607 resultaten.
Volle Maan in Winter-Tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Maansverduistering
Volle maan start winter-tijd
Graven in opstand…
Memento mori
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 110 [Haiku]
het toegangshek knarst
de wind schikt wat bladeren
tussen twee graven…
Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 Tijd
leek even stil
te staan
in de veste Grave
Bezet
door de Fransen
een legertje
ingehuurd
Op de veste
geweren en kanonnen
afgevuurd
strijd met slechts verliezers
Sinds jaar en dag
is strijd hier gestaakt
de veste Grave
slechts decor
voor hen
die de klok
hebben stilgezet
de Franse Tijd hebben 'nagemaakt.'…
Veste Grave....
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 Ja, daar
daar ligt
de veste Grave
aan de Maas
Voorbij
de bakenbomen
de scheepswerf
failliet gegaan
Het kostte
een zestigtal werkers
hun zekere baan
daarover nu gezwegen
Ja, daar
ligt Grave
je komt geen muur
geen soldaat er tegen
Maar 't blijft
-tot op heden-
een vestingstad
alleen een poort
en Het Arsenaal
spreken nog…
regen kabbelt litanieën
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 413 kerkklokken
lokken tranen
slaan verdriet
schoppen graven
dieper naar
vergeet me niet
tijd verslaat
de uren trager
leven draagt
de dood ten graven
geeft de aarde
zijn laatste waarde
regen kabbelt
litanieën
bloemen dalen
op de kist
ergens rolt de donder
weerlicht wordt gemist…
voortleven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 ga niet naar mijn graf
of de urn met mijn as
ik ben er namelijk niet
want altijd springlevend
in duizend waaiende winden
in diamanten die glinsteren
in de deken van sneeuw
ik ben de stralende zon
op het nog rijpend graan
ik ben de zachte herfstregen
die je in de ochtend wakkert
ik ben de opbeurende rush
van stille vogels in de lucht…
toekomstmuziek
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 159 in het verleden
graven
of
dwalen
heeft geen enkele zin
de melodieën blijven
maar
het
orkest
is al lang begraven!…
mijn vele graven
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 3.583 Ik passeer in golven van gevoel
de getijden waarin ik ben verdronken
maar ook telkens weer ben geboren
Mijn vele graven die ik telkens
weer ontvluchtte, scharen zich
nu allen aan mijn zij
Geleerd heb ik niet om dood te zijn
ofschoon mijn masker
suggereert, jij bent mijn
Ik laat en onderga de tellen
van de tijd, en assembleer mij
met…
VERSE GRAVEN HIER EN DAAR
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.045 Verse graven hier en daar,
onbegersde moldebuilen,
ziet men uit het kerkhof puilen,
dit onzalig ziektejaar!
Kinders, sprakeloos, gekist;
ouders, al te vroeg gaan slapen,
wonden die in 't herte gapen...
deerlijk om herdenken is 't!…
Graven groeten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 244 ik ga de gouden blaren
leef het loslippig loof
zie de doden staren
vanaf hun stenen alkoof
zullen we vandaag de vaders vinden
tussen tinten van de tijd
die herfst heet, tussen linden
en platanen, langs lanen eeuwigheid
en moeders die we minden
broze briesjes blazen
of woeste waaiewinden
lijk droeve oude dwazen
ik stap het stille sterven…
Bedden en graven
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 754 Stenen bedden
Markeren de plek
Waar lang geleden
Mensen geprepareerd werden voor vertrek
Graven van aarde
Voorzien van stenen exterieur
Omsloten hun lichaam
Ontworpen door oudheidkundig ingenieur
Groene heuvels
Geven ons een indicatie
Over de plek van onheil
Van een vervlogen generatie
Stenen reuzen
Staan voor altijd stil
De buitenkant…
Regen over de graven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 339 Het regent nu, ook op de graven.…
Gebroken graven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 338 Tegen het eind van
Wat een nacht moet
Zijn geweest - in de
Barensweeën van de
Schemering die de
Ochtend moeizaam
Geboren doet worden -
Word ik op het kerkhof
Van gebroken graven
Begroet door een oude
Man met een schitterende
Zilveren baard die mij
Het verhaal van zijn dood
Vertelt - en terwijl de
Eerste zilvermeeuw boven…
De vroege graven.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 519 (Naar Klopstock's rijmlooze Ode, die frühen Gräber.)
Peinslust-kweekster! schone en kalme speelnoot van de stille Nacht!
Zilvren Maan, mijn welkomstgroete zij u hartlijk toegebracht!
Hoe, ge ontvliedt mij? O,vertoef toch! Blijf een poosje nog bij mij!-
Zie, ze blijft! Een donker wolkje gleed maar aan haar rand voorbij.
Ach, de zomernacht…
Grave aan de Maas
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 Grave...
beneden de sluis
het bleek er plots
beslist niet pluis....
Schippers, schepelingen
weten er
van varen
van afmeren
In dichte mist
kan 't verkeren
de sluis gemist
op stuwen....…
Jeronimus 1
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 212 Hij wilde graven
maar armen en benen weigerden.…
Verborgen verleden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 179 Waarom zo graven in het verleden
Komen er dan nog lijken uit de kast?
Ik bedoel kist
En als er gecremeerd is
Zal dat dan nog veel stof doen opwaaien?…
levenslang
gedicht
4.0 met 65 stemmen 18.257 geen ander uitzicht
dan het stukje hemel
dat tussen de tralies
als gevangen ligt
geen vluchtweg staat
nog open dan de weg
naar binnen, waar een
soort leven verdergaat
alle dromen afgekapt;
de trein rijdt nog wel
verder, maar jij bent
te vroeg uitgestapt
elk denken ingekort;
als in een cirkelgang
rond en rond gedraaid
tot je er gek…
stormdreiging
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 381 verscheurde wolken
zon kust het zwarte water
nog slapen golven…
mijl op zeven
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 520 een gokker waant zich in het paradijs;
met één op zeven kun je niet kapot
misdadigers ontlopen het schavot
elke misdaad is gewoon altijd prijs!
oplossen hangt niet af van percenten,
zorg eindelijk eens voor meer agenten.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(slechts 15% van alle misdaden…
cybergod
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 770 mocht toch de vrees
niet ongegrond zijn
dat God een reus is
op voeten van leem
dan is geloof niets
meer of minder dan
besturingssysteem
waarin elk bestand
door het virus van
de taal is opgelost
en waar gebeden,
hand over hand,
zijn verworden tot
ongewenste post
de werkelijkheid
hergeprogrammeerd
in nullen en enen;
de oude waarden…
waanbeeld
netgedicht
3.0 met 55 stemmen 17.486 ik heb zo vaak uit losse hand
je lichaam op papier gezet
nooit verder dan het silhouet
je sloot voor mij je dromenland
ik zag de onschuld van je ogen
maar hoorde niet je dubbeltong
die suikerzoete tonen zong
en mij keihard heeft bedrogen
hoeveel codes ik ook kraak
jouw lichaamstaal is ongebroken
dit terrein blijft altijd braak
de sleutel…
verlies
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 871 zo stil was je nooit
als in de blankhouten kist
verstoken van elk levensteken
nog net herkenbaar
alsof er iets is weggegrist
waarop je niet raakt uitgekeken
verbleekt tot marmer
bekende trekken uitgewist
elke kans op terugkeer geweken
onomkeerbaar dood
alsof God zich heeft vergist
en je zo weer zult gaan spreken…
najaar
gedicht
3.0 met 77 stemmen 21.977 najaar is heimwee
onder leigrijze luchten
sterven de bomen…
maanziek
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 543 de kale man kijkt naar de maan
met zijn handen in zijn zakken
hij heeft zijn ochtendplicht gedaan
want het brood is bruin gebakken
en boven langs de hemelbaan
daar groeien de sterrentakken
het lijkt of ze heel langzaam gaan
net als glinsterende slakken
de kale man lacht heel voldaan
maar laat zich niet verlakken
al gaat hij op zijn tenen…
voorbije liefde
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 2.178 soms lig ik wakker
naast je in de nacht
en luister naar de
zachte fluister van
je ademhaling
huid aan huid, maar
lichtjaren van elkaar
in dit huis waarin jij
en ik alleen bestonden
heeft de tijd toch
haarscheurtjes gevonden
en allengs bleek, dat
wat eerst waarheid leek,
gewoon gelogen was
hartstocht afgezwakt
tot sleets gebeuren…
zee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 298 golven gevangen
in het web van getijden
bestuurd door de maan…
diamant
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 442 druppels gestold licht
duizend jaar opgesloten
bevrijd uit de grond…
Vrij "veilig" vrijen
netgedicht
3.0 met 57 stemmen 13.103 De jeugd onderschat gevaar bij vrijen;
condoomgebruik is alleen voor "watjes",
niemand vreest voor genitale wratjes.
Zo kunnen de SOA's weer flink uitdijen.
Maar AIDS laat beslist niet met zich spotten;
hou op met jezelf nog te bedotten.…
grot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 272 uit water en steen
rijzen witte pilaren
op zoek naar de lucht…