2172 resultaten.
Met een pen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 443 Schiet ik met woorden
dan zal ik raken wie
aan de dood denkt.
De dood is geen boodschap van
begrijpen
maar een woord
dat
machtig
klinkt
voor wie
alleen nog maar
in angst gelooft
en voortdurend twijfelt
of hij
er zelf een einde
aan zal maken
met een pen
of een
geweer.…
Weer voorbij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 864 De stilte is elke gedachte die
begint met een stem
die
verstopt
vraagt waar
het leven wacht.
Wacht in gebeden zonder
geluk
en de koude hoop
weer tot leven wekt
met de verloren waanzin
en de vertrouwde dood
die weer een stenen
stilte
van grafstenen
achterlaat…
Soms wordt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 417 Nu ik verlies
wat ik met mijn handen heb gemaakt
zijn mijn geschreven woorden
het geluk
dat ik
bewaar zolang de
dagen en de gezichten
die voorbijgaan
niet wachten
op wat ik dromend
achterlaat…
Met de tijd
netgedicht
1.0 met 18 stemmen 1.388 Vragende gebaren in de mensenmenigte
van namen en onbruikbare echo`s.
Dichtbij is elk woord een stap.
Denken is geluk dat verder gaat.
Want ik kijk weer met oude ogen en
ik weet dat
de tijd
de massa volgt en niemands waanzin
zal vergeten
want ik ben de schaduw en
de kluizenaar die altijd antwoordt
als hij de massa en haar angst…
Verdraaien
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 513 De woorden zijn stenen
die vallen
in de cirkel
van beloftes
die nooit breken in
de
verlaten
schaduwen
van vrienden
die niet in vijanden geloven
en minaars
die alleen
hun eigen eenzaamheid
beminnen.…
Wederkeren
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.135 Waar de geliefden vreemdelingen zijn
in
oude schaduwen van bittere wonden
van nijd en angst
is de tijd
wat ik wens
en niet meer
zal vragen als de dood mijn laatste
vriend is
en alleen een geboren droom
mij
nog
zal
laten ontwaken
in het licht
waarin alles
zonder levenskracht
bestaat…
Leeg
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 755 De stilte spreekt
want de woorden zijn dood
en verdwenen
in het lachen dat begon
tot de ontdekking
en de waanzin
elkaar volgden
en alleen de stilte
van het scherm
mij zou
vragen waarom ik
weer
wilde
biechten
in de leegte
die nooit antwoord…
Zien en geloven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 980 Vrij en verlicht
ben jij een heilige zonder
plichten.
Aanbeden zie je wat
de blinden weten,
omdat ze niet bang zijn
voor
waar jij vandaan komt
en waar jij altijd
spreekt als de doven je
volgen
en nooit vergeten waarom
jij altijd
op een eeuwige droom lijkt.…
Nachtzonden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 493 Klein in elk hulpeloos
woord
schrijf ik wat ik
wil fluisteren
in de nacht
waar jij weer
de schaduw bent die ik
was toen jij dacht
dat mijn droom een geschenk
voor
onze nachtenlange liefde
was…
Verloren en gevonden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 636 De woorden waren van het moment
zonder gedachten die een einde vrezen.
Zwijgen was een belofte
van geduld en geluk.
Ik was die wilde schrijven omdat
ik niet meer eenzaam was
en wilde wachten.
Dankbaar zal ik ze vinden.
Want ze zijn van mij
gebleven en de stilte
zal ze niet meer terug
vragen zolang ik
blijf schrijven
en…
Groener dan Groen...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 353 Ik geloof in tuinen
waar bloemen zingen
Ik geloof in gras
nog groener dan groen
Ik geloof in vogels
die kunnen praten
Ik geloof
in een hemels plantsoen...…
Glimlach als zonneschijn
hartenkreet
4.0 met 30 stemmen 1.879 Je kunt het niet geloven,
maar het gaat echt om jou,
jij bent voor mij diegene,
waar ik zielsveel van hou.
Gewoon zoals je bent,
zou ik je alles willen geven,
geen voorwaarden of eisen,
maar een deel zijn van je leven.…
Voor Marco
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.986 Weggedragen in het wit
zwijgt hij voorgoed
want op de bergen heeft hij gewonnen
en
triomfen
gevonden.
Maar de pijn in de afdaling naar
het einde heeft hem gestopt en laten liggen
in een tragedie
die begint met zijn lijkwade
waar we nu naar kijken en
weten dat hij niet meer kijkt
en opstaat
om weer…
Raar geluk
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.270 De dood denkbaar
als een teken van geluk.
Gewoon als een gevonden noodlot
dat kerkhoven dankbaar maakt
en rouwende tranen opspaart
op de dagen dat ik
het heden begraaf
en wachtende ogen kijkend
rouwen
naar een vreemdeling
die steeds op
hen wilde lijken.…
Wachten in de winter
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 881 Waar ik zoek vind ik de kou van het ontwaken.
Van dromen die bevriezen
en ogen die
bedriegen.
Het is geen vlucht maar een gebaar
van de winter en zijn
tijdloze geduld.
Langzaam ontwaar ik
zijn mantel en is
de lucht weer het gordijn
waarachter hij graag zijn roeping viert.
En ik kijk toe en voel de kou…
geloven in de stilte
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.772 en met mijn handen
stil binnenin, schep ik los
wat aarde
nog warm
van zon en zegen
zodat je weet
dat wat zij schonk als eeuwigheid
zal leven
diep uit haar
naar jou
zo mooi in 't hart
neergestreken
opgedragen aan F. en H.…
Op zoektocht naar de zon
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 782 Daar buiten
hoog gegrepen
naarstig op zoek
Zonnestralen
op mijn gezicht
zo ver in zicht
Opgeheven
opgegeven
Maar door mij
nog niet vergeten
Als ik geloof
nooit meer ongelovig
zoekend
Die warmte
ook voor mij
uitgezocht…
Samen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 522 We kunnen het aan,
want we geloven in ons zelf.…
Geloven en geven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 400 En de stilte weer laat spreken als de scherf
die haar naam krast in het
spiegelbeeld dat
ze wil zijn
of wil geven als de mooie
illusie
die je wilt geloven om
haar aandacht niet te verliezen
en te wachten tot haar zwijgende schaduw
weer een andere leugen kiest.…
geloven in jezelf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 238 Begrijp je nu waarom
geloven in jezelf
zo belangrijk is!…
dak van woorden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 255 berusten onze woorden waarin
wij aarzelend of blind geloven
niet op iets wat we al te graag
als waarheid zien
of bieden zij misschien alleen
maar een dak boven het hoofd
als beschutting tegen het harde
soms bizarre bestaan
mocht dit zo zijn, laat óns dan
schuilen in heilzame zinnen
waarbinnen én buiten wij ons
kwetsbaar…
De Waarheid.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 804 Vergeef dat ik meteen
Het nog maar half geloven wou -
Ik dacht, God had ze alleen.…
Er zijn ook overeenkomsten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 133 (Vrije val II, tevens slot)
Een ieder die hoog vliegt, kan alleen maar
vallen; opnieuw opstaan geeft slechts visie
een kijk die jou voorheen misschien wel heel vreemd was
Elk inzicht is onderhevig aan wijziging
slechts ten goede of ten kwade
Zonder visie, geen leven, geen mening
een leven zonder inzicht schrijdt voorbij
kabbelt slechts…
Monument voor Abraham
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Als in een visioen zie ik,
joden, moslims en christenen,
samen bidden.
Als in een droom zie ik ze,
hand in hand,
naar hun gezamenlijke vader gaan.
Overal zie ik monumentjes verrijzen
in synagogen, moskeeën en kerken.
Ter ere van aartsvader Abraham.
Namens hem zie ik ons bidden om vrede,
voor alles wat leeft,
voor alles wat adem heeft…
Leven is het bewijs
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 108 Vertel mij hoe het eerste leven is ontstaan
Na een oerknal volle dode materialen
Hoe kan uit die dode stof leven bestaan
Hoe is uit steen geestelijke emotie te halen
Wie geeft vorm aan plant of dier
En onderscheidt het menselijk intellect
Hoe komt levensadem op aarde hier
Vertel mij wie is die levensarchitect.
Slechts Één schenkt ieder wezen…
Weet dat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Geloven moet dat?
Nee niks moet
Geloven mag dat?…
Helder
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 271 een hemelsprei van licht
zal vurig branden
al lijkt het inktzwart
voelbare leegte in het hart
je bent een uitblinker
in het doen en laten
kies zelf de richting
houdt de zon in de gaten
zij is doorzichtig
oprecht in al haar stralen
wie struikelt zoekt steun
en klimt weer naar boven
pluk de lichten
en blijf in jezelf geloven…
Appels en peren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Het is bijna niet te geloven
maar toch is het waar.
Wat eens een appelpitje was
werd een bloeiende appelaar.
Een appelaar voedt appels
die we achteloos consumeren.
Zo gaat dat ook met perelaers.
Ook peren zijn niet te geloven.
Toch zijn peren wonderwaar.…
Ik wil het graag geloven
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.099 is
Ik wil het graag geloven…
Blauwe regen
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.045 eens waren ze blauw
daar wil ik in geloven
ondanks het grijs
dat je laat zien
sinds mijn allervroegst
ontwaken
eens waren ze bezield
zonder het verlangen
naar eeuwige rust
eens waren ze
niet zo gebroken
als nu
als jij
als mij
en ooit waren ze blauw
daar wil ik
in blijven geloven…