Alle inzendingen over Hemels

Schrijf me maar over, met of zonder mijn naam, wijs op de hemel. Al mijn gedichten gaan over ieders hemel, eeuwige blijdschap. Over genezing, gezondheid en eeuwige liefde voor en van. Over ontmoeting van hart tot hart, ziel tot ziel, van jou en van mij.…

hou me vast tot aan het einde van jouw einde tot aan het begin van mijn begin hou me vast tot het diepere einde en vang me als ik val in jou hou me vast tot ik niet meer voel zoals ik voel hou me vast neem mij neem mijn last op je brede schouder ontvlam een kaarsje met licht zoveel licht voor jou voor mij in het donker…

Toen opeens dat herfstblad viel zag ik hoe kort het had bestaan Dit blaadje, misschien zonder ziel, was alleen hemelwaarts gegaan Ik nam het op en streelde ’t stil aangedaan door deze hemelvaart Dit blad, mogelijk buiten zijn wil zocht zijn hemel echter op aard Geroerd door ‘t naïeve blaadje wees ik op de mooie warme zon Hij zei ik bungelde…

De hemel staat met sterren volgegoten Als met gesmolten zilveren metaal; De nacht is krank van zwangre bloesemloten, Waartussen ik gedwongen ademhaal. En steeds als ik in uiteindelijk erbarmen Rijst uit de nacht uw beeltnis, naakt en blank; Mijn droom omhelst u met onzichtbre armen, Mijn lippen kussen u schier zonder klank.…

Er is een hemel en een hel, de rolkans van een teerlingsmete.* Ik die mijn leven heb gemeten, zijn diepte hoogte lengte breedte, zijn zorg, zijn dagelijks gekwel, niets weet ik dan wat ik geweten altijd en 'k weet het al te wel: er is een hemel en een hel, de rolkans van een teerlingsmete.…

Ik lig naast je en ik slaap Onder een kleurendeken M’n hand is warm, ligt op je rug Dit hoort zo, dat is gebleken Ik wentel me in kleurschakering Vlieg met de sluiers van het licht Ik ontwikkel en trek lering, Terwijl ik kijk naar je gezicht En je ogen spiegelen m’n pad Ik loop op de vlaktes van je ziel Bewonder daar jouw universum…

Het gaat er niet om na mijn dood beroemd te zijn maar in de hemel. In liefdes geluk, zoals nu al een beetje, verliefd en geliefd.…

blonder dan roze kleur je de dag zing je de woorden zonder einde ben je alles in mij dat ik vergat lach je een lach om mijn mond ben ik het zijn in je ogen dat rozer dan blond sterren in de hemel zond…

Wie zal bepalen, wie zal uitvinden of wij elkaar, na dit aardse leven nog eens zien en zullen en willen ontmoeten misschien zal ik jou dan begroeten als een oude vriend met wie ik veel beleefde en me altijd deed leven. Misschien kunnen wij elkaar dan echt liefhebben, houden van zoals wij op aarde niet konden niet willen…

Jij hebt de Hel in me weten los te maken maar daardoor is ook de Hemel in mij gegroeid. Je wist mij intens te raken en uiteindelijk is de liefde voor het leven ontbloeid.…

In hun eigen trouwe hart, dat haar en ook onze, lieve hemel is.…

Poezie is als het eten van een uitgebalanceerd hemels gerecht die je smaakpapillen strelen maar dan in aangename woorden voor de ziel…

Ik weet dat eens het raadsel van de hemel zich zal ontvouwen aan mij. Het zal niet eng of vreemd zijn maar een veilig en vertrouwd Licht, zo licht als een veer, zal tot mij schijnen en ik zal tot de hemel met het lichtste Licht weer verdwijnen.…

Ik zie de hemel in jouw ogen Door mijn tranen in te slikken ga ik naar het oneindige vandaag leg ik twee droogbloemen in het boek der boeken wie bepaalt of het een goed idee is? wat maakt mijn leven zinvol?…

Jij staat centraal in ieder van mijn verhaal jouw lach verrijkt mijn dag jouw woorden zijn een echo van mijn gedachten zo sterk sta je in mijn zijn dat jij, geworteld in elk gebaar, mij schijnbaar moeiteloos brengt naar het hemels firmament.…

Eens hopen we in de hemel te komen Wanneer ons werk op aarde is gedaan Wij onze ogen naar God mogen opslaan En Zijn liefde ons tegemoet zal stromen. Hoe zal het in de hemel zijn bij God? Zullen we onze geliefden weer ontmoeten Daar elkaar met vreugde mogen begroeten En eeuwig leven, met elkaar vol heilgenot?…

Iedereen heeft zo zijn reden Iedereen heeft zo zijn zegen Het komt erop neer dat wij allemaal die ene plek weten…

ZON de goedlachse zon ziet het van de lichte kant wou dat elk dat kon MAAN de maan leert ons hoe je in bescheidenheid er toch mooi bij kunt staan STER ster hoog gestegen knipoogt voorzichtig naar ons ietsjes verlegen…

hier en daar een bloempje hier en daar een kaarsje uitzicht als een schilderij of stoeprand baksteen en gevel whatever, het glas is leeg en moet halfvol niet thuis niet binnen niet alleen maar de zon op onze bol de kletspraat de onzin en de lach de dubbele tongen de laatste dan een terras zijn slechts verdiensten maar de hemel…

Want elke ster daar aan de hemel, is een zieltje dat werd geplukt. Het zijn de kleine vlinders, onze dierbare aan de wand. Het zijn de stralende lichtjes, van dat verre vreemde land. Als sterren konden praten, ze zouden zeggen slaap jij nu maar gerust. Om ons hoef jij niet te treuren, iedere nacht worden wij opnieuw gekust.…

Ik dacht: 'vanavond trek ik eropuit, Want dit verschijnsel móet ik gaan aanschouwen', Zo’n vreemd palet van tinten, rode, blauwe, Maar toen ik opstond: zweepslag in m’n kuit! Het Noorderlicht, dat wás er wel misschien; Ík heb alleen maar sterretjes gezien.…

Zeg hen vaarwel adieu, wat dat ook betekent wens hen een goede reis naar de hemel en bij aankomst het besef dat ze daar al waren…

Zal ik het leed van gisteren verdrijven Zal ik wat in me omgaat op gaan schrijven Zal ik wat ertoe doet laten beklijven Zal ik me inhouden, bescheiden blijven Ik wil geen zout in open wonden wrijven Noch wat in het verschiet ligt overdrijven Ik kan geen leed van gisteren verdrijven Wat met geen enkele pen is te beschrijven Ik hoop dat…

Mijn hemel! Men dringt ons land die spreidingswet nu op Dat is voor PVV’ers wel een strop Asielrechten zijn immers slechts gezemel Het gaat voor Nederland beslist verkeerd Als de Senaat de grondwet respecteert…

maar ik moet keuzes maken en zaken kwijt zien te raken om mijn pad te blijven volgen mee te dragen in liefdes verbondenheid dat iedereen begrijpt en dat steeds meer van mij gaat vragen en opluchting geeft tot het laatste steentje verdwijnt omdat er nu een vogel op landt is er gelukkig voor mij nog enkel een plaats in de hemel…

Wanneer kringen kleiner worden. Banden nauwer aangehaald. Dichtheid dichter. Wanneer onenigheid eenheid wordt. Wanneer alle rook is opgestegen. Daar worden zure druiven zoeter. Ja, daar gist het bier. Wanneer de dichter uitgesproken is. Wanneer ons vuur gloeien blijft. Wanneer duister lichter wordt. Wanneer de stilte valt. Zo verdicht…

Ontdek hoe leuk het is om te staren naar prachtige beelden in de hemel waar zij onbezorgd en vrij voorbijglijden maar ook vrijwel hun hele leven wijden aan ontwikkeling een ongekende innerlijke rust uitstralen maar ook trillen bij de geringste windkracht.…

Die ons voerde naar hemelse sferen. Ontnuchterd gaan we terug naar de realiteit en de sleur van alledag.…

Het hoogste Gerecht Bepaald hoe lang we leven Hemelse krachten…

Tussen Hemel en Aarde Zit nu dat hemelsbreed verschil Het zijn de sterren waar ik naar staarde Van de afstand wordt ik een beetje stil In de Hemel zit mijn geliefde Voor het oog dichtbij maar toch zo ver Vannacht verlangde ik naar zijn liefde Ik zoek naar die ene vallende ster Ik weet dat ik daar niet moet zoeken Want hij zit gewoon in…