Alle inzendingen over Heb het imperfecte lijf lief

Droom, mijn lief Huid zacht als de nacht Een mondvol ochtendrood Een glimlach ontwaakt Jouw ogen glinsteren na In gevonden sterren Droom de dag, mijn lief…

In zijn gedachtenwereld Voel jij je opgesloten De kronkels van zijn Denken een ondier Met tentakels die Jou meer dan je Lief is gevangen houden En jou de vrijheid Die je lief was Voorgoed ontnemen…

ik lief de stilte rond woorden gelegd waarin juist zoveel wordt gezegd ik lief de stilte rond een gedicht waarin juist verademing wordt belicht…

zo lief zo veelzijdig lief…

Mag ik je ten grave dragen mijn lief daar jij eeuwigheid verkoos boven aards bestaan Mag ik je ten grave dragen mijn lief gebukt onder druk boog je net zo lang totdat je knakte Mag ik kussen,'n laatste maal en je dan ten grave dragen mijn lieve lief…

Liefde Het is zo’n klein woordje Lief Nog kleiner, klinkt als teer En dan bijvoeglijk De grote liefde De echte liefde En aanvullend o.a. Liefdesverdriet Liefdesverslaafd En als mening In liefde ontvangen In liefde laten gaan En als (troetel)naam Liefje Lief Mijn dochters derde naam is Liefje Lief hè…

je blijf houden en daar houd ik mij ook aan want jij bent lief - mijn lief - zo lief veel meer dan jij ooit hebt geweten en ik weet verdomd zo zeker dat ik jou nooit meer laat gaan Kom dichterbij kom dichterbij - mijn lief kom tot mij nu heel even en neem appels mee naar huis die wij er raapten in ons gaan ze waren zoet - zo zoet als…

Helaas, ik weet al wat me staat te wachten Iets dat ik hier niet in details beschrijf Het zakt méér uit, mijn seniorenlijf Toch wil ik eigen hangvlees niet verachten Ik stel mezelf dus vaak gerust, zeg luid: Toe Inge, zak maar lekker onderuit!…

Kunst met een mening maken is bloedlink Hier wordt het protesteren overdrijven Waardoor de boodschap beter zal beklijven Daarmee misrekent Israël zich flink Ik denk dat later, net als in Berlijn Een brokstuk van hun muur ook kunst zal zijn…

geen andere plaats jij bent mijn lieve lijf nog even en ik ben weer thuis…

Het doel is geweldig, haal zoveel mogelijk op ren je benen uit je lijf, doe het voor kinderen die " gepakt " zijn of worden, door het monster ' kanker'. Mijn kleindochter, wat zijn we trots op haar!…

Ik word vruchtbaar door het zaad, van duizenden gewassen, gans mijn lijf is nu doorweekt, laat mij jou toch verrassen.…

LAIS, in zwart herboren schittering, is git, haar lijf en lach negeert het licht: het zijn is haar te min, belediging van hoe het haar tot leesbaarheid verdicht, virus in de waan van recht, schap en plicht.…

Je haar verward Je heupen hard Je borsten groot Je naakte schoot Je lijf amorf Je bent mijn Venus van Willendorf…

Er zijn een aantal zaakjes in mijn lijf van slag Misschien dat het aan het eten lag? Het borrelt en het knettert en ben bang dat het straks spettert!…

hij wikkelde de krant van zijn verwarmde lijf en las dat zijn bank in het honden-mogen-loslopen-park voor sommigen nog te duur was…

Alleen onze fantasie die blijft, teistert ons lijf.…

Als het niks te betekenen heeft niets om het lijf, het stelt niks voor, ‘t doet helemaal niks, is het nutteloos, heeft het geen zin, en dus is het zinloos.…

Jij bent getekend voor het leven Het staat op je lijf geschreven Het is te lezen in je gezicht Dat jou veel leed is aangericht…

Ontspannend lopend met stok stuttend zijn lijf en zijn leden, peinst in de verte over 't verleden of is hij nu juist in het heden?…

Mijn lief, ik zag je weer vandaag, in bomen in het park en die ene blauwe krokus, eenzaam in het gras. Mijn lief, ik hoorde weer je stem vandaag, zo zachtjes in de wind een gefluister van zo ver en breekbaar als glas.…

Ik heb de tuinman lief en zijn gebaar dat met het lengen van de dagen zachter wordt en luchtig als bloemennamen in het gras, het wakker gras dat schrijfzaam is en buigend.…

ssstt... sluit je ogen en lig stil ssstt... niets zeggen en ogen toe, toe dan zo ja en laat me laat me nu lief voor jou zijn mijn vingers strelen nauwelijks je huid, die kippevelt je lippen krullen als ik ze nauwelijks met de mijne raak alsof je ogen door haar leden zien ik heb je lief m'n schat laat me, zo lief…

Ik wil bij je zijn, want je bent zo lief.…

haar voetstappen raken woeste golven gedachten vluchten volgen kan niet, niet meer, maar lief had zij ze, zo lief het zout schrijnt in wonden terwijl wapperende haren om storm lijken te schreeuwen…

gevoelloos zie ik haar staan doelloos verdriet raak me niet meer aan laat het gaan om haar gevoelig doelloos lief oneindig lief te hebben ik kijk je aan en laat laat haar traan gaan...…

4 mei, 11 mei, 18 mei. Stilaan rijpt het besef dat het geen exit datums zijn hooguit overgangsrituelen naar een nieuwe realiteit. Stilaan dringt het door dat we met dit virus moeten leren leven. In wat nu al een nieuwe naam heeft. De anderhalvemeterssamenleving. Te lang voor een scrabblebord. Afstandelijkheid wordt voor onbepaalde…

Hoe heeft zij mijn hart zo kunnen verwonden Ik, degene die God had gevonden Maar God is ook dat we dingen moeten leren en omwille hiervan zal het leven tegen ons keren Niet eerder wist ik van hartenpijn Ik voelde een ontzettende smart en vond haar vilein Het heeft zoveel pijn gedaan dat ik bijna niet meer verder kon gaan Een gedachte…

Mijn broers, die zijn gewoon uniek: schilden, wasten, schepten kolen voor een kleine zus altijd sympathiek jouw hand in de zijne verscholen Volgen kon je hun spoor geschreven in het levensboek gelukkige herinneringen die je regelmatig op zoekt Deze band gaat nooit teloor gevormd door het nagelaten spoor…

Jouw handen te voelen Op m`n lijf Is het cadeautje Wat ik van je krijg Verlangen naar jou Het branden van binnen De lust die jij opwekt Voel het aan mijn huid Ik sta in brand In brand voor jou Ik stijg naar hoogten Die ik niet kende Drijf me hoger en hoger Geef me meer Dan je handen Beweeg me met je lijf En nog wil ik hoger…