Alle inzendingen over Grasland

Er is een horizon gestorven in mijn droomland alsof er een boot met een ziel door de woestijn vaart en langzaam raakt de persoonlijke accu leeg er ligt een grasland omgeploegd in mijn werkelijkheid alsof de kust van een ver land mijn stem zal ontvangen uit zilte oceaanwind en spoedig verwelkomt mijn hart een nieuwe geest er…

levende penseel onder iedere geschiedenis een horizon achter elke gebeurtenis een likje verf en ook haar gedachten worden weidser alsof het landschap van haar denken zich uitstrekt tot aan de blauwe rivier om in te zwemmen en te drinken met haar levende penseel en haar palet krijgt het landschap een gemoedsstemming nu al het denken op het grasland…

botervet en vers gesneden zo liggen de graslanden in mijn herinnering ik zie hoe hij zijn hoed afneemt haar kust naar mij omkijkt en glimlacht kinderen dansen muziek aan de touwen van de klokkentoren hij loopt weg uit mijn schaduw licht vloeit tranen spatten tegen de hemel ik aarzel nog twijfel wortelt diep onder de zerken…

Ik voel opa’s ziel in mij krimpen van verlangen naar grond, geen akkers maar eigen graslanden niet langer verdreven worden door de boerenzonen met hun honden, muizen en wantsen in de bedden voor hun zieken en hun zere rug van het ploegen en het planten wieden, oogsten en malen van het graan Ik ben verder gegaan…

De grootse blijdschap van het heden wordt veelal geleid door sterke stroom in kabels en draden die geliefde speeltoestellen wilde beelden en sterke klanken een wijde blik over de wereld tot leven brengt maar daarbij heerst nog het geluk dat verfijnde vreugde bij buigend hoog grasland vol wind speurende vlinders en kevers kleine vlammen…

Door grasland waar het altijd waait; woorden als voorwerk en wierde eisen ter plaatse hun rang op. Vanuit elk standpunt schemert de dakruiter ons door het groen tegemoet. Paraplu òp naderen we het oog- merk van onze tocht. - Proberen we nu de deurklink, of stellen we het voor kiekjes nog een minuut uit?…

konden vertellen om de betekenis te duiden diep in zijn duisternacht een kleine kwast in zijn handen om de wereld even te veranderen in de fantasie van zijn gedachten onderweg naar een nieuwe droom en het fantasie landschap woekerde voort de innerlijke natuur liet zich weer gelden vitale energie van verzonnen rivieren drassig werd het grasland…

Als de tuinen van Versaille Potentie van glooiende graslanden Bloeiende rozenvelden Knusse haagjes en nette grindpaadjes Spel van schaduw en kleur D’een een schoffel, d’ander een heggenschaar Af en toe een hofbaron Schuifelend over zanderige vlakte Nee, het is nog steeds niets Binnenhuisarchitect heeft liever Fontainebleau Parkwachter…

De koeien in de weilanden grazen geduldig de lammetjes staan met hun ouders een grasland verder in de hoogte op die paal daar zit warempel een nest van een ooievaar. Na de volgende omrastering staat een koppel paarden geduldig te grazen, een veulen dartelt om de moeder heen.…

in Ter Wupping loop je fiets je door puur natuur langs het oude loopje van de Ruiten Aa bosjes, een schuur je kunt rondstruinen bij oude rivierduinen Ruige berg, Kieberg is avontuur prehistorie landschap uit voorbije tijd boerderijen grasland, beekdal en al met al beleef je puur hoe Westerwolde vroeger was bolle akkers, gras rust…

want als de oude langoor Loazi op zijn waterbuffel teleurgesteld de beschaving verlaat beschrijft hij de potentie van het niets in raadselachtige teksten in eigen context overzie ik hier mijn ongerepte koninkrijk van leegte een diepe inham aan zee met een droogvallend kelpveld bij eb kaal grasland op de schaars begraasde heuvels…

Het paste zo goed bij elkaar: dat wijde, blauwwazige grasland, lichtgroen geurend, bedekt met vroege morgennevels waaruit in de verte zich een vurige, oranje bal losstoomde, ondersteund door klaterend vogelgeluid in takken van machtige stilte en wij ...…

Bedreven stevenend op de thermiek Door een bries kwiek voortgestuwd Mediteert hij als het ware laconiek Op wat hem onzichtbaar aanduwt En geen kik die zijn blik niet betrapt Zoals mijn kippen die voor galg en rad Scharrelen in het grasland onoverkapt Waarop hij zit te azen als een kat En moeiteloos zwenkend,draaiend Achtjes makend zonder…

Bloemen en hun sferen Ogen weten zich te amuseren Voorover gebukt om te bewonderen Velden vol orchideeën overdonderen Met verweven zachtheid observeren Beelden die momenten adoreren Velden vol als een lustveld voor ogen Begeesterd door hun aanpassingsvermogen Bijzondere graslandjes met waardevolle kwaliteiten In de alpen met hun berggeiten…

nog pluist het in het pluizige pluisgras waar jij met jouw allergische status vertroetelde met een niezige kus zonder enige schroom de leidster was gewas laat veelal scherpe sporen na als je er overgevoelig voor bent een warme lentedag die ons verwent rollend door grasland en de slag daarna paardenbloemen pollen geen lentefeest vergalopperen…

hier mag ik blijven aan de Dombrug over de Zwarte Nete de kleine beek van oost naar west het zicht op weelderig grasland waar Canadese ganzen langzaam grazen en winnen van het trage vee om dit lieve laagland om de schoonheid en de troost om de hoge hemel blauw naast witte wolken om nooit vreemde handen aan dit kwetsbare om de angst…

Winterse velden Natuur lijkt in slaap Ganzen in V-vorm die voorbij snelden De schaapskudde en een bijna verdwaald schaap Langs akkers, graslanden en heide Een roofvogel die z’n vleugels opzichtig uitspreidde De zichtbare witte stuit Turend tussen de heide en losse aardkluit Zwevend laag over de grond Waar menig muis z’n einde vond De blauwe…

Grasland strekt. Veld: groen vegeteren. Achter horizon hoeve, gehurkt. Luifel spar en vogelkers: bosrand, mijn rug. Geduld. Geweer en ik: de hand op het leven. Schot spat avond uiteen. Veld, hoeve, bomen ontploffen, vallen op hun plaats terug. Stilte likt wonden gaaf. Achter graspollen gestrekt ligt haas, kogel door hart.…

kleuren strijd op mijn terras pronken wie de mooiste was rozen rood uit groene stelen drie witte ranke stoeltjes op gemodelleerde stenen een roodborstje op de stoelkroon de Vlaamse gaai uit de dennenboom madeliefjes en boterbloemen laten de insecten zoemen een merel is geland op het ongemaaide grasland een dikke duif zit te…

De wereld van Mediterrane woestenijen Waar de mooiste droogte vlinders gedijen Denkend aan deze droge en warme klimaten Kleine dorpjes ogen er verlaten Uitdrogende graslanden en bergweiden Steppen waar droogte tot armoe kan leiden En distels zelden door regen verleppen Kleurige vlinderpracht zal je oppeppen Distels in uitbundige verschijningsvormen…

Kletsnatte schapen steken over, naar een stukje grasland over een sloot. In de verte zie ik jou. Ik zwaai en roep naar jou. Je kijkt niet en loopt snel verder. Verder van mij vandaan. Waarom, het doet zo zeer. Dus roep ik weer. Je reageert niet meer. Er staat een auto, Blij klim ik erin. Hij rijdt om snel bij jou te zijn.…

Het wordt een slecht jaar voor de echte Friezen Het rapen van een lekker kievitsei Is nu verboden op de Friese klei Maar...eierzoekers pak nog niet je biezen Je mag de wei in...nee niet fierljeppen Er is een nieuwe sport...het muizenmeppen…

luchten vlinders fladderen heel blij mee over het veld der ogen vlechten een rank lied de melodie wordt gedragen in helende liefde van ‘t seizoen iedere dag, het licht vleit vlijt zich een eigen weg schuwt niet de zwoele ballade van de natuur terwijl de avondzon zijn rode tintgloed sleet over witte dampsluiers op het vlakke groene grasland…

Bloemrijk mag op een veelheid van insecten duiden Laat de natuur maar zoemend gedijen Op vingerhoedskruid en wilde aardbeien De roofvlieg kiest er z’n prooien uit Een bladjager die zoekend op z’n gading stuit Onbedachtzame kevers die hij niet vergat Zweefvliegen op een blad Bijzondere landschappelijke voorkeuren Voor sommigen moet het in het grasland…

De lage ruime heuvels om de Franse dorpen Domrémy en Veaucouleurs geven sterk verlangen almaar rond te dolen langs lustig buitenleven deinend grasland en graanveld roepen het oude genot van 't landelijke drinkhuis waarin arbeid en vertier met elkaar schertsen boven gazen kelken jonge boerenboterlucht glijdt over de kleine rivier zoekt…

Een ei, groen als jong, ontwakend grasland, waarop een klein gouden kruis vredig blinkt, door dichte, milde zonnestralen omrand, toeve doorgaans, terwijl het zwijgend klinkt, in elke ziel, gewijd aan onze Heiland, die lijden, gepaard met zegen, bezingt.…

De tijden van weleer Heidezegge en Kleine schorseneer Je hebt ze zien groeien en bloeien Een landschap mocht boeien Het droge schrale grasland Het heidepad met zand De relaties die je legt Zoals Armando het schilderend heeft vastgelegd Braamsveldje Je hebt er Heideblauwtjes geteld Het uitzicht inzichtelijk gemaakt De Veluwe die je raakt…

Er ligt een grasland bij de rivier aan de oevers waar paarden grazen en een bankje staat met in het hout jouw naam geschreven je zal het lezen, vroeg of laat waarom staat daar jouw naam geschreven je staat zo helder in het leven misschien wil je wel liefde geven je zal het lezen, terwijl je praat en er varen schepen voorbij blij met de…

maakt harde muren van waarheid die zich draait in het betoverende fluisteren van het inktzwarte duister Geloof niet dat de rivier een moeder is de golven van de zee zijn geen vader omdat zeelieden geen heimwee kennen bergen slijten door regen en dromen herinner de eerste belangrijke nacht er liggen eindeloze velden in heimwee graslanden…

Ik ontdek de kerven, beten, knepen Als sporen van lust op haar rug Ons lied duurt, een bitter, laf graaien Naar haar troebel grasland Stiller dan een steen Zat zij in haar rieten kooi De weerstand geknakt Verweesd het kruis dragend Met verkrampte lippen Haar tong in de klem Tot er een huivering door haar ging Haar geketende polsen rusten…