inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 20.936):

Nachtvlinder

de wind fluit
een wiegelied
langs roerloze takken
die zoeken naar de maan

neem me mee
zingt het zwijgend kind
neem me mee

handen volgen barsten
in het koude raam
takken worden vingers
die zoeken naar de maan

stil zingt de stem
van het zwijgend kind
wiegend op de wind

Schrijver: Hanny, 6 juni 2008


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 767

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Jeroen Zwaal
Datum:
26 juli 2008
Email:
reageermeergmail.com
Mooi zeg! Geen woord te weinig, geen letter te veel. Subtiele tegenstellingen ook.
Naam:
Sanne L
Datum:
25 juli 2008
Email:
sannesanne175hotmail.com
Ja ja, dit is schitterend.
Naam:
Nino Michielse
Datum:
12 juni 2008
Email:
nino.michielsegmail.com
Prachtig wiegelied, zo voelt het kind in mij.
Naam:
Hilly
Datum:
9 juni 2008
Wat een prachtig gedicht.
Naam:
jan haak
Datum:
6 juni 2008
Email:
janhaakzonnet.nl
Heel mooi, dromerig gedicht waar ik zoveel kanten mee op kan.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)