37 resultaten.
Glazuur
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 350 Als taal zwijgt
waar liefde bindt
leven letters
zonder klanken
twee tandenborstels
zeggen al genoeg…
Tandbleek
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 548 Een hype in onze gezondheidscultuur:
is tandbleek met waterstofperoxide
De middelen zijn echter niet solide
en is een ramp voor tandbeen en glazuur
Toch krijgt u uw tanden zo veilig wit
Binnen no-time heeft u een kunstgebit…
in voortijdig lijnenspel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 820 schikken is geen sprake
jouw vleugels zocht ik eeuwenlang
een heerlijk lijf om vol te raken
we branden lang op hete lust
vloeien uit na duizend jaren
het glazuur geeft ons de kracht
de hemel in ons mozaïek te evenaren…
tankstation
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.064 Het stil gespetter
op koud glazuur.
De geur van diesel
en urine
doen elk gesprek
verstommen.
Een stille knik
ter begroeting.
Een knik
ter bevestiging
van gemeenschappelijke
hoge nood.…
Zonder kleuren en glazuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 318 stug was de klei
waarin ik jou boetseerde
ze gaf maar langzaam
jouw frêle vormen vrij
de fijnste details
heb ik met liefde uitgestoken
de scherpe trekken
met zachtheid doen verlopen
naturel ben je gebakken
zonder kleuren en glazuur
heb ik jouw ziel met
mijn handen kunnen vatten…
Vergane glorix
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 165 Het toilet was gechloreerd
Net als mijn adem
Benemend
Het glazuur straalde wit
Net als mijn gezicht
Bleek
Ik hoestte tegen beter weten in
Mijn ademnood weg
Loog
Dat droge tranen erger prikten
Dan chloor op wc-papier…
Oplijnen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 ik flankeer mezelf
treed uit gedachten
aanschouw, divergeer wijdlopig
reik tot lijfelijk afscheid
ik land mijn walvislichaam
op zwaartekrachtig zand
tegenover dunne kustlijnen
breek ik mijn laatste glazuur,
kristallijn, bij rechtlijnig ontwaken
is alles beter dan schijn…
salut
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 514 de drilboor dreunt door
heraanleg van het wortel
kanaal langs glazuren kusten
en speeksel stranden
ik heb een afklikbrein
als mijn zeurend lijf
met slepende voeten
achter mij aan bengelt
wandel ik weg
neem enkel ogen mee
reis met genoeg lef
om de achterkant
van de maan te zien
en vertel het niemand
ik heb mijn mond niet bij…
Afscheid
gedicht
2.0 met 4 stemmen 10.435 De ochtend in doorzichtig glazuur, nog bauw van dauw en
Hoofd dat naar adem hapt. Een steenworp van de boeg
Verwijderd: Ik was je nog niet vergeten. Zo innig blijft
Geur in het hoofd hangen. Zo teder de gebaren van het
Afscheid, de strelingen ervoor.…
de puddingstukjes blues
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 330 uit resten van allerhande soorten
oud gebak schiep de bakker van
de co-op een soortement van drab
versierde het vervolgens met glazuur
en verkocht het spul niet al te duur
toch vreemd is het te weten dat
ik daarvan durfde te eten
doch door nostalgie gedreven
zou ik er zo weer een euro voor geven
(soms is een beetje vies best lekker)…
Vogelschrik
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 100 Heetbloedige lentejeugd afgestroopt
tot tandeloze zang,
levenssiddering van glazuur ontdaan.
Geritsel als een meisjeslach
in een bladerdek van onrust,
paddenstoelen steken hoofs de hoed op.
In de vereenzaming van vlakke akkers
handhaaft de vogelschrik moedig
zijn spottend narrenbestaan.…
Geaderd marmer ( Haiku’s )
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 335 Vermoeid licht rekt zich
in luie schaduw, herpakt
glazuren dagen.…
vaderlief 't is niet meer
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 737 vanmorgen vroeg m’n vader
bij mijn bed hij zei
‘jos ‘t is nu lente
we gaan gauw krenten’
‘Vader’ zei ik toen
‘fluks m’n kinderzoen
Uw geliefde vogels
zingen bij Uw zerk
paps we bracht'n je heel teer
naar 'n glazuren druiventombe
St. Machutus is onze stonde
je zien kan nu niet meer’…
Bruine Theepot
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.209 En sindsdien
heeft thee het woonvertrek dat steeds zijn zelfde
glazuur van schuwe donkerte laat zien.
Dit aarden werk heeft bolvorm. Ornamenten
zijn onbekenden. Ware aard schenkt en hoedt.
De werken van de aarde zijn steengoed.
-----------------------------------------
uit: 'Het geduld van de dingen', 1996.…
DO SI SI LA SOL SI FA MI MI
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 162 Waar zijn stem vangt de cesuur
Op muzische vest
Tot gister regend glazuur.…
De pottenbakker
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.941 Maar zonder aarzlen of bedenken
Beproefde hij haar in het vuur
En smolt, die smachtenden moet drenken,
Vast in een harnas van glazuur.
Want geen kan liefdes laafnis brengen,
Die zelf niet, dervend, durft verzengen.…
Morgenstond
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 409 Tussen de schotsen
van gebroken ijs
branden blikken
van gouden glazuur.
De kou van de morgen
laat in een roes
van verrukking
zijn klamheid los.
Stralen glinsteren
vanuit ontloken dagenraad
tussen de reten
van halfgesloten gordijnen.
De wereld neemt
een nieuw begin,
maar droomt
nog even door.…
dromen komen terug
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 259 en de lente
legt zich naast een langer lied
langs niet te stuiten stromen
het vergezicht glanst
glazuur op blauw
het heeft effect op mij
het oeroude weten
klokt traag
laag over laag
wanneer wij ons vasthouden
aan elkaar
door gelijke lanen
de liefde beschrijven en de verbeelding
die we tussen onze vingers wrijven
met geen andere…
Vakantiewaan
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 743 Een bonte stoet van praalzieken
worstelt zich over smalle wegen
naar het onbereikbare azuur
op weg naar droomfabrieken
waarin grote ketels de regen
wordt gehard met glanzend glazuur
Op de top slaapt tegen het okergeel
het silhouet van het begeerde oord
van valse rust en verboden lusten
een overvloed van voedsel en veel
rumoer dat de lichte…
zonnestralen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 198 De zon verlicht alles met een bepaald glazuur
de stilte de reinheid zo puur natuur
prachtig en zo sereen
het lijkt wel of je zweeft
en je in een droomwereld leeft.…
Dubbelleven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.033 het borend leven in de appel
was bijna in de beet vergaan
glazuur van glanzend blanke tanden
spiegelde de witte worm
hij trok kronkelend zijn kop in
in stervensangst geheel ontdaan
het was vlak voor de tweede hap pas
dat ik het zwarte puntje van zijn neus zag
vol schrik heb ik de appel weggeworpen
want net als bij de worm
was weg die lust…
de belofte
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 342 in zilverglans laat de winterzon
haar stralen glijden, langs
de wit bevroren velden
met daarboven als een lach
de glinstering van rijp
een vleugje warmte vlindert
over kale koude tak, die
glimmend van plezier, zich siert
in druppels als glaskristal
de vroege morgen
licht op in vuur
en helder als glazuur
kleurt de hemel blauw
hoog in…
Het vleugje galaxy
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 jij bent niet
toevallig gekomen
ter voorbereiding
schiep ik jou in
zeven dagen dromen
boetseerde uit
de beste klei
jouw ranke vormen
pimpte je op
van teen tot top
jij droogde naturel
in aardse schoonheid
het vleugje galaxy
gaf jou al snel een
goddelijk perspectief
in het glazuur
smeulde vuur
dat fel opvlamde in
de uitbundige…
Een annunciatie
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.015 Ooit een engel ontmoet
haar al eerder gezien achteraf
in andere blotevoetenmaat
Maar steeds als zodanig herkenbaar
Haar glimlach vraagt om een lasbril
haar beloften zijn van een zoetheid
die het glazuur van je tanden slijt
altijd gevleugeld en met een altijd
vlammend zwaard tussen ons in
Komt me nog meer vertellen
hemelse nakomelingen…
onderhuidse drang
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 178 Het is onhoudbaar
de schijn te vertalen
in een spiegelbeeld
Op beide afstanden
iets wijder dan schouderbreedte
net boven schofthoogte
trek ik een lijn
Rechts van mij het bos
een decoratief monoliet afstekend
tegen het glazuur, mijn plafond
daaronder was ik het groen in gedachten
met hier en daar
een weider van koeien
voor de authenticiteit…
Richtingwijzers
gedicht
3.0 met 25 stemmen 15.477 Je moet onthouden
Dat iemands oude ogen breken
Als oud glazuur. Het bleken
Haar wimpers zelf die toeklapten
Vastkleefden en haar uitpakte.
Ik ben de weg kwijt en ik weet
Niet waar op ik mijn pijlen schiet.
--------------------------------------------------
uit: '27 gedichten en Geen lied', 2000.…
Westers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 Portieken met tegels in glazuur maken het zoet.
Stempel van de Amsterdamse School is de maat.
Houtbewerkte deuren herbergen eigentijdse buren.
Wereldlijke straatnamen van zeevaarders geven kracht,
Marco Polo, Jan Evertsen en je kunt dromen voor uren.
Natuur in statige bomen en een echte Admiralengracht.…
twijgen worden mens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 schrapen
met lange halen het vernis van de wind, de kou
zal in zijn honger blijven zoals de schaduw
van de verdwenen pas
niets zal de tijd doorstaan in weggelaten woorden
er rest nog wat tapijt van het nooit geoogst respect
twijgen worden mens en de vrucht verstilt
wanneer er wordt gemaaid, zal ik sterven
in het wieden van het gras, me glazuren…
Sentiment
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 379 Het geluid achter de blinde muur
versiert nostalgie met een laag glazuur
wat alleen naar mijn eeuwige jeugd neigt.
De warme kleuren van graffiti
koestert gevoelens op mijn netvlies
terwijl het nachtleven hun theater afsluit.…
Uitgestelde Vloek
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.173 Er vlot een walm door de kamer
Het verschroeide weefsel
Die bloederige pomp die doorjaagt
Getuigt nog van een bitter gisteren
Je nipte van mijn gevlei zonder verpinken
Bijna hoorde ik jouw tanden knarsen
Alsof het glazuur afbladderde
Jouw greep verslapt, verkilt.…