Alle inzendingen over Gordijnen dicht

Gordijnen dicht, verduistering!…

Doe de deur en de gordijnen dicht laat het licht niet de sfeer bederven in het duister luister ik vele malen beter.…

Het was voor haar de daad tegen vergetelheid met haar onuitwisbaar strelen van huid en al haar lippen die je binnen mocht, en bij het verlaten trok zij de gordijnen dicht tegen het opzien van de dag.…

de zon werpt een conifeer mijn kamer binnen en brengt duister aan het licht langzaam blindeer ik mijn hart en rol de gordijnen dicht…

Wanneer er vroeger iemand overleed, gingen de gordijnen dicht afgeschermd van de buitenwereld wist men: daar ligt iemand in een kist. Het werd verstopt of weggestopt kwam pas tevoorschijn wanneer men de dode naar het kerkhof bracht in het openbaar!…

In zijn witte kamer zit hij zwart te wezen geest op slot gordijnen dicht Zonnebril spiegelend in eenzame kaarsvlam de sleutel is zoek zoek het slot of vind het einde…

Ze sluit de gordijnen voor het raam. Met een hand sluit ze een gordijn dicht met de andere hand het andere gordijn. Voor het raam zijn de gordijnen gesloten. Ze doet een lamp aan. Aan de bovenkant van de gordijnen valt een strook licht. Het gordijn gesloten. Het raam dicht. Gesloten ramen en gordijnen zijn open.…

m’n tong die priemend vol verlangen klaar staat om te antwoorden op de zwoele vragen die je stelt Terwijl de gordijnen dicht blijven zodat het nog lang nacht lijkt vervul ik je lustvolle wensen: mijn tong tekent natte hartjes op het landschap van je huid…

geheim gedicht, gordijnen dicht.…

Mijn nicht Waarover dit gedicht Mijn nicht Houdt de gordijnen dicht Ze sluit zich op Ze sluit zich buiten En kijkt vol afschuw Naar haar kuiten Ook naar haar borsten Want zelfs daar Groeien dikke bossen Donker haar Mijn nicht Heeft nevenverschijnselen…

Ze sprak (gordijnen dicht, de deur op slot): Ik ben, net als de buurt, totaal kapot.…

Maar nu opeens, het is niet te geloven, gordijnen dicht, de rode lampjes doven. Corona gooit de hele boel op slot. Het virus zit de dames danig tegen: geen kerels die hun zakken komen legen.…

het afscheid zal ik schrijven in herhalend zwart met gordijnen dicht als getuigen van de taal die ik opraap uit de nachtvlakte van de kamer en de duizend jaren die ik heb geleefd in mijn woorden zoals de minnaar de vlinderkoning voorheen, met ziel en zinnen in het weggegleden landschap, dicht begroeid ik heb geen angst…

Met handen rood en trillerig, en met lucifer in tweedonker, een dapper oerwoud fel verlicht, blijkt alle arbeid onverricht en de gordijnen dicht.…

jij je leven Met dichte gordijnen Je leven levenloos ondergaand, Piekerend, tobbend tot op de Vierkante centimeter…

Met een ruk trekt zij de gordijnen dicht.…

Emoties van steen Je kunt nergens heen Wakker uit je dromen Dat het geluk zou komen Sprookjes bestaan niet, meid Wakker worden is de hoogste tijd Ze staat op, trekt de gordijnen dicht En als ze straks weer open gaan, dan is het buiten En binnen Licht…

Zo maar gelaten kamer, gordijnen dicht, strepen zon in een leegte waar jouw beeld en motieven in verbleken, een door- schenen put, wind uitgeput de laatste adem tegen ramen baart, aan de halsband rukt van bekentenissen die we vermeden in een monoloog van pijn.…

er is een hittedag voorspeld dus passen wij ons aan om toch nog koel te lopen zijn wij op tijd op pad gegaan wij lopen tussen lommer tussen het frisse groen daarna een groot glas water met een schijf citroen gordijnen dicht, deuren dicht buiten schijnt het felle licht…

ik denk dat ik naast je zou staan in een kamer aan een raam je niet aanraken je bent te dichtbij in welke sluitertijd pas jij mijn huid voelt jouw warmte je sluit de vitrage doet de gordijnen dicht ik maak mijn ogen open zie jou dankzij het licht…

Langzaam schuift ze de gordijnen dicht haalt eenzaamheid zuchtend naar binnen schikt afwezig hoge stoelen rondom een houten tafel waarop haar agenda speelt met het onbeschrevene en de schaduw van een pen in de keuken wacht haar de senseo met het schuifje afgestemd op één kopje…

Zelfs een regenbui heeft charme, en jij die dat niet ziet, och arme, hou ook je gordijnen dicht! Des te eerder is het weer licht.…

De bel was uit, de gordijnen dicht. Al dagen lang, waarom dat was, dat wist ik niet. Ik leefde in het duister 's nachts, en overdag bewoog ik in het schemerlicht. Met een boek over ziek en dood en de geur van vochtig Russisch land, bevond de wereld zich nog slechts, tussen mijn muren en gordijnen.…

er zijn erbij die vleselijke geneugten des avonds ondergaan ik niet, ik betreur in stilte het klimmen van de maan is er immers niet een dag verdwenen een dag die zoveel brengen kon warmte en liefde onder een ware vrienden-zon ik verzucht en schuif de gordijnen dicht wend mij af van het kille maanlicht…

Woorden maken blind Gordijnen dicht deuren gesloten Om zinnen en een enkel woord verkeerd verstaan Werd een houding ingenomen een standpunt bepaald Frustraties bleven hangen er werd gezwegen verdrongen en gegist Alles lijkt niet wat het is en niet meer hoe het was Vervlogen is de onbevangenheid van de kindergeest Die blijven…

Toch gaan gordijnen dicht. En groet zij kort de glazen buurvouw, die zich 's avonds sluit. Morgen mag zij de kast weer uit. ----------------------------------------- Uit: 'Waar de egel gaat', 1995.…

Mijn kamer is te klein, ik schuif de gordijnen dicht, je kracht omhelst het bloot, de nacht is ver en zo dichtbij, het kaarslicht is boterzacht, smeert mijn hart als oceaan, zo groot, zo diep, als je tegen me lacht om mijn zinnen te ontbloten en weet wat je van mij verwacht, daarin ben ik geen partij voor jou en wordt de vluchtweg…

want ons zonnetje bleef slapen God hield de gordijnen dicht…

Met de gordijnen dicht, goed verdoken. Bij hem is het Stille nacht, Heilige nacht, langdurige nacht. Wellicht tot lichtmis willen wachten had ik zo in gedachten. Neen, ik ben iemand die liever vooruit kijkt. Zeker de mooie dingen rek ik niet nodeloos, hoe mooi ze ook waren. Ik ga nu de oever van de lente bevaren.…

ik doe de gordijnen dicht, zing zacht een rustgevend liedje, schik het kussen. dromen begeleiden hen en ze wachten nog op mij. (ik vraag me af waarom 't leven is zoals het is).…