Alle inzendingen over Een groet aan den lezer

Voor de toch belangstellende lezers, zie de link hieronder.…

Wat een lezer doet met taal, doet een laser met gegevens. Hoe reëel is hun verhaal? Hersenmeester: 'Eerst vertaalt een scanner HOE de lezer heeft gelezen.…

Dit gedicht is lang genoeg om te laten zien dat woorden soms minder zeggen dan waar de lezer om vroeg Vandaar dat ik alvast schrijf van wel Lezer, verwacht geen korte zit Geen openbaring, spektakel of kippenvel Maar een gedichtje zoals dit…

haiku lezers zijn vooral goed in het tellen van lettergrepen…

Omringd door boeken reist de bevlogen lezer door veel verhalen…

Als ge nooit schrijft Hebt gij Nooit geen lezers…

Den lezer verwijs ik in dezen naar de snelsonnettoloog van de donderdag, i.c. Wim Overweg, die zich op humorvolle wijze heeft uitgelaten over een wel heel merkwaardig geval van coïncidentie ________________________________ I.C. op de O.K.…

In de palm van uw hand staat een levenslijn geschreven kort lang of on-der-bro-ken en de palmlezer leest koel en winterkoud een leven uit de palm van uw hand jong of oud mijn vraag misschien gênant ‘leeft u ook een dubbelleven?’…

Kundig, tikt taal Kuddes tekens, tot meer hoofdbrekens dan lezers lief lijkt…

nog geloven in God, Allah, Benedictus zoveel of het Beloofde Dreamland lezers van een wereldwijde verspreide oplage van de Fabeltjeskrant * In de week van 19-26 januari 2009 gebeurde er een aantal indrukmakende dingen in de wereld.…

verbrande boeken verwarmen nog steeds lezers oerdom nazidom...…

verbrande boeken verwarmen nog steeds lezers oerdom nazidom...…

Den Haag Den Haag Hey heb je het al gehoord, ik ga er vandoor Ik wil er een stukje van zijn Den Haag Den Haag Mijn schoenen staan klaar, ja reken maar!…

(te Holzminden) lezers zijn reizigers met het boek als juiste bestemming zie hier het reisbureau...…

verbrande boeken verwarmen nog steeds lezers o dom nazidom...…

Ontdubbeling, het is een woord (van in den beginne?) als een ziel zo wrikbaar. ----------------------------------------- Uit: De groeten, de bundel die Hugo Claus schreef in opdracht van Poetry International voor de derde Gedichtendag, 31 januari 2002.…

Het ritueel na het werk in het donker op het eind van de avondschemering Het flauwe licht van de lage wolken in 1883, toen de nachten op het land nog zwart waren De boer bukt, hij port uit het wiedsel van de dag een droge geur die blijft hangen in een rookpluim boven de vonken…

mevrouw, wat denkt u in deze kou dat ik het niet meer houden zou zo in mijn korte broek en met die sportieve schoenen vindt u nu ook niet, ze zijn toch om te zoenen mevrouw, weet dat ik ondanks de kou ontzettend veel van u hou maar ik sta hier druk de trap te poetsen en heb effe geen tijd om naar u toe te roetsjen mevrouw, het komt me voor…

~ voor onze nestor, heer Mostertman ~ Gegroet, u trouwe dierbare gemeente Teerbeminde lezers van 't gedicht Woordenluisteraars en beeldenkijkers Ik weeklaag maar zeg niet 'wee uw gebeente' Beminde lezers van het minnedicht Paardenfluisteraars en pottenkijkers Gedichtenzamelaars en 'zelf'verrijkers Van voedsel voor de geest dat ons…

hoeveel ik van je hou je schouder leen voor steun hoe graag ik schrijf voor jou hoe veel ik op je leun als wij er niet meer zijn -laat dat nog even duren- zal ik je dan in hemelsblauw mijn groeten blijven sturen?…

Ik groet je en je aait mijn paarse jas daarom wou ik heel even dat mijn huid van donkerlila was.…

Ik stuur je daarom nu een groet en wil je dankbaar zeggen dat ik je mooi vind, onbekend, ik kan 't niet uit gaan leggen....…

paarsberookt mijn lucht zijn afgeschenen podium de sliert die gedag als verwelkende boterbloemen zegt aan de nachtegalen ruiselaars van leeglekkend wilgenhout aan de haren van moeder aarde waar vissen zweven en wolken heiligschennis zijn aan de uitgeschoten mensenknollen, hen laat hij hun betraliede winterkoppen houden, hen laat hij…

wat down in de vroege morgen maakte jouw glimlach me weer lichtvoetig in een vluchtig elkaar passeren jij naar je werk ik aan de wandel jouw morgengroet klonk als een belofte ineens fluisterde er een zonnige glans aan mijn horizon…

Hij groet zijn hand: klein glas. De trage kamer groet hij, het vertrek van zitkuil, eethoek, suite, tot hij ze niet meer ziet. Hij sluit de ogen, wacht. Hij groet de zachte nacht, die langzaam, langzaam, hem de laatste tonen van gedachten horen doet. De leegte groet hij, toevluchtsoord.…

Dus voor ik spijt krijg van iets dergelijks is mijn vaste tred naar die van jou, groet ik je, ga ik slapen, zonder dat ik zeggen zou: ik ga nooit heen zonder te groeten, maar mocht ik verzaken of anderszins, fluit me dan terug omdat ik nooit mag gaan, zonder te groeten!…

Vandaag groet ik hen, die niet gaven wat ze beloofden En ik groet haar, die niet was wat zij nooit zal kunnen zijn En hem, die maar niet wil snappen, dat hij het nooit begrijpen zal. Dus, bij deze, gegroet.…

Jij knoopt de doodsdrift aan mijn Ik met een schrikdraad van macht in een snijdende omarming Jij stroopt de tranen van mijn ogen - twee werelden die elkaar nooit zien - en vreet hun staar kapot Een schouderklop valt als een hamer op totale duisternis wanneer jouw schaduw me opslokt De meerpaal droomt de drenkeling maar de sterren…

Gekooid, geknecht, Beroofd en berooid In het traliewerk Dat leven heet Word ik vanmorgen wakker In een schuur met wat stro, Wat dieren en een kind Dat mij vol verwachting aankijkt - Zijn blik verdrijft mijn wanhoop Zijn liefde wordt mij gegeven In een zeldzaam zachte winterwind…

wat zij in zich heeft alles geeft zij ons moeder aarde dat waarmee wij ons voeden waarmee wij ons kleden en warmen waarmee wij ons sieren en verrijken daarom koester haar moeder aarde haar en haar gaven neem ervan haal af wat nodig is met respect liefdevol proef en ruik die gaven voel en betast ze geniet ze intens maar…