Netgedichten

netgedicht (nr. 2.832):

jonge moeder

haar handen steeds gebonden
haar hart te veel bezeerd
de weg nooit goed gevonden
geen antwoorden geleerd
het kind niet mogen zijn
dat zij toch echt moest wezen
haar wereld veel te klein
haar blad nog ongelezen
haar woorden onbegrepen
emoties in de knoop
haar liefde ongeslepen
haar dagen te veel soap
geen warmte kunnen geven
zij heeft het zelf zo koud
haar aandacht schreeuwt om leven
maar het leven voelt zo fout
haar winnen is verliezen
haar relatie een gevecht
van constant moeten kiezen
waar kan zij nog terecht?
waar kan zij nu nog schuilen?
wie wil haar hoeder zijn?
ook zij wil bij het huilen
een kusje voor de pijn ...

--------------------------------------------------------------------
(geschreven voor de scriptie “Ouders opvoeden” van Fanny de Haas)