inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.335):

Vogelschrik

Heetbloedige lentejeugd afgestroopt
tot tandeloze zang,
levenssiddering van glazuur ontdaan.

Geritsel als een meisjeslach
in een bladerdek van onrust,
paddenstoelen steken hoofs de hoed op.

In de vereenzaming van vlakke akkers
handhaaft de vogelschrik moedig
zijn spottend narrenbestaan.

Met wijd geopende armen
duldt hij schalks de ijzige windsneden,
klaar om de lente te omhelzen.


Zie ook: http://www.christophemailleux.be/

Schrijver: Christophe Mailleux, 29 november 2016


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 100

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)