Geloven en geven
Bedriegende ogen die een moment vragen
van woorden die uitwissen
wat de pijn en elke ontmoeting
niet kan geven
of vergeven.
En de stilte weer laat spreken als de scherf
die haar naam krast in het
spiegelbeeld dat
ze wil zijn
of wil geven als de mooie
illusie
die je wilt geloven om
haar aandacht niet te verliezen
en te wachten tot haar zwijgende schaduw
weer een andere leugen kiest.
Geplaatst in de categorie: emoties