Alle inzendingen over Groot verlangen

Ooit ben ik groot wild geweest nagejaagd door boze dromen en ik had het zo goed met mijn kinderlijke vrijheid overal waar ik kwam kreeg ik overtuigend mijn gelijk tussen bittere tranen en mijn verwarde ziel een grote leegte zonder een geheugen bleef er over van mijn dromen.…

oogvocht stroomt over het kind kijkt me aan een traan glijdt vol glans langs een guitige glooiing gekruld tussen wang en neus zilt een zoete lippendans een fietsenstalling spreidt met grote pret omlijst kirt een roze tong vrolijkheid spat en springt over van de natte mond ontregelt beide handen zelfs de voeten draaien rond…

In Amsterdam zijn van die vreemde lieden. Ze springen zomaar met een diepe zucht, met beide beentjes, hoepla in de lucht, vandaar dat men de drugs wil gaan verbieden. De shops verkopen paddo's, cannabis; wie kan vertellen wat daar 'smart' aan is?…

Brandend hart Onzichtbare tranen Grote meid…

tafel uitschuiftafel oorverdovende piepscharnieren aanschuifstoelen uit alle hoeken en gaten kwamen kinderen aanzetten, aanzitten terwijl de tafel nog nakreunde kruimige aardappels en smakeloze groente je kreeg het niet weg maar toch moest je bord leeg alleen op woensdag en zondag was er jus…

vallen bladerloze bloemen koude ijswinden geselen het land de despoot met zwarte zweep vaart met duistere lading op het troebele vlot van ongeschreven wetten het kind wrijft onschuld uit zijn ogen harde lijnen kruipen over de aarde en stoppen om graflijnen te trekken rondom de man die denkt dat de zon van hem is het grootse…

Shitrecessie Was ik maar een bankdirecteur dan had elk mijn bankgebouw een gouden draaideur Maar als ik iets terug zou willen draaien dan is het wel het grote graaien Ik zou al mijn gouden draaideuren verkopen in de hoop dat de economie er beter door ging lopen Maar helaas Ik moet u iets onthullen Ik ben niet uw bankdirecteur Uw bankdirecteur…

Kijk, kijk zijn vuist, die hij opent: in het holst van zijn hand jouw oog. ----------------------------------- uit: 'De grote verdwijntruc', 2007.…

zijn laatste adem tegen de neus van tante Griet moeder zegt wat snedig je broer is dood, zie je ’t niet vader wordt begraven na ’t middagmaal en de revue op het kerkhof wat verhalen en ze vragen God om het reçu na een weekje rouwen wil moeder weer gaan trouwen met de buurman van hiernaast ze is al zeven maanden zwanger vandaar die grote…

Stevig sta je in de wereld Ik vertrouw je gang Ga je weg, kind, Zoek je wegen Breng aan anderen je zegen Ook al ga je heinde ver Volg je hart, dan kom je er Je bent groot nu, je mag gaan We zeggen niet wat je zou moeten Kies je weg, je kunt het aan Lopen werd je moedertaal Je vaderland je voeten…

Toen de bleke, felle bliksems kwamen die hun harpoenen plantten in jouw hart en vier takken woedend versplinterden, sapstromen dempten die opstijgen wilden na de winter, wachtte, grote beuk, achter je de kuil (doodkalm kraken slaapt in het veld) slechts voor jou daar gegraven. --------------------------------------- uit: 'Laaglandse hymnen…

Klein Echt heel klein Het voelt ook klein Het is niet groot, Maar het gebaar voelt groots Soms is klein ook groot Denk maar aan een trouwring De gebaren om iets heen Maken het juist mooi Het voelt specialer dan een Porsche Je draagt het je hele leven mee Zo gelukkig als dit Is het allergrootst Niets staat groter dan dit Niet in aanzicht…

ik heb geluiden buiten gesloten gordijnen toe geschoven nu mogen ze komen de majestueuze beelden uit mijn diepste dromen uit ilias en odyssee nam ik elementen van de griekse oudheid mee het romeins decadente in amfitheaters en kampementen gaf mij de massaliteit in dit groots decor keek ik naar ogen hoorde twisten van leiders die…

Grote liefde is de liefde die er altijd was lang onder de oppervlakte wortels van het gras dat opeens weer bovenkomt en er altijd is en altijd was. Regen, zonlicht, zomer, winter komen binnen en doorstaan de stille kracht van grote liefde, teruggekeerd om oud te worden in deze liefde die blijft bestaan.…

Het ritme van de trom dreunt vele jaren na daar stonden ze in streepjespak hun nummer zwart gekleurd de dood schreef reeds het laatste woord een man, een vrouw, een kind het leven kreeg geen kans het sterven werd een dagelijks goed het meedoen werd geluk en alles wat er over bleef was slechts die grote trom…

Grote gedachten passen niet in zalen Noch in teksten; als je ze wilt vertalen Naar woorden smoort dat in de kiem De grootste denkers blijven anoniem…

Ze komen op en verdwijnen in mijn groot hart zoals een druppel in een glas water…

Het bos- of weidebeekje drenkt en laaft zijn omgeving behoedt het leven in hem is niet te vergelijken met rivieren als Rijn en Maas doch door oertijd gewrochten mag het evenzeer bestaan.…

Het lentevirus van de grote schoonmaak Waart overal weer rond in Nederland, Van luxevilla tot studentenpand, Van bungalow tot plaggenhut en woonaak. Alleen op de stations en op kantoor Komt zo te zien dit virus nergens voor.…

Een zorgeloos jong leven. Alleen overgebleven dit alleen al is een ramp Hoe moet zo'n leven verder met die vreselijke herinnering? Ik denk dat het niet meer kan. Hij zal het nooit meer vergeten zijn leven lang. En moet er mee leren leven omdat het niet anders kan.…

Misschien wordt dat nog eens de bron van een heel bloed’rig feuilleton, dat telkens weer opnieuw begon: de Grote Slag die niemand won, de slag om ’t Weesper carillon, het carillon, het carillon.…

kort geleden Ik beleef het opnieuw Het gezang van de klas Komt heel diep bij me binnen Dat deze puurheid Hen maar niet zal ontglippen De conductrices fluiten hard De eindbestemming van de trein Een staande ovatie Ik klap mijn handen blauw De leraar die spreekt Voor een ieder typerende woorden Om alvast een richting te duiden In het grote…

Vol hooghartigheid en moed spreekt zij: “O grote zeeën, niets van U schaadt mij.”…

In stilzwijgende omarming waait het bos om ons heen het geurende hout verklaart aanwezig te zijn een late bosbes schrompelt weg prikkeldraad houdt ons volijverig tegen ook gewezen op beperktheid in de vrije natuur hier liggen remmingen begraven door jouw spitten zullen valkuilen ontstaan voor de meesten zullen ze verborgen blijven…

de Rooise Academie voor Schone Kunsten heeft haar poorten wijd opengezet voor straatbeelden van Alexander de Grote in een ongeëvenaarde systematiek heeft hij de eeuwenoude legkunst van de verwoestende ondergang gered al bij binnenkomst zoekt het oog naar werken van deze gigant die zonder maar een steen aan te raken zijn gedachten legt…

U bent een voorbeeld voor mij Altijd positief, altijd blij Nu is de tijd gekomen, dat u naar opa gaat Nu is de tijd gekomen dat u ons verlaat Al die goede herinneringen komen boven En 1 ding kan ik u wel beloven Ik zal aan u terug denken met veel plezier Dat u zo sterk bent, ook al bent u niet meer hier Zoveel bewondering voor u Dat had ik…

gelijk zijn groot gelijk dat hij er aannam maar verwarde met...…

Zingend gooi ik Frans eruit Daarna bezem ik Geertruid samen met haar laatste snik naar mijn stoffer en mijn blik Jodelend dweil ik Thea op wring haar in mijn emmer sop Onder opgeruimd gefluit druk ik Barend door de ruit Ach, wat wordt mijn huisje schoon Saar en Bep doe ik gewoon in de groene en de grijze ieder op haar eigen wijze…

stap voor stap groeien ze groot. van dag tot dag vloeit het één in het ander. wordt eigen domein verkend en afgebakend. van moeders pappot alleen op een kot. 's zondags met lief even aanlopen met een berenhonger voor tien. dagelijkse herinneringen bijkleuren en straks weer terug naar de stad.…

Ze had een reuzenhond, die in d'r keuken stond en daar een maal bereidde, waarna ze met 'm at. Ze zei volmondig, dat het bakbeest haar verblijdde. Die maaltijd was een feest. Wat hield ze van het beest: ze was van hem bezeten. Het dier hield ook van haar en maakte haar zelfs klaar. Ze was om op te vreten.…