Alle inzendingen over GEMOED

Ik ben gloorsnikkend gloor, gloort het gloort de snik valt open glorieus als een dag van honing beloftevol mistig het vermoeden…

een lege tafel en vier stoeltjes symboliseren het verval van een verlopen seizoen zoals ook de bladeren op de grond getuigen van weleer met een gevoel van wat geweest is is geweest blijf ik toeschouwer in de kilte van de tijd...…

De roep van de stern zwevend op ons innerlijk gevoel geeft waardevol een betekenis, dat gedachten op kunnen komen die niet in woorden zijn te vangen neerstrijken op het gemoed en dansen.…

Verscheidenheid in kleuren In wereld van de orchidee Menig insect zal ze keuren Aangetrokken door de bloemenzee Bloemkelkbladen romig zacht Meeldraden ragfijn Kleurschakeringen in veelheid aangebracht Gedachtenbeelden die vol liefde zijn Fleur op in het leven tussen orchideeën Waar het hart vol liefde voor de natuur zal zijn De weldaad…

Graag uw aandacht voor het klein geluk Dat alledaags inwendig tot u spreekt In alle rust uw ziel pas openbreekt Waarvan men zegt 'mijn dag kan niet meer stuk' Gelal en luid lawaai doen niemand goed Sta open voor de stem in uw gemoed ________________________________ Het zou de met meer dan gemiddelde intelligentie begiftigde bewoner…

gelaagdheid in soepel dansende woorden die er werkelijk toe doen met een nuance die je doet inzien dat er een grote vorm van verscheidenheid huist in de ziel van de mens soms krijgt het vat op 't gemoed dan weer daalt er kilte als natte sneeuw in het voorjaar je zou wel willen schuilen onder een abri van geborgenheid maar je voeten…

Rode en witte vierkantjes glanzen vrolijk in rijen op de zwaaiende doek van het land aan de Maas dat trotse aanzien vol rechte lijnen en hoeken lijkt enigszins in strijd met de aard van dit gebied waar men ongaarne denkt aan straffe tucht ongedwongen uitkijkt naar wachtend avondrood of het volgende ochtendgloren.…

Maar hoe bepaal ik nu, het bestaan, het woord, mijn gemoed, mijn angsten en vraag ik om hulp, terwijl ik adem, in en uit en leef? Hoe?…

oog hij was alleen toen hij stierf niemand die bij hem was zijn eenzaamheid is onder mijn huid gekropen het wil daar niet meer weg daar kan ik niet van slapen te veel om te bevatten te groot voor het gemoed in het duister van de nacht…

zelfde momenten verschillende sferen dragen over blijven bestaan in een eeuwig komen en gaan wisselen de gemoeden enkel van drager..…

Ik bevind me tussen leven en dood tussen waken en sterven het is waar ik heers waar ik mijn gemoed, mijn stemming en de woorden beheers.…

Regen verdicht mijn zicht en haar kilte omwortelt mijn gemoed Ik verhout tot alleen mezelf en wacht achter verharde bast op lente…

Mijn tranen kleuren zwart duisternis overspoelt mijn gemoed het verdriet zoekt zijn baan vanuit mijn hart ik laat het maar gaan dit monster is toch niet te verslaan.…

avondlicht strijkt teder over bloesem als klein geluk dat dartelt in mijn hart voor even het gevoel betasten tot 't wegebt en mijn gemoed verward…

Zonlicht Zonnebrand Zonnebad Zonnehoed Zeelucht Zwoel Zandkasteel Ziltig zeewater Zwemplezier Zomer, zo zoet Een zalige zindering Voor het gemoed…

Geen geld bekore ons jong gemoed, Maar heiligheid en deugd. De wijsheid is het nodigst goed; Het sieraad van de jeugd. Wat is toch rijkdom? wat is eer? Een handvol nietig slijk. Gods vriend te wezen is veel meer; Die Jesus lieft, is rijk.…

Alle vragen in dit leven maar ook de antwoorden zitten diep verborgen achter de verre horizon van ons eigen gemoed en hebben de keuze gaan we voor bitter of... voor zoet…

de muziek klinkt als stilte tussen ons het ijs is wak de avond teer de sjaal waarachter je verbergt je schroom is rood aangeslagen papier geeft mij geen kans is te vochtig van voorjaarstranen filosofie en aspirines ik smeek je tot bloedens toe dan: als zwart poeder bezink ik tergend traag val helemaal uiteen tot je heengaat…

Gij proeft nu nieren der bekwamen als in stoet behalve de drie waarvan benoeming al vaststaat samen gebracht door Wijffels in triumphviraat onder wie hier nader te bevragen Mr.A.Rouvoet: Kan U, Excellentie, zijn uitwaaierend lidmaatschap van comités van aanbeveling - in zijn huidige staat negentien malen - niet mede de hem toe te bedelen beleidsinhoud…

Nu heeft dan Talpa het totale voetbal Het ligt zo in de lijn dat binnenkort Ook een en ander 'gedecoderd' wordt Wat zeker knagen aan elkeens gemoed zal Zo maakt het geld van al ´t ontvankelijke Uiteindelijk het ontoegankelijke…

stilte líjkt als dood zijn gat geslagen heeft maar 't is niet waar de leegte schreeuwt en luister toch het vol gemoed nooit meer goed 't komt nooit meer goed…

Zomerlicht waast als oranje menie achter mijn gesloten oogleden en Zomerwind drijft mijn gemoed op tot romantiek - ik verbaas mij nergens over er is niet meer dan het genoeg- Een mussenorkest vertolkt de groei van mais…

In je oren het miauwen van de meeuwen en het gemoedelijk getok van het veer beneden op de vlakke fjord heen en weer en terug naar je bladzij.…

als ik in eigen woorden een schilderij moet maken dan kies ik het zelfportret van het palet van mijn gemoed gebruik ik uitsluitend de tedere tinten omdat ik toch (O...ijdelheid) een beetje voordelig uit de verf wil komen…

Echter wanneer ik zo rap ben als een mier, dan klopt mijn gemoed en barst ik van plezier.…

regen en harde wind tergen het gemoed bij vlagen wakkert het verlangen aan naar warme zomerdagen maar 't is zoals het is hier helpt geen klagen er zit niets anders op dan weerzin te verdragen…

‘Het was toch een gemoedelijk gezicht? Nee, tegen Kaag met fakkels demonstreren Heeft niets te maken met intimideren Het vuur staat slechts voor warmte en voor licht’ Waar werden die figuren opgeleid? De geengewetenschappenfakkelteit…

alleen grote zware woorden omschrijven mijn gemoed ook slimme metaforen doen het meestal goed op een schaaltje afgewogen staat dan weer een woord de tranen in de ogen omdat het zo bekoort "afdruiprekje"…

Jouw kleur wordt mijn kleur Je gemoed de mijne Jouw tranen rollen van mijn gezicht Mijn leegte vult zich met jouw aanwezigheid Ik neem het over en geef het terug En ik eindig, ik eindig Kleurloos…

Imam Fawaz Jneid houdt fier de hoofddoek Als bescherming tegen verkrachting op Hij zet de wetenschap hier op zijn kop Verkrachters verkrachten uit ziek gemoed Het is zelfs de verwachting, inshalla Dat ze het doen met een burkaka…