Netgedichten

netgedicht (nr. 53.815):

bruiloft in Valkoog

botervet en vers gesneden
zo liggen de graslanden in mijn herinnering

ik zie hoe hij zijn hoed afneemt
haar kust
naar mij omkijkt
en glimlacht

kinderen dansen muziek aan de touwen
van de klokkentoren

hij loopt weg uit mijn schaduw
licht vloeit
tranen spatten tegen de hemel

ik aarzel nog
twijfel wortelt diep onder de zerken

later die middag sluit ik het venster
verlaat dit landschap
afgemat en bepakt met bruidssluier