Alle inzendingen over Eerste Kamer

vergeet het maar de stervende in de aangrenzende kamer balt zijn laatste krachten te zamen in een ontzagwekkend hallo! hallo! hallo! hij heeft Gods geheime nummer gedraaid wacht op meer dan nacht ---------------------------------------- Uit: 'het Albanese wonderkind', 1991.…

Schaduwen bewegen In een kamer zonder licht Hoe moet ik in godsnaam Met al deze dingen in de kamer Me in rechte lijnen wringen En iemand een mes op de tong leggen Als ik de spreukentegels in mijn hoofd Niet meer kan lezen Opgesloten in mezelf Zoek ik naar de muren van vrijheid Om zonder een woord te zeggen Te vluchten voor haat en ergernis…

we rilden door de winter en al die lentelof lijkt uit te blijven tot ik de Fa op haar huid denk te ruiken na het douchen we staan naakt in de kamer lachen zwakzinnig plots kijkt ze verrast zon op haar heup ik ren naar haar toe innig absorberen we we lijken lichter…

De spiegel keek wit van schrik naar de kamer, die barstte, scherven van een onleesbaar gedicht. Zo geschiedde in alle kamers waarin ik was opgesloten, in theorie. Elke deur vastgezogen door niets, het luchtledige.…

De kamer blijft een kamer, het bed een bed. Mijn leven is door poëzie verpest en ook al wist ik vroeger beter, ik verbeeld met niets wanneer ik met dit hoopje drukwerk vierenzestig lezers kwel of, erger nog, twee bomen vel. ----------------------------------- uit: 'Zwart als kaviaar', 2001.…

nu 45 minuten en 33 seconden verlaten toch hangt je geur nog rond Ik loop jouw route tel de stappen kijk de kamer rond klamp me vast in het moment waarop jij net nog naast me stond de moed ergens hervonden…

Eén nacht nog in de leeggeruimde kamer waar enkel hun twee bedden staan, een tas met medicijnen kijkt hen medelijdend aan.…

Ik wil niet lijden aan een verwachting, die de geest verwart, vermijd de pijn, schenk je zuurstof uit de beide boezem - kamers van het hart, de ene kamer net gewit, de ander zwart, die de nachtrust tart, om de rouw maar te verbijten.…

Leidend van kamer naar kamer, naar het meest intieme van ons samenzijn. Haar ramen, bron van Licht. De trots van ons huis, het paradijs, de tuin achter het huis. Waar alle vruchten van de liefde groeien aan die éne Boom waar rond wij samenzijn.…

het bloemetjes behang geur van hachee dat de kamer vervult de keurig gevouwen zakdoek altijd op tijd om tranen te drogen…

Frisse bloemen getuigen van leven in een kamer waar de dood angstig spreekt doch de ziel is reeds van alle leed ontheven als het lichaam zich aan de aarde geeft. Een boek waarin woorden van troost geschreven voor wie na mij komt en ze leest en vreemd in deze kamer is hier het beleven of ik in de nabijheid van het namaals zweef.…

Geen vrouw doet politiek nog vruchtbaar werk, Geen homo die voldoet aan deze leer, Het zal van nu af draaien om de Heer, De Kamer wordt veranderd in een kerk. Als ik die gereformeerde koppen zie, Weet ik JP voelt dit keer wel de chemie.…

Niemand in huis Zelfs ik ben niet thuis Haar kunstbontjas op de stoel Zij zit er niet in Ik hoest beleefd De kamer blijft doofstom Er is iets geweest, maar hoe?…

haar leven duurt nog als de wormen zijn uitgegeten haar vlees is niet te zien maar doordringt de kamer met gedachten haar kracht is als een inktvlek op een laken een ronde golf in een vijverspiegel haar geboorte is pijn als zwerende wonden verloren illusies en vergeten zinnen…

Nu ben ik mijn koffers kwijt, hun sterke geur en lege heiligheid zodra ik op mijn kamer pakken ging. Hij heerst door hun afwezigheid. ---------------------------- uit: 'Plejaden', 1992.…

ik zie de livestream een kamer, plenair zit men daar vliegen af te vangen ik verbijt Verbeet, wat een tang van een wijf is dat, laat toch eens uitspreken jong geleerd zou oud gedaan moeten zijn maar daarbij verloor men het kind uit het oog…

De eenzame aan een tafel in een kamer in een slapeloze ruimte waar de stilte spookt en de kaalheid van de winter een slaap overheerst met woorden van ontroostbare eeuwigheid.…

Naar nu gebleken is kreeg Ella Vogelaar tot op 't laatst de steun van Mariëtte Hamer haar fractieleider in de 2e Kamer en dus had ze geen notie van 't gevaar dat politici er doorgaans niet voor schromen zo'n hamer op je hoofd te laten komen…

ik ben alleen en ben van slag omdat ik geraakt ben door jouw antwoord, omdat jij me verliet, de trein reed het station uit en ik ben van slag het sein op rood alleen in m'n kamer ben ik van slag om- dat jij wegging en zing ik op de gitaar een treurig lied.-…

Ze sluit de deur laat achter wat eens was de zon glimlacht in haar kamer werpt een schaduw van zijn silhouet op de muur terwijl hij haar In zijn armen sluit eindelijk thuis blikken twee paar ogen hazelbruin door liefde bevangen…

Kijk er ligt een naam in deze kamer herken je jouw karakters.…

in de kamer vol rook hoor je wel stemmen maar ziet geen een gezicht later,veel later herken ik mezelf terug in een spiegelbeeld of een raam later,veel later trekt de rook langzaam weg maar het is stil veel en veel te stil…

De Tweede Kamer liet zijn tanden zien En maakte met het plantje korte metten, Om die Somaliërs een hak te zetten, Dus voortaan is die handel clandestien. Een qatverbod klinkt goed, maar tòch één vraag: Is dat de oorzaak van die muizenplaag?…

Een vergadering tot vrijdagochtend vroeg De Tweede Kamer wil graag in de boeken Maar bijna 50 jaar een deeltje zoeken Dá’s pas reden voor een biertje in de kroeg (Ik wist al jaren van dat massa-deel In mijn weegschaal zitten ze! Met veel te veel!)…

het ene na het andere rouwproces gilt in wat eens mijn thuis was alles wacht op een teken van leven ook jij het lawaai neemt toe en toch lijk je op de stilte ik knik dezelfde avond nog en ontvlucht iedere kamer waarin het zicht op mezelf ondraaglijk is…

ze blijven bij elkaar door het huis dat onverkoopbaar is ze slapen in twee kamers de kinderen hebben nu toch zelf een eigen thuis ze hopen allebei op het einde van de crisis dan zullen ze eindelijk vrij zijn de schok van kanker lost geschillen op door de naderende dood…

Wereld, ik leef in het domein van lichte taal in wintertijd: de gangen leeg, de kamers ruim en zonder grens de binnentuin. Einder, bedaar, ik heb een huis dat mij bevrijdt; onder dit dak ben ik een mens die adem krijgt. ----------------------------- uit: 'Woeste grond', 1992.…

het meeste hou ik van muziek die van ver komt ergens uit een kamer in de tropische januarizon en dat je bijna bewegingloos op een trap een saxofoon hoort die eigenlijk voor niemand speelt toen ik daar stond zonder het te weten het was ergens in een hotel op Sumatra die saxofoon…

ik heb jouw laatste dagen geteld op de vingers van mijn hand wij wisten wat zou komen verdriet groeide met het uur jouw stilte werd verstikkend en op den duur vulde mijn stem de kamer met het herhalen van jouw naam…

Ze hebben je weer op de korrel man De Kamer zit vol hongerige wolven Die Sywert heeft bijkans je graf gedolven Doe al je media toch in de ban. Al was je door de Wob eruit gegooid Zo "slim" als Attje Kuiken word je nooit…