Alle inzendingen over Groot-Brittannië

Een blauwe vlinder knap een vingernagel groot duikelt in de zon…

groots buitenleven in mijn eigen paradijs vijftig tinten groen…

jouw bestaan zo groots voorbestemd om te geven bij leven en dood…

De grote kunde Via de kwast beschilderd Wond er geen doek om…

De grote wolk at langzaam alle kleintjes op ik was toeschouwer…

(elfje) zonnebloem zo groots zo Van Gogh kijkt op mij neer zomerweer…

Doe maar twee grote!…

Een grote juffer klemt zich vast aan een stengel vleugels in de wind…

het er ijskoud van hoe groot kan de liefde zijn voor zo'n hummeltje dat niets zegt dat slechts lachen kan en huilen en tegen haar onmacht vecht want in dat kleine hoofdje gaat al een grote wereld schuil wat nauwelijks voorstelbaar is ze is stil en ik, tranen, ik huil…

Eeuwig Aanwezig Zou de Eeuwige niet groot genoeg zijn om uit allen, ook uit het donkerste wat bij ons vaak diep verborgen zit iets goeds kan en wil laten ontstaan. Zou de Aanwezige niet groot genoeg zijn om zin te geven aan onze fouten die voor het licht te houden te doen verbleken. Zodat ruimte ontstaat voor vergeving.…

OUDEREN OVERWINTEREN Grote benen grote billen grote borsten grote buiken maar wel lekker buiten Blote benen blote borsten blote buiken blote billen wie zou dat niet willen? 3/4 van de Nederlanders? blijven in de kou blijven in de sneeuw blijven in de mist blijven in de regen wat/wie houdt ze tegen?…

Ik heb mijn zoon vandaag mogen wegbrengen weggebracht naar een instelling voor herstel Een grote man brengt een grote man onze wegen scheiden zich voor maanden Hij was teveel zijwegen ingeslagen hij zoekt de grote weg, de rijksweg geen arme verwaarloosde steegjes meer Hij heeft de goede juiste weg inslagen hij zal die rijksweg…

Ik zag twee bevers de snorren gestrekt over de revers de krul er in zoals in een kindervers ze lepelden door het grote water keuvelend over de grote meersen waar je vroeger over kon heersen maar ze waren nu drooggeperst met gigantische dieselpompen het ligt er nu vol consumptie-ijs en bijbehorend kindergekrijs het heeft te lijden onder…

Ze rijdt pronkend door de straat in een grote dure slee maar het contrast in groot als ze náást haar wagen staat. Ze loopt met een air in een truitje van Zeeman een broek van de markt en een versleten colbert.…

ik vertel je over dromen en wolkenstof hoe de wind geen woord verspilt enkel stilte draagt in groot vertrouwen hoe dit laatste mijn handen vouwt wijzend naar het lichte tij jij vraagt me dan waar de zee begint en voor ons uit ligt slechts de waarheid golven groot de horentjes in het zand…

Jij was de ridder, en ik speelde de prinses Spelend in ons grote luchtkasteel Zingende gevechten, en ik las jou de les Op mijn grote troon van rood fluweel Luchtkastelen bouwen, dat doen we nog wel Op een andere manier dan dat we deden Nog altijd ben jij als mijn ridder, jawel En ik jouw keukenprinses tot op heden.…

Was ik je 10.000 jaar eerder tegengekomen Dan had ik het wel geweten Dan had ik je naar mijn grot gesleept Om Sabelpoot te eten Dan had ik voor je vuur gemaakt Om je op Mammoetvel te verwarmen Knuppelde ik je zacht in slaap Met allebei mijn armen Maar helaas leven we nu En ben ik vergeten Waar mijn grot ooit was Joost mag het weten…

groots zijn jouw woorden alhoewel deze na enig rond dwarrelen opgaan in het niets ogen vurig gebarende handen welke graag het voorgaande onderbouwen worden nageaapt op de muur mondhoeken zakken stil je gelaat langzaam wegzakkend in de te grote fauteuil alsof de strijd verloor *…

Mensen hebben in zich de drang en de lust naar het grote. Hun wens is: weg met wat in zwang is. Ja, het markante, het grote buitennissige, daarheen gaan toch zoveler gedachten. Wat is toch oorzaak van vele tegenslagen en ook vele teleurstellingen?…

Nog staat zij daar haast ongedeerd loodrecht haast ongestoord haar kolf een nobel bruin de grote lisdodde in de sloot de lente komt de winter gaat vergaan staande sterven schadeloos en schoon onschuldig en rechtop eenvoud is haar kroon de grote lisdodde stijlvol in de sloot…

. ---------------------------------------- Zijn edelmoedigheid is o, zo groot, Er valt van Anders Breivik niks te vrezen, De mensheid is een grote dienst bewezen, Hij schoot die jongelui uit goedheid dood, Met Breivik is in het geheel niks mis. Ik vind, dat hier iets niet te rijmen is.…

Ach, als hij bestaat, dan kan hij toch enkel, denk ik zo groot zijn, zó groot dat hij bestaat geheel & al buiten elk onderscheid om helemaal dat van wel of niet bestaan waar of niet waar. Ach, of god bestaat dat is leuk maar daar kan hij zelf - áls hij bestaat - denk ik enkel een beetje om lachen.…

het was te groot voor kleine handen slechts verbazen in raken en betasten het blijven haken en verkennen met een lach het ervaren van zorgen en wat lasten later in weerbarstigheid breken en verbouwen funderen en groeien op ontluikend zelfvertrouwen heb het grote klein gekregen mijn handen geven nu het volle leven…

Het geluk mag wel eens toeslaan in grote moten zoals de ongewervelde liefde zoals een vrouw met haar blikken pijltjes trekt tot in mijn aarzelende lendenen zij de bronst maant met krommende rug mijn ruggegraatloosheid besluipt het gat van de schroom dichttrekt met grote moten van haar toegeeflijke schoot…

Er viel een grote massa sneeuw over gans het land mensen gingen skiën naar de Baraque de fraiture maar voor velen was de reis van een te korte duur de burgemeester merkte dat er iets liep uit de hand Hij riep de grote volkstoeloop op rechtsom te keren wegens gebrek aan sanitair voor de dames en de heren…

Maar als de kindren groot zijn, genieten wij tezaam. ,,Dan wijs ik u de plekjes, die ik bekoorlijkst vond; Aan Rijn en Moezel, Clyde en Teems leid ik u dankbaar rond; Winandermeer en Edinburg zijn wat ik heerlijkst zag; Daarheen zal ik u voeren, voor onze oude dag! ,,Wanneer de kindren groot zijn — Neen! zie niet dus mij aan!…

Redt graag een slachtoffer uit een grote brand. Zo een uit miljoenen met een eigen ziel heeft toch vaak een handje aan het grote wiel. Onze wereld is een grote verscheidenheid. Bij elke ademtocht past grote bescheidenheid. Ik ben anoniem, het is mij bekend. Maar het is niet belangrijk voor wie je bent.…

De geliefden aan de oever zien alleen die grote kring langzaam tot de hemel rijzen. Blijft slechts: de HERINNERING…

Ik ga op weg en laat mijn huis verdonkren in het avondrood - o, ga niet weg, de nacht is groot. Ik kan niet blijven lieveling, de dood ontbood mij tot zijn kring; vergeef mij dat ik achterlaat wat ik zozeer heb liefgehad: mijn huis, mijn stad, mijn kleine straat en u mijn eigen hart, ik hoor een lied een grote stem.…

Kleine dingen worden groots als groot wordt klein gemaakt. Niet groots zouden deze woorden zijn als minstens ik niet word vermaakt. Ingewikkeld hoe iets simpels als door rijm je ogen open gaan. Een zin wordt zinnig en reizen niet minder opdat wij leven of bestaan.…