Alle inzendingen over Fanny Blankers-Koen

Ik lig naast je op bed. Je wilt niet slapen. Ik wrijf over je wangen. Je zit al te gapen. Zachtjes praat ik tegen je. Dat ik je mis en van je hou. Je moeder heeft me verlaten. Me laten staan in de kou. De tranen rollen over me wangen. Ik wilde er altijd voor je zijn. Ik heb alles voor je over. Jou moeten missen doet me zoveel pijn.…

Ik zit op het strand. Ik zie de zon wegzakken in de zee. En ik moet denken, denken aan jou. Want je kon niet met me mee. Het gaat niet helemaal goed met je. En dat doet me erg veel pijn. Het gaat thuis niet helemaal goed. En dat is voor jullie allemaal niet fijn. Je bent ook vaak verdrietig. En in jezelf ben je boos. Ik kan je alleen maar…

ik ken je niet ik weet niet wie je bent ik weet niet waar je woont ik ken je gevoel niet maar ik weet dat je bestaat ik weet niet hoe oud je bent of je goed of slecht bent ik ken je niet ik weet niet wie je bent en waar je woont en als ik je dan ooit eens tegen kom zal ik zeggen in mezelf ik ken je, maar jij mij niet.…

Penetreer het papier Het inkt droogt zijn blauwe tranen Maar ze blijven zichtbaar Voor iedereen te aanschouwen die er oog voor heeft Deze manier van verwerken Doet menig mens verbazen Bewondering voelen Of gewoonweg haten De inkt kan door schrijvers’ tranen Het papier ook weer verlaten…

. -------------------------------------------------------------------- (geschreven voor de scriptie “Ouders opvoeden” van Fanny de Haas)…

de glazenwasser is er weer hij klimt omhoog op weg naar een hogere sfeer houdt hij het droog zo hoog het is een man net als ik windt me op zo'n hijger op een trap zweet breekt mij uit zal hij mijn bovenraam ook gaan doen alsof ik er in stik de spanning maakt mijn denken krap kom, wees koen vraag hem voor een bakkie en geef…

Eerste geluiden van de dag, mijn ziel zingt al -- mee met de wereld.…

Oh, hoe mijn lendenen zachtjes smachten naar kring'len sleets omhuld Oh, hoe ik put uit mijn gedachten mijn handen met genot gevuld Stil edoch verholen bijt mij de maan In bevelen reeds bevolen van donker cellofaan Oh, hoe de bloemen grof verwelken immer dor in net te groen Oh, hore, zij die duiven melken zo dapper en zo koen.…

Lamm'ren in sneeuw: denkbeeld'ge fabelweken, Als 't wonder reine kleuren bij elkaar Nog blanker dan het allerblankste zoekt.…

Weer een saaie dag Alles is wat het lijkt zonder fantasieën ik ben geen professor T die Jeroen Bosch laat schilderen wat er aan de hand is: alles belichaamd als wat het is en dus transparant De stad is groot, maar klein is mijn uitzicht, alsof we ver weg van elkaar leven in ruimteschepen, bebouwde kommen zo klein als gehuchten…

Bruine Fanny, gele Mop! Zeven weken: hondendagen: Houten hok en halsbandstrop. Hitte. Dolheid. Watersloot. . . . Diender . . . als een pier zo dood!…

Proefondervindelijk in ratten is dat bewezen, sprak hij koen. Ga uw gevoelens reguleren. Neem toch een hondje of een kat. En streel die een kwartier of wat. U moet zelf ook wat investeren. Maar dokter, ik kan ’s nachts niet slapen en ’s morgens ben ik vrees’lijk moe. Heeft u geen pil of een tablet?…

Die iets met een koene moed van de kleurrijke poldergezangen; zich met een veredelde fierheid met de bewondering van zijn omgeving kan omvangen. Terwijl zijn zwarte manen fier wapperen in de wind; weet de volbloed dat de natuur door zijn dynamische rankheid wordt verblind. Sluit hij vriendschap met alle aanlandige winden.…

Annie heeft een nieuwe jurk gekocht rond haar borsten veel te strak ze loopt wat houterig van ongemak had liever toch een korte rok gekocht doch 'had' was echt niet meer ter sprake moet het hier en daar mee doen 'je bent zo plat als wat' zegt Koen 'laat je moeder het wat open haken' zijn schoonmoe wil alleen maar breien met vier pennen…

Je was ooit de wereldkampioen van de uitputtende triathlon, je was razendsnel en koen, je hart warmer dan de zon. Er lagen valkuilen in je ziel, boobytraps in elke beweging, toen je voor de finish viel, was dat zeker geen zegening.…

gespannen baskast van zijn stem zingt hoger door als ik erken, zij is een winterkind van keer op keer en laagjes liefdessneeuw uit mij door vaders heen en hij als God zoek ik haar af, ik weet zij loopt mij voor in alles, van wie ik ben en metafoor, ik denk hem dichterbij zo dicht dat kind het ademloos vereeuwigd dan stelen knoppen lelies blanker…

"Die slome zuurstof," sprak hij koen, "die pakken wij getwee, en mocht hij echt vervelend doen, dan delen we'm in twee!" Zuurstof kreeg een kater, men moet niet aso zijn bij spits, Nu kent men hem als water, door waterstof in twee gesplitst!…

Ze vonden de werkgever Koen. Deze kreeg van hen beiden een zoen. Hierdoor werd-ie verleid en elk stuk werd verblijd: een bordeeltijdbaan kregen ze toen.…

Bij Het Dictee haalt hij een tien, geen zeven Die trematrucendoos - mij te aftands En ben je naar een moeilijk woord op zoek Met of juist zonder streep of initiaal Een umlaut, trema of een kapitaal Je phonecorrector weet het allemaal Met dank aan wikitolk als woordenboek Maar is Het Groot Dictee nog 'Nationaal' Die tour de force van Koenen…

Je vak is het Om je medemens Te helpen in Het reine te Komen met zijn ziel, Vooral hij die Al zo vaak viel Over de doornen Op zijn levenspad - Als ik dat andermans Muizenissen noem Reageer je verontwaardigd, Bijna kwaad - want jij Vindt dat dit is waar het Leven ten diepste over gaat…

Des avonds wilde hij verhalen doen Over doodspuwende kanonnen, Waarmee soldaten, koel zowel als koen, De vuigste vijand overwonnen. Dan kwam er speeksel om zijn heldenmond En streek hij moedig door zijn haren En ongeveer een meter in het rond Was elk beducht voor zijn gebaren.…

handgeschreven brief voor geliefde Han dat had je niet gedacht hé Han nee toch jawel hier istíe dan de langverwachte Pim, Lisette en Wim hebben een mobieltje zij waren jarig weet je nog van toen Koen uithuizig was door schotwonden de meeste buren liegen over ligfietsen zo ja waarom niet hé Han ja toch postcodeloterijen liegen never nooit…

Blanker ligt waterzee in sneeuwen golvenlijnen.... Blanker is witte kust in eindloos parelzacht.... Sneeuwiger lomer slag der sneeuwen meeuwenwieken.... De blanke stilte beidt het droomteer openkrieken Van hemel in de maanlichtluistre' augustusnacht.…

Ik, als frank en vrije boerendochter jij, als de koene ridder met een zoveelste standenverhaal als liefde cliché was, en ik er wel hield van die te doorbreken, wat dan? wanneer muren niet langer huizen maar obstakels zijn met een zoveelste moeilijkheidsanalogie als ik terug wou...…

ik zag u steeds van ver, En wist wel dat gij eindlijk komen zoudt; - Woorden, die ik niemand heb betrouwd, Gaan uit als bleke vlammen, - als een ster, Die in 't azuur, maar blanker, lieflijker, Zie 'k in uw lokken liggen 't licht gelaat; 't Mysterie van veel leeds, maar nooit van haat, Droomt in uw ogen; - 'k zag het steeds van ver.…

Zonder aanziens des persoons Ik doe slechts wat men van mij verwacht Of het nu gaat om herders of vorstenzoons Tomeloos tokkelend schik ik me in mijn lot Terwijl ik mijn publiek naar wens bevlei En desgevraagd de afwezigen bespot Alles voldoet, zo ook mijn broddelarij Maar 's nachts speel ik aan het hof van de koning Dan zing ik van koene…

Het kereltje is gesteld op zijn gemak, maar moet somtijds wat groots heldhaftigs doen, houdt zich daarbij vastberaden en koen; daarna verloopt het leven ongestoord mak. Deur en raamluiken spreken taal van hout, weerkaatsen de stem van omringend woud vol ineengedrongen, knoestige bomen.…

Zwart haar mantel daaronder rood haar kleed daaronder slank haar leest een feest zij trekt zoals het hoort heel achtzaam eerst haar rechter handschoen uit haar lippen rood haar haar haar ogen zwart zij lacht uitdagend oogverblindend een ster een koningin der nacht zij is een pracht…

Het neerlands volk is in rep en roer De een heeft vreugd, De ander verdriet, Bij het zien van het nieuwe leesvoer Zo lees ik uit de krant voor, (Ik lees tussen de regels door) Wat een vreugd Wat een vreugd We hebben een prinses Met een opa die niet deugt…

Ik vind niet dat je van een mens moet houden. Ik heb het gedaan. Vooral van vrouwen. Er was mijn moeder. Er was een kleuterjuffrouw. Er was een omroepster die het met een uitgever deed. Toen wou ik dichter worden Mijn hart ruimde plaats. Letterlijk te veel. Ook de liefde voor mezelf, een mens tenslotte, strandde. Ik weet nog waar en hoe. Ik…