik zag dat, kouder dan gisteren is nu deze ochtendstond. Net als de woorden ook uit mijn mond, want alles is slechts een onderdeel en no more, onderdeel van een decor. De hemel sprak vroeg weer even te luid elders is…

Maar alles is toch goed nu, ook het falen dat wegen kan en zwaar moet meegesleurd, want morgen komt een nieuwe dag, nog vol beloften van geboorte, helderheid en klare klanken. Leg alles nu maar neer in overgave aan de Ene die genade is.…

Soms zou je een dag over willen doen gewoon vanaf het eerste morgenlicht. Dan zou ik beginnen met een zoen. Daarna gewoon gezellig de dag beleven en de ongelukken allemaal vermijden genieten van een dag uit je leven.…

Jaren gelee, hadden we een baaldag ingesteld door weet ik wie, dat is niet meer van nu, geen inhaalslag maar wanneer ik buiten zie: Wil ik subiet die baaldag weerom, want het weer, liegt er niet om het is kommer- en ook kwel dus geef op die baaldag- en doe 't snel want hier, word ik humeurig van.…

Dag lieverd, slaap zacht, droom maar fijn en tot morgen, dan zal ik er ook weer zijn, het klinkt zo makkelijk, het is vanzelfsprekend lijkt zo gewoon, een kus een aai over de bol, slaap maar, droom maar gewoon, want morgen, dan zal ik er zijn. Dag kind.…

Als ik diep wil schokken diep van binnen wil huilen het wil uitsnikken van verdriet dan zoek ik op YouTube naar orgel-improvisaties met samenzang niet ritmisch dan voel ik zo sterk er is niets veranderd en er zal niets veranderen ik troost me met het lef dat ik dat leven aan durf ook al vinden velen dat het wel met me meevalt…