In het waaien van de vroege kindertijd

zij klimt naar boven
in troosteloze eenzaamheid
hamerslagen

bonken in haar borst
ook al weet zij dat Gij
bij haar zijt

aan weerszij der wereld
geplaatst

zij klimt naar boven
om op de rotsen te gaan staan
benee de

zee ‘t mulle zand

zij bijt met haar voortand
een wond in haar lip

gure wind
strooit zout in de mond

schemering donkert de lucht
sterren huivren in de wijde
rimpelige zee

als zij oma hoort roepen
in het waaien van de vroege kindertijd

de warme kamer
het bloemetjes behang

geur van hachee
dat de kamer vervult

de keurig gevouwen zakdoek
altijd op tijd om tranen te drogen

Biografie van deze schrijver

Gevouwen Zakdoek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 41