Alle inzendingen over Gewonde adelaar

Magiërs Gwydion en Math vonden de gewonde adelaar, genazen zijn wonden en herstelde zijn vorm, zij zwoeren wraak. De legers van Gwynedd trokken op naar Ardudwy, Gronwy hield lang stand maar Llew’s scherpe speer doorboorde zijn stenen schild en mijn minnaar viel.…

Ik bewonder de wilde wrede schoonheid van de adelaar heerser van ‘t blauwe ruim Zag hem gaan in duikvlucht een vliegende assegaai boven de Oostvaardersplas Op z’n schitterend verenlijf de strengste kop in dierenrijk die ons toont wie en wat hij is De page van Jupiter, de god van hemel, donder en bliksem kent geen onderdanigheid…

en dan bestaat geen angst of pijn tot ik halverwege deze vrije vlucht de vleugels streek en zag dat ik in werkelijkheid in blind en oeverloos verlangen alleen de vlucht gevlogen was geen adelaar en geen kompas nu neergestreken bij mezelf lik ik gewonde pennen achter mijn gesloten ogen kan ik aan het licht niet wennen en blijf ik in…

kom mijn adelaar onder de regenboog vlieg daar naar waar je hart rust vindt en je dromend zweven kan op de wind kom mijn adelaar, kom hemelshoog kom mijn adelaar onder de regenboog weet je veilig en onnoemelijk bemind vlieg naar waar de liefde zich bevindt kom mijn adelaar, kom hemelshoog laat de wind onder je vleugels glijden geniet van…

Elk moment dat blijft vraag ik zonder hoop waarom ik niet meer mag verliezen wat ons niet meer winnen laat…

Hellend, hellend vlak verlaten stijgen, stijgen, zwaartevrees heel even gewichtloos zweven dan is het hoogtepunt geweest Sneller, sneller naar beneden miertjes worden lompe karren scherend langs `t korte groen; aanstootgevende oude knarren Buitelen, duikelen over de lijn van dagen gapen vol verbazing trager, trager bijna stil en dan…

De kracht en de vaart En de standvastigheid Constant je oog op je prooi Je glijdt door de lucht met al je charme Jeetje wat vind ik je mooi! De scherpe blik in je ogen Je snavel steekt trots vooruit Je vleugels die de lucht beroeren Beangstigen Constant je oog op de buit Je weet hoe alles hoort te zijn Je draait je cirkels groots…

hellend vlak verlaten stijgen, stijgen, hoogte vrees steeds minder steil, tot even zweven het hoogste punt is net geweest sneller, sneller naar beneden miertjes worden lompe karren ik stuiter prettig op het groene stom kijken wat oude knarren rollen, rollen dit is fijn gezichten volgen vol verbazing steeds trager bijna stil en dan donker…

ik vlieg door de lucht en zie het land van gister. zo mooi en zo groen, zo vruchtbaar en goed. Ik vlieg weer verder, mee met de tijd. en ik zie de scheiding tussen licht en donker. Ik vlieg door de lucht, zie het land van morgen, zie een rots zo zwart en leeg, zo kil en kaal. in een moment verandert er zo veel, wordt alles anders…

De ogen helder en scherp. De bek vernietigend, om te leven en overleven. De partner: een uitdaging! Maar ik, altijd en alleen zorgde met genadeloze klauwen voor een breder perspectief, dan enkel blindelings te gaan vertrouwen. Op mijn vleugels houd ik, kan ik altijd tot in eeuwigheid bouwen. Deze vleugels gaan zich nu verder uitspreiden om…

dat hij ervan geniet alles is kracht en energie wat je ziet op dit moment zal een prooi hem niet bekoren je kan nu zelfs zijn krijsen horen het is geweldig hem te observeren en van zijn kunde en stijl te leren zijn felle ogen hebben mij ontdekt zijn vleugels wijder, zijn nek uitgerekt de kromme scherpe snavel duidelijk te zien niet één adelaar…

De weg Het pad Het bos in Niet te volgen Bij de eerste bocht al Uit het oog verloren Vanaf daar Gaat de weg De eigen weg…

Mag ik even met je praten Over iets gewoons als Het weer of De dikte van je winterlaarzen Laten we het niet hebben over Over mij Over hoe koud ik het heb Laten we praten over Hoe koud het is Voor ons beiden Laten we Pratend over weer En winterlaarzen Elkaar zeggen Hoe zeer we elkaar missen Hoe we samen lijden Door de stiltes…

Ik las dat veel gewonden zijn gevallen. Hun eigen schuld, ze wisten dat het glad was, hier heerst een zee-klimaat, volgens de atlas. Waarom dan tóch naar buiten met z’n allen ? Voor een gewonde valt daar niets te winnen. Als je gewond bent, blijf dan veilig binnen !…

.. duizelig jonger op de vleugels van de adelaar dromen durven in dit leven mijn intellectuele ziel, ze zucht tevredenheid ...…

Hoe dikwijls beangst in benarde situatie Gevoel van vogelvrij in zijn lot Onbeduidend zonder enige statie Overgeleverd aan schimp en spot Een vogel tussen havik en adelaar Klein en nietig geschapen voor liefde Loopt hij steeds weerloos gevaar Als de klauw der rovers hem kliefde Vlieg als die vogel tussen havik en adelaar En vrees niet hun…

teken van vrijheid… zomaar ergens een drankje nuttigen dan verder reizen kijkend naar de gemaakte foto denkend aan Mam zij hield zo van de klaprozen ze is nu vrij als een Adelaar het gaf hem rust in doen en denken…

Een traan een zoute traan van verdriet rolt over een wang Ook zonder de traan is het aanwezige verdriet voelbaar Het verdriet in de ogen Het verdriet in het hart Zelfs in een lach hoor je verdriet en de pijn is voelbaar Zelfs de niet gewonden zijn gewond Aangetast door het verdriet dat ongeneeslijk is…

Ben je ziek, gewond of naar, staat bezoek met bloemen klaar. Is er ook een medicijn tegen innerlijke pijn? Leeft men dan ook met je mee met een bloemetje? Welnee! Raak je in je ziel gewond dan lijk je uiterlijk gezond en voer je je genezingsstrijd in gelaten eenzaamheid.…

Ben je ziek, gewond of naar staat bezoek met bloemen klaar. Is er ook een medicijn tegen innerlijke pijn? Leeft men dan ook met je mee? met een bloemetje welnee! Raak je in je ziel gewond dan lijk je uiterlijk gezond. En voer je je genezingsstrijd in volslagen eenzaamheid!…

Op het hoge ros gezeten 't lichaam star en recht met koele waakzaamheid immer berekend op gevecht Benen omklemmen straf de flanken van het paard 't vizier aldoor gesloten in aanslag het puntig zwaard Het harnas schuurt pijnlijk dat wat diep geschonden is doch nimmer is geheeld bij gebrek aan vergiffenis Wat zacht en kwetsbaar is…

Sprakeloos is onze mond De samenleving is gewond Vertrouwen in de kiem gesmoord Vergeving een vergeten woord Als een agent een kind vermoordt Bij de dood van Milly 17-3-2010…

Hoe heeft zij mijn hart zo kunnen verwonden Ik, degene die God had gevonden Maar God is ook dat we dingen moeten leren en omwille hiervan zal het leven tegen ons keren Niet eerder wist ik van hartenpijn Ik voelde een ontzettende smart en vond haar vilein Het heeft zoveel pijn gedaan dat ik bijna niet meer verder kon gaan Een gedachte…

Nieuwslezer deelt mee zestigduizend kippen verbrand niemand is gewond…

Als de adelaar op je borst is verworden tot een duif. Als je gebit eruit kan en rust in een potje. Je doet het licht uit en kust me zonder tanden. Je stopt me in, verwarmt mijn koude handen. Later kwam sneller dan verwacht.…

in blessuretijd verwondde een adelaar de godenzonen…

Wie is niet liever vrij dan opgesloten, een adelaar ver boven zee en land? Je zet je eerste stappen op het strand en inspireert daarmee je lotgenoten. Hansopjes zijn een fase in de strijd, een stap naar vrijheid en zelfstandigheid.…

Haar dromen overvleugelen de adelaar meevliegend over de horizon eindeloos in verre verten Vrij als de schaduw van de wolf fluisterend in de wind ogen donker met glans van een panter Eenzaamheid haar noodlot Windwhisper Zij die fluistert in de wind…

Tanja Nijmeijer heeft toegegeven dat zij bij aanslagen betrokken is geweest, waarbij volgens haar geen doden of gewonden zijn gevallen. Zij wordt gezocht voor aanslagen op een bus en een vliegtuig.…

Ooit was ik meneer James Bond, maar ik weet niet meer hoe ik mijzelf moet beschermen en ik ben te zwaar gewond om nog openlijk te kermen.…