Alle inzendingen over Het land dat ik verl

Vannacht heb ik gedroomd dat ik moest kiezen: de strijd te strijden of me laten gaan. Ik dacht vanmorgen dan aan Jacob die vocht met God en zich niet liet verslaan. Het leven is soms hard en vol van zorgen maar telkens komt er licht in druppels dauw en 'k zie met vreugde weer de dag gaan blinken en voel de vrede kiemen onder't wolkenblauw.…

In de echo van de stilte Zit veel meer stilte dan in stilte alleen Die echo is niet kil, niet koel, maar ‘cool’ De nagalm, echo van die stilte Verzilten je zout in zoet Versterkt je dijken tegen overstromingen Van emoties, kwellingen, opwellingen Ben ik soms toch bang, heb ik angst Dan stort ik mij in die stilte en met name In de echo van…

Onverwacht heeft Canada zich aangemeld als lid van de Noordpool Unie Canada is een groot land met veel woud, dunbevolkt en het is er Siberisch koud De verwantschap met oprichter Rusland ligt voor de hand De Verenigde Staten van Amerika reageren laconiek Ieder soeverein land mag zich aansluiten, koninkrijk of republiek Daar heeft een vrijheidslievend…

de kleur ging heen, de klank verdween: grijs is het land. grijs is het land. de hand grijpt haren samen in een dot. het richt de lippen en het lijf wordt zot. het breekt het open, duwt, en strandt: grijs is het land. grijs is het land.…

Amerika komt dolgraag binnenwaaien In and’re landen, dan zijn er raketten Die heel precies hun doel weten te pletten Zo’n land gaat dan in no time naar de haaien Maar thuis wat water en wat voedsel droppen Dat kan niet één van al die knappe koppen…

In ons land kent de jeugd tot het gaat dooien Het sneeuwballengevecht als kinderspel, Terwijl de jongeren in Israël Doodernstig heel het jaar door stenen gooien. Het zou wel goed zijn als na twintig eeuwen Het in het Heilig Land weer fijn gaat sneeuwen.…

Ik kies, wanneer ik op vakantie ga, Geen land waar ik mijn leven hoef te wagen, Want ik ben als de dood voor bomaanslagen - En dus ga ik dit jaar naar India. Een land waar men net bommen liet ontploffen Wordt zelden kort daarna opnieuw getroffen.…

rustig ademend vlijt zich de zee tegen het koude land wil zich de wangen koelen diep verzinkt de stap in het vergeten van een zomer drijven bikken in een grijze verte daar aan die oeverrand waar vlokken in het onzekere landen vinden zich onze lippen.…

en dan kust de zon mijn nederig land dansen witte wieven de wei in en uit wandelen koeien boven de nevel even later weerschijnen coulissen langgerekt de bomen tot in het water, willig treurend maar het land komt wel tot leven…

De Sint die heeft het land alweer verlaten De Stint heeft ook zijn langste tijd gehad Ze kozen zeer gezwind het hazenpad En worden tijdelijk niet toegelaten Gelukkig komt de Kerstman weer in ‘t land Kijk daar: met Arjen Robben...hand in hand…

'k Stond midden in het land, alleen. 'k Stond midden in het land, ik was alleen, ik was om mij heen, ik was zo stil. De wereld was zo ver en alles wit. Het water stroomde nergens heen. 'k Stond midden in het land, ik was alleen. Niemand, niemand, niets, het was zo stil.…

Met uitzicht op overlijden gaan ze ruhrren, bijna rellen over hun relatie met hun ouders de kinderen nu volwassenen als ouders, grootouders met hun verwekkers ‘oh wat hadden ze een goede of slechte band’ maar ik zeg als broer Jan Jacob van en tegen mijn 2 broers, 5 zussen (1 is dood) “jouw ouders zijn de mijne niet” ik heb mijn ouders…

vandaag ben ik weer jarig maar toch geef ik geen feest dat lijkt me wat voorbarig want eens geef ik de geest wellicht is dat al morgen maar misschien ook wel wat later toch wil ik ervoor zorgen niet te sterven met een kater…

Penoza 5: ondanks het geweld het extreme geweld het overweldigende geweld het meest gruwelijke kwaadste geweld zien NCRV EN KRO dat het goed is voor net boven de twaalf omdat seks slechts een geurrandje vormt De publieke NCRV en de KRO de christelijken en de katholieken begeven zich in een Evangelische Onderwereld waar ze de EO zeker…

Het mooiste emotioneel moment in mijn leven Mijn dochter was 12 en had haar eerste rijmgedicht geschreven Ik had het niet verwacht of gedacht Ik had haar daarvoor niet in staat geacht Het was prachtig en met fantasie en realiteit doorweven Ik had haar toch een stukje van mij meegegeven Voor een moeder zijn heel kleine dingen net als…

Goede nachtrust door groene thee nodigt je uit voor Groene nachtrust die neemt je mee doet je slapen als een os op ´t groenste, het meest zachte mos in het meest natuurlijke open grote bos groene nachtrust toegewenst slaap lekker!…

De wind weet niet, hoe hij waaien zal. Het waait. De wind begrijpt niet, waarheen hij stormen zal. Het stormt. De wind fluistert hier. En ik? Ik luister. Zoals een pasgeboren kind. Eerbiedig buigen wil ik. Zoals ook riet kan buigen. Voor het onbegrepen leven. Voor de wind.…

Minister Verdonk verscherpt haar beleid Criminele vreemdelingen opgelet Al bij 'n klein vergrijp wordt je 't land uitgezet Terug naar het land van herkomst voor altijd! Rita Verdonk als Minister van verbanning geeft de celbewakers meer ontspanning!…

zijn de roots van onze generaties kwijt in het verdronken land dat nederig erkent de lat heeft nu te hoog gelegen als de zee het land herneemt…

Dat meiske in 't zuiden van het land, zag zich zo graag eens vertaald heel bijdehand, in een kreetje of een Net en ach wie ben ik dan, om dat meiske in 't zuiden van 't land, niet een plezier te doen want: Ze doet van alles voor anderen, vraagt nooit iets terug, daarom schrijf ik deze kreet, maar stop nu vlug!…

We gaan op reis Naar verre landen Met de boot, de trein, de fiets En we liggen op alle stranden Aan onze reis komt geen eind We blijven altijd reizen We zien alles van de wereld Van de bossen tot de paleizen Niemand stopt ons We blijven doorgaan We bezoeken ieder land Pas maar op, we komen eraan Maar plots stopt onze reis Geen land…

Het land ter zielen aan de oevers van de kade, uiterwaarden Het tegenlicht van glinstering weerkaatst het zwevend gruis Lichtend pad kabbelt het spreken in de wuivende kraag Het land ter zielen houdt de voeten staande rond de spiegeling van het stadsgezicht…

’t Bezorgt me nog een oeverloos verdriet Ons land werd rücksichtslos beschuldigd Is dit het land dat tolerantie huldigt? Wij knechten in december Zwarte Piet We wáren gidsland, ’t mocht niet langer duren Vanavond zijn we vóór de oosterburen!…

ze voelt geen vaste grond onder haar voeten ze is niet bestand tegen het land deining heeft ze nodig deining, donker water en de zoute wind die vertelt wat haar te doen staat op weg naar de horizon haar houvast duurt niet langer dan een paar golven lang ze gaat nooit aan land…

in dit pak zal ik dirigeren ken elke maat bevrijd het land van juk en tirannie groots zijn de melodieën waar de wind zich aan vergaapt steden in puin legt en zich verlustigt op het land ik ken de klank van opwaaiend zand ze is het lied dat bij eb sliep…

Alles wat bij ons is en wat je ziet en kent het leeft en juist zo is het in je ziel geprent maar hoe je het keren wil of hoe je het wendt ach, de dood wacht aan het einde van de rij wat mooi is, gaat als een bliksemschicht voorbij Heer, laat mij nog in dit leven zijn geborgen wanneer ik verlaten wordt vandaag of morgen als ik strijden moet…

Vermoeide vogel Vliegt over eens verlaten land Afghanistan…

Nooit schrijnender dan In de sneeuw Van het misplaatste Land Voor de mensen Van toen…

in het land van mijn dromen komen mijn dromen uit mijn gedachten over hoe het leven ook kan zijn…

Felle winterzon zilverwit gesmukt het land zo oogverblindend…