Zondagochtend exemplaren
Hoorde je het haar ook zeggen
'ik weet niet wat jij doet, ik ga alvast,
leg mijn rug en voeten recht, echt vooruit
het leed is geleden ik ga nu vast op pad
het is wel tijd voor zondermeer dat.
Niets was en is onmisbaar of onuitwisbaar
in ook dit misschien toch wel kortere bestaan.
Mijn werkkracht naast onze intense vriendschap
zal wellicht jij wel intens gewaardeerd missen,
laat anderen gerust gissen waar ik ben heengegaan.'
Ik hoorde haar blijmoedig zeggen, fluisteren op het eind,
'nu wij, ja ook jij geaccepteerd hebt dat ik zal gaan sterven,
wat resteert meer dan dat vredig als wetenschap verwerven. '
' Dat ' aangehoord regelmatig indachtig verschijnt af en toe dreint.
Al spreken nu wel anderen over gedachten en hun medeleven,
hebben zij na dat gebeuren wellicht ook iets nu blootgegeven,
na haar intens, krachtig en bewogen gevend en dienend leven.
Bij het zien van de sering, de gebroken hartjes, die ene varen
valt nu achteraf niets meer terug te halen of nog te verklaren,
buiten 't genieten van dromen waar ze steeds in thuis wil komen.
... Uit het gewone leven ...
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 25 juli 2019
Geplaatst in de categorie: emoties