Alle inzendingen over Gouds bier

Woorden klappen Heel zachtjes klappen ze ik was je kwijt een s.o.s gestuurd Heel even geen vrienden meer door je flauwe mop misschien Maar werden weer vriendjes Toen scheet die duif nog in je bier die je heen en weer stuurde gekampeerd hebben we waar niet mocht mooi gescheiden We hebben nog een tijdje geschreven en het verwaterde soms…

M'n dochters en ik gedrieënlijk droevig Vonken schieten uit ogen en borsten Denkend aan jouw wiegende krullen Naar drank en lichaam dorsten Die je doodsdrang niet konden verhullen Nadat de kruitdampen Gedoofd zijn is er in mijn hoofd Net als de donkere lampen Aan dit jaar nog niks beloofd Buiten staan grote tonnen met vinnig vuur Bier…

Verlangend naar het blonde bier of cuba libre met een rietje tapt men uit and’re vaatjes hier Kom elke maandag klaverjassen. Op woensdag zingt het mannenkoor. Hou vrijdag vrij voor ’t bingo krassen. En rond de dis van kreupelhout brult broeder Wout: “wel eten hoor” want anders worden we niet oud!…

Ik weet het door de heerlijke dagen van stevige, rondborstige glazen bier en het verlossende plassen het slijpen van de messen na de slacht en aan het spit staand mijn nagels schoonmaken naar bed gaan zonder over te geven sterk als een stier, onverwoestbaar van binnen, een precies mechaniek in een stevige, soepele huid: een sinaasappelmens…

Wie zou die vreugde ooit willen vergallen - verheerlijkt nog na flink wat liters bier? En zie hoevelen voor die kanjers vallen, ze schenken zowel man als vrouw plezier. Die benen en die fluitjes en die ballen, het voetbalspel, het blijft een groot vertier...…

Er werd gevloekt, gekankerd en gebeld, Gescholden op de digitale lussen Maar nadat bier en sterker was besteld Bleek het inferno eindelijk te blussen.…

Ter nacht lokt de Avond met haar gouden schijnen, Ten winter Herfst met gouden kleuren-pracht. Elk doet voor ons haar zwart een tempel schijnen, Waarin een godheid onze aanbidding wacht. Zó, tintend 't Voor en 't Na met wondre verven, Wijdt Tijd geheimnisvol 't ons naadrend sterven.…

In de nacht als engelen dansen gouden draden breekbaar klinkt ergens een trompet en zacht een saxofoon de klarinet de xylofoon met zijn allen dringen zij zich door de ijle winterse lucht over slapende dorpen over sluimerende steden In de nacht als engelen dansen gouden draden breekbaar gaat een tinkelende lach voorzichtig langs de maan…

box gevangen tot, verleid door gouden bergen een satanskind hem bevrijdt naast duivelverbanner ben ik een pathologische leugenaar wat mij in dit geval spijt…

eind komen maar dan zijn we echt verzadigd en kan iedereen van ons zeggen dat we goud voor elkaar waren…

Het is een heldere dag in mei, De wind waait lustig, de zon schijnt blij Op bloeiende paarse seringen, En gouden regens in gele tooi En alles is zo mooi, zo mooi! En alle vogels zingen! En zie hoe blauw de hemel blauwt Boven de weiden geel als goud, De zonnige, bloeiende landen, En zie de kastanjebomen daar staan!…

't blauwe zwerk met de zon, als een gouden medaillon…

Gouden woorden van de overwonnen angst die ik zoek verbergen mijn gedachten in de blik van de tijd die me nooit vragend aankijkt als ik mijn ontwaken weer vervloek…

Het landschap toont nu zijn gouden herfstkleed. De takken slaperig tot de eerste voorjaarszon.…

Vogels troepen samen en jaar naar jaar vliegen weg in niets in herinnering gedachten van stilte want zwijgen is nog steeds goud zij gaat voor zilver…

Goudplevieren verkondigen vaak uit lijfbehoud kun je nog plevieren, plevier dan goud Zo pleviert zo'n beest zich uit de naad terwijl het woord niet eens bestaat…

Je had een gouden stem Fee van de liefde komt Zij komt straks…

De Belg staat er weer en hoopt deze keer dat hij Kim Clijsters Goud mag geven.…

Volg de gouden raad van tante Kaat en slurp veel koffie tegen 't prostaat. Maar waarschuw de vrouwen die niet echt houden van cafeïnesmaak in je zaad ...…

Je gouden vingers strelen zachtjes met hun toppen de heldere spiegel in het park, en even... doortrilt een huiverig voorjaarsbeven de groene tule van je knoppen.…

herfstige brandhaard zijn kroon draagt vlugge vlammen opgewaaid in goud als de vorst zijn scepter draagt komt koning winter zwaaien…

Transformatie in de gouden zon Beweging in de verte. Hij.…

Al worden er kettingen gelegd tralies gebouwd met sloten van goud Nooit kan de geest worden beperkt Altijd vindt én bereikt een ziel die ander door de kracht van het Zijn…

Het lijkt nog koud De weg voor je Het laat je goud Smelten Rivieren meanderende je tegemoet Kabbelend traag Waren we nog hier En daar waar gezichten Vervaagde…

Er zijn van die recepten in de Nederlandse taal die mij niet zo erg liggen en waar ik eigenlijk van baal Wat is nu een varkenshaas in hemelsnaam voor `n dier en wat heeft een bok nu te maken met het bier Waarom heeft zo`n blinde vink nog geen geleidehond Wat moet ik met zo`n stakker ik krijg geen hap meer in mijn mond Neem nu koninginnesoep…

ze vergeet haar open wonden en vleit zich spinnend als een overjaarse kat aan de voeten van haar volk haar Vlaamse volk viert feest feest vandaag de Groenplaats, de Grote Markt ze zien zwart van het volk en ook een tikkeltje geel zwart en geel het vloekt, het gromt, het grauwt niet tam zoals sommige stieren die sommige bieren…

dat zij ook vijf jaar langer werken kan eureka, wat een slim doch eerlijk plan briljant, jawel, de hemel zij geprezen dus heren, bent u zestig, stop met pezen de vrouw heeft dan nog tijd en het elan want zij is krachtig, kan nog jaren mee en hij is op, het lijf begint te plagen hij is nu eenmaal sneller oud van dagen dus gun hem nu zijn bier…

Flessen “all over the place” De metro richting nog meer lelijkheid De flats getuigen van Duitse huisvlijt Grauwe gezichten dromend over bestemmingen weg van hier Een vereniging van Oost, West en bier Als jij West bent en ik Oost Met een verzameling lege flessen op de grens Op weg naar grijs Nergenshuizen en een bierpens Waar niemand elkaar…

Bij Dudok dronken we koud bier met uitzicht op de macht. Na een dag vol slenterpas en toeristenogen. Noordeinde en Binnenhof, hup Holland hup, de schouwburg en Lange Poten. Natuurlijk indisch eten en het ijspaleis 's nachts in de Passage hoorden we eenzame stappen onvast en hol.…

laatste tegenlicht kleumend met de armen gekruisd wolken rook uitstoten zeven oude bomen niets vermoedend van de kap in stille overmoed nog met kale armen naar de hemel reikend de diepe plof van onze wijnfles op de de bodem van de glasbak de laatste kerstkoekjes tegen dumpprijzen het gekreukte meisje met twee blikjes huismerk bier…