inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 47.725):

Gebroken graven

Tegen het eind van
Wat een nacht moet

Zijn geweest - in de
Barensweeën van de

Schemering die de
Ochtend moeizaam

Geboren doet worden -
Word ik op het kerkhof

Van gebroken graven
Begroet door een oude

Man met een schitterende
Zilveren baard die mij

Het verhaal van zijn dood
Vertelt - en terwijl de

Eerste zilvermeeuw boven
Ons moedig de nieuwe dag

Toeroept hoor ik van mijn
Metgezel dat ik bij het

Begin van mijn reis naar
De eeuwigheid niet bang hoef

Te zijn, want liefde regeert
In haar, en als je gewoon

Meebuigt met het graan in de wind kan er
Niets misgaan, raak je niet van de wijs

En heb je, net als ik,
Een behouden reis

Schrijver: Bert Weggemans, 10 april 2013


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 338

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Imiza
Datum:
12 april 2013
mooi maar beklemmend

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)