Alle inzendingen over Gevangen Kooi

Nooit is het straks Gisteren of morgen Altijd is het nu Heden is de eeuwigheid De snelheid van de tijd…

In het glas valt het leven niet op de dagen deinen maar wat voorbij. Ik droom van een opening een knik in de kabel die muren laat beven. Ik speel met kleine mensen knikker met emoties schrijf de sleurslang weg. Ik heb de sleutel maar ik kan de deur niet vinden.…

de wind fluit een wiegelied langs roerloze takken die zoeken naar de maan neem me mee zingt het zwijgend kind neem me mee handen volgen barsten in het koude raam takken worden vingers die zoeken naar de maan stil zingt de stem van het zwijgend kind wiegend op de wind…

Jij vertelde van zegels en post van ijzer op wielen door het polderland en bussen waar je armoekoffie kreeg van paarden en geen rijbewijs van zakken met ijzeren ringen en dat het jute, zwaar, zo stonk en een schouder die droevig droeg waardoor jaren moeilijk leken ook vertelde je van elke ochtend vroeg uit de veren en duiven opgedoft…

Gevangen in een wereld die niet meer de jouwe is het wordt steeds stiller om je heen je gehoor steeds minder dat is je grootste gemis je rug gebogen en slechter ter been waar is de glans gebleven in je ogen en je levenslust soms hoor ik je zeggen ik wil alleen maar rust voel me dan machteloos en wil ik je helpen maar weet niet hoe…

Schaduw Gevangen door schim en schaduw, omfloerst met nachtelijk licht. Ze lopen en praten samen ineen geregen verstoren ze de nacht. Voel me als een spin gevangen in zijn web het heeft me in zijn macht. Als het ochtendlicht gloort zullen schim en schaduw verdwijnen in de dageraad.…

Van begin tot het eind doelloos dwalen ze rond tussen de nevels gevangen. In een schijnwereld op zoek naar een rustplek tussen hemel en aarde.…

Je geen gezicht ziet dat door de spiegel wordt gevangen, geen opening wil toelaten. Dan worden je gedachten en verlangens voorgoed in eenzaamheid gevangen.…

Zoals een spiegel die is gevallen zit ik gevangen tussen de scherven mijn hart vol met donkere momenten van gebroken en verstilde woorden waar ik steeds weer in verdwaal.…

Ik zit aan handen en voeten aan ketens. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik zit aan handen en voeten vast aan ketens. Ik weet niet wat ik moet doen. Het jaar gaat voorbij. IJs valt over mij heen. Daarna gaan kleine bloemen open. En iedereen speelt weer. In fleurige kledij in vrijheid. In een afgelegen donker bos. Achter een grote vuilnisstortplaats…

In klamme schaduw gevangen ik houd me vast heb me naar het licht gesleept over de drempel heen deurpost dwars gesteld geen doorgang voor onbevoegden.…

Bloot praalt het regenland stom en zwijgzaam straalt vinnig en zeker donkere tralies voor een niets vermoedende nacht erotisch gemompel van de goegemeente kooit de eenzaamheid van een te vroeg geboren morgen overspoeld een macht van veelheid aan spermaciden de overbelaste waterzuiveringsinstalatie rekent af tijdens een niets vermoedende…

, die gevangen wil blijven!…

In zijn gedachtenwereld Voel jij je opgesloten De kronkels van zijn Denken een ondier Met tentakels die Jou meer dan je Lief is gevangen houden En jou de vrijheid Die je lief was Voorgoed ontnemen…

Gevangen in een, klein en donker hol. Alleen met mijn gedachten, is het overvol. In gedachten gevangen, zolang tot ik stik. Mijn ogen zien tralies, de gevangenis, ben ik.…

Gevangen tussen twee Allebei gelijk Allebei fout geen kans tot ontsnappen als je van beiden houdt…

Gevangen tussen het kader van mijn leven. Verstrengeld in het verleden. Het heden heeft geen waarde meer, op de toekomst heb ik geen verweer. Mijn ogen zijn blind geworden overschaduwd door verdriet. Mijn lach is in mist opgegaan door diegenen die mij niet verstaan.…

je alleen, speelde zogenaamd niet mee je had je handen vol aan jaren zonder diepte, verdiende liefde als goedkeurend woord je dacht jezelf verloren dat niemand je zou horen maar je had het mis ik heb je uit de lucht gevist, een glijvlucht in het ongewis, de horizon voorbij ik koester je want niemand is geboren zoals jij, gevangen…

Mijn hart is een jager Op zoek naar een prooi Hij heeft alleen één belager En dat is zijn eigen kooi...…

De vogel hield zij in een kleine kooi zingen moest hij voor haar vrolijke, blije liederen die alleen zij horen mocht Maar de vogel kwijnde weg zong alleen nog in mineur ging tenslotte stil zitten in een hoekje van de kooi Ach toe, zing toch vrolijk ik geef je eten zorg voor drinken luister altijd naar je meer kun je toch niet willen…

in een kooi Ik droom dan in mijn droom Over een wereld oh zo mooi Maar dromen zijn slechts dromen Ze geven niet veel weer En vaak als je wakker word weet je ze niet meer De luchtbel gesprongen opnieuw mee met de stroom De wereld niks veranderd Alles weer 'doodgewoon'..…

' middeleeuws op jacht de adel had eerst recht de gewone man in hevige nood gaf ook geen aanstoot men ziet ze in modern tijdsgwricht altoos volgens de regelen der wet gevangen geringd dan weer uitgezet broeds vrij nemend op kweekgezicht…

Nergens ben ik veilig Overal achtervolg je mij Ik probeer te vluchten Toch ik raak je niet kwijt Ik zie je voor me Ik hoor je stem Ik voel je adem Waar ik ook ben Elke avond als ik in bed lig Durf ik niet in slaap te vallen Want ik weet dat jij mij In mijn dromen aan zal vallen Je neemt mij dan gevangen In een kooi voor ons bestemd…

de slingeraap was helemaal verguld met al die slingers in zijn kooi hij wist niet dat hij jarig was weet hij namelijk nooit…

De kooi waaruit ik vlieg, is ons vertrouwde thuis. De wereld van waaruit, wij mensen leven. Onze kooi heeft me geleerd, hoe waardevol vrijheid is. Vrijheid deed me beseffen, wat de pijn van liefde is. Zoals pijn me liet voelen, wat de waarde is van geluk.…

laat nu maar nu het brullen eindelijk is verstomd en hij zich neerlegt in de kooi niet meer droomt van jagen zijn bloed weer trager stroomt laat hem maar breng geen herinnering mee lijdzaamheid heeft zijn pijn gesust negeer de drang naar vrijheid wek niet wat onbeheersbaar is wat moet hij met dat opgelaaid gevoel zijn vuur is al lang…

De deelnemers vertoeven in het huis, Lief en leed hopen ze te ervaren, Maar ze vliegen elkaar in de haren, Heel Holland zit gespannen voor de buis, Het gedrag dat voor hen al gewoon is, Geeft botheid een nieuwe betekenis.…

Zij stikt gevangen in het kind maken tralies rede radeloos hij vangt vrijheid en sprint en raakt randt onschuld aan verpakt de daad in geven het deert niet deerns blozen niet meer voor het lozen wordt betaald…

De deuren van mijn kooi zijn weer geopend, Maar de vrijheid van mijn geest is al ontnomen, Ik staar naar een wereld wat enorm is veranderd, Dat spreken over “het oude” de waarheid ontmaskert, Ik zie hoe de aarde huilt en voel haar pijn in de regen, Ik zie hoe de mensen achter hun glimlach een rol bespelen, Ik hoor mezelf praten terwijl mijn…

Wat we ook probeerden, hij maakte zo’n kabaal dat we noodgedwongen een laken over de kooi moesten doen. Tot de laatste ademtocht liet ie van zich horen, vanmorgen echter lag hij met een gebroken nekje in zijn kooi. Nee, nu schreeuwt hij niet meer.…