Alle inzendingen over HEMELS

Romantisch gekir Vleugje liefde doet zweven Zevende hemel…

half ontloken maan verwekt een hemels gedicht zo laat nog op straat…

in de sixtijnse kapel is de hemel niet te horen…

klaar sprankelend licht omsluiert het hemels Kind engelen zingen…

een zachte hand engelenwit strooit hemelse noten over het aardse gedonder…

Aan de hemel stroken rood en blauw en grijs en krimpt de halve maan…

als de mens zo open zou zijn als de blote hemel zouden wij als sterren stralen…

in trance verheven de handen ten hemel gericht een nieuwe religie…

Hoog aan de hemel bewegen kale takken een laatste blad valt…

Je zegt het leven is een leerschool maar lieve hemel wat zijn de lessen onwaarschijnlijk ingewikkeld.…

Zwart Stijgende verdieping Loop naar boven Naar de witte wolken Hemel…

Jij in hemels wit, ik in het antraciet zwart rouwen we samen.…

Shoppen in de winkelstraat Van het nieuwe kalifaat Is niet zo hemels als beloofd Zonder handen Zonder hoofd.…

Een lange minuut daalt grote dankbaarheid neer -- Hemelse streling.…

als ik door de hemel Zeus dan wijken de sterren en openen de sperren en voel ik me thuis…

Verwaaide haren, mijn motor splijt de wind, splijt -- hemel en aarde.…

Een sterke bede tot de Hemelse Vader: moge de wil om Hem te volgen ook bestaan in ons onderbewustzijn.…

Jouw hartje was de zonne, Die scheen de hemel uit, - Scheen uit jouw blauwe ogen, Mijn mooie kleine bruid! Ik leid jou naar de heide, Dan door het korenland - - Leid jij mij naar de hemel, Leid jij mij bij de hand!…

Toen eens de grote schilder De wereld verven zou, Klom hij eerst in de hemel - De hemel maakte hij blauw.…

Zij heeft het niet gewild: jij wel, nu enkele reis tot helse hemel.…

Sterren stralen aan een pikzwarte hemel een vallende ster en ik mis jou wat doe je met mijn hart steeds weer wijs je een weg naar een hemel daar bij de maan wat doe je met mijn hoofd keer op keer raak ik uit balans je droomt mij luchtkastelen maar het pad zit vol doornen wat doe je wat doe je lief…

Onverstoorbaar stroomt de rivier tot het ruisen ophoudt zij verliest zichzelf in de zee opgeschrikt door de vlammenzee want de dunne zon vergeet je de koele wind vergeet je maar de pijn de pijn vergeet je niet de schemering heeft haast kleurt de hemel blauw als de nacht de hemel is lichtjaren ver weg altijd…

Noem het maar hemel, paradijs of verlichting, de finishing touch. Dood is voltooiing, totale vervolmaking, genezing, geluk. Gelukkig komen we allen in die hemel van de vervulling. Dat is dus wel glimlachen naar alle stervelingen.…

Ook van de goden en visies wisten we veel, zelfs van de hemel. Wij maakten studie van het kosmisch gebeuren, de hemel en zo. Het eeuwig leven was iedereen gegeven en dagelijks brood.…

waarom dacht ik dat de bomen tot de hemel groeiden ze groeien ja maar naar hun hemel de rest is niet verteld is er nog ruimte voor een eigen bos in ons voorgekauwde leven ik wil kinderen vertellen over harmonie met de natuur en duurzaamheid uit een nieuw verworven zicht waar iedereen zijn eigen bomen plant met liefde op een…

waar eeuwig tijdloos was materie energie en eindeloze snelheid had scheidde god hemel en aarde baarde in een paradijselijke sfeer de evolutieleer met erfzonde en de doop in lidmaatschap als absolutie de prijs van deze struggle for live zal altijd hemel blijven de mens wil verder dan het drie dimensionaal gaan kijken…

[Dit schreef ik voor iemand] Binnenkort Binnenkort zal ik de wereld verlaten en mag ik naar de hemel. Eigenlijk is het veel te vroeg, om daar heen te moeten gaan. Als mens had ik het reuze naar mijn zin met lieve mensen, waar ik van hield. De hemel: een nieuw begin, maar ik weet niet wat me te wachten staat.…

als ik doodga of iemand anders of jij maar als ik doodga zing me dan als het even kan sereen de hemel in in een goddelijke nacht ontvouwt zich de stilte in een dans van maan en sterren mijn sprakeloze ziel ademt muziek met de slinger van de tijd laat iemand me dan sereen als het even kan de hemel inzingen met de Missa Sancti Georgii…

De hemel is ver de lucht nog zacht. Maar de horizon weeft met stilte-akkoorden een web, om te vangen een ieder die bidt, danst of vecht. Donder vanuit de hemel weerkaatst op luchtkastelen. Tranen van de kleine mensen vallen nog, nog een paar seconden, nog een jaar, nog wat eeuwen! Dooft het vuur nooit uit?…

Als ik mij ogen opensla, badend in het licht zie ik mijn helderste ster, de hemel heeft haar ingericht, de Venus met een eigen gezicht, tapt haar liefde uit de waterput van duizend zinnen elk woord een wolk om te beminnen ongeremd, om nooit te vergeten zo niet, dan wordt de hemelse put alsnog gedempt, tussen de dag en nacht…