Alle inzendingen over Hoop

En zo blijkt duidelijk uit deze koop: voor hedendaagse kunst is er nog hoop.…

Maar toch samen doorgegaan want de liefde bleef bestaan hoop dat we nog jaren samen verder mogen gaan!…

Het volgend jaar toont men, zo mag ik hopen, Ook live hoe mensen de Vierdaagse lopen.…

Want zo’n elektronische plak, Geeft een hoop gemak, Zegt iedere aanbieder. Wat de aanbieder wel verzweeg, Wordt het spannend, zijn de batterijen leeg.…

Het is geen nieuws wat Wiki Leaks onthult Veel landen zijn corrupt, hun leiders zwak Dus waarom moet Assange in de bak En is er overal zo'n hoop tumult Ik kijk pas op als er geheimen lekken Om wereldwijde vrede te verstrekken.…

Maar ik heb nog hoop, toch ben ik geslaagd, want ik ben iemand.…

Voorzichtig, heel voorzichtig raak ik je aan met mijn ogen in een droom van verlangen… Langzaam, heel langzaam omring je mij met warmte in het duister van genegenheid … Zachtjes, heel zachtjes spreek ik woordjes van liefde in het licht van hoop...…

Ik hoop dat ik met mijn gedichten iemand anders zijn pijn kan verlichten ze zijn in ieder geval oprecht met hart en ziel gezegd soms moet ik het schrijven staken omdat de emoties mij dan teveel raken van pijn of verdriet en tranen die men gelukkig niet ziet!…

er zat geen sneeuw in de lucht het wachten op kerstklokken leek tevergeefs onverminderd wandelden ze met de wind in de rug alsof hij hen de weg wees tot er in de verte hoop gloorde hoog boven de stad hij was geboren…

Ik wil verder met jou in mijn leven En hoop met jou te beleven dat je nog lang bij me zult zijn. Want zonder jou, weet ik, lijd ik ondragelijke pijn!…

Een van de vele hoop ik met een lach, in puberaal gedrag maak je mijn dag!…

Zo hoop ik dan maar dat de regenbuien nog lang niet terugkomen. Met een glimlach kijk ik je aan mijn zonneschijn en mijn hart is warm.…

Ik hoop dat hij een lange celstraf krijgt. Qua wapens was die mafkees geen bezitter Wat blijkt: Hij was slechts crimineel op twitter…

Gillend gek word ik er van alleen omdat ik niet schrijven kan gedachten borrelen wel op maar geen zinnige zin komt op in mijn kop ik blijf stil hopen (schreeuwen heeft geen zin) ik denk na hoe het zou zijn gelopen als er wel iets was gekomen van een uiting.…

Je ziet een kop met 'rente' en 'gestegen' En denkt, voor één seconde ongeveer Onwillekeurig aan een ommekeer Want valse hoop wordt makkelijk verkregen Ach ja, malaisenieuws is haast vertrouwd Al krijg je het, na lezing, Spaans benauwd…

Als ze de stille hoop die zo vaak ijdel bleek heeft uitgesproken komt haar gevoel, mij nog zo eigen, weer levend in me boven. Verwachting stijgt, tegenslag dreigt... als haar teleurstelling mijn hart bereikt is het of troostend Hanna in me schreit.…

Gisteren is ballast Morgen is een verlanglijstje Vandaag is “het nu” Ik wil “het nu” vandaag beleven, ondergaan en voelen het leven Dit is het leven, dit is waar het omgaat, leven in het hier en nu Vandaag is het me niet gelukt, misschien morgen Mijn hoop gaat er weer voor zorgen.…

Ik hoop dat je me opvangt maar mocht je me laten vallen dan zal ik dat verliefdheidsvol verwijten en wijden aan jouw opvallende onschuld en schoonheid Wie wil daar niet op vallen voor vallen of 'n blauwtje lopen?…

Als een pendule zwaai ik heen en weer tussen de beide polen van mijn wezen, om nu te hopen en dan weer te vrezen of U nu echt wel bent, God, wie U bent. Zo ga ik eindeloos van links naar rechts, en slinger van geloof naar ongeloof.…

Voor jou voor wie Zoeken op het net Gewoon buitelen heet Een een goeie mop Smeerolie is voor Alles dat onverteerbaar Is in dit onleefbare Bestaan Laat ik dit ballonnetje Op omdat ik hoop dat Je op je geheel eigen weg Vrolijk verder zult gaan…

Roodkoperen zon die Opgaat boven mijn verdriet En door welhaast onzichtbare Kieren en spleten binnenkomt In mijn verijsde hart Geef nieuwe hoop, Geef nieuw levenslicht Waar het oude reeds voorgoed Verdwenen is…

ik plak overal letters laat vogels uitvliegen in de hoop je te vinden fiets ik door straten schichtig om me heen kijkend driftig zoekend naar een glimp van jouw onbevangen glimlach zodat rust wederkeert in mij…

Een beetje lullig wel voor die coureur Maar eigenlijk een hele hoop gezeur.”…

Als de zon schijnt over mijn mooie hei Komen gedachten in mij en verdwaal ik in stilte en rust Geniet van het een zijn met de natuur Vergeet ik elk uur en hoop dat ik niet verdwaal of de weg kwijt raak Maar kom altijd op het juiste pad…

zich ontschillen en uitschenken over velden van onvermoede gronden wegkruipen zonder de luwte te krenken toen orkanen nog niet bestonden zich wentelen in dekens van pijn tot herstel van moederschoot in geval van latent afwezig zijn sterft hoop een zachte dood…

in de stilte de wonderbaarlijke pracht van een sterrennacht vond ik Zijn woorden vlammend warm een onuitblusbare kracht een gloeiend kooltje aangewakkerd dwars door de verlorenheid het geschreven leven de hoop, de liefde van Hem over de dood heen gespreid…

En ik stilletjes hopen Dat we alleen moesten doorlopen Dan had het zo niet gehoeven. Dus al je jouw geluk wilt beproeven, Zul je naar elders moeten moeven.…

langzaam sijpelt wie ik ben ’t kind in mij & wat 'r van 'm over is: angst en woede brandend verlangen, gevoed door liefde en hoop op meer wreed geveld door verdriet & pijn de bodem in, voedsel voor scheuten van nieuw geluk…

Toch blijven tranen stromen als de bron het hart gekwetst bloedend is opgedroogd De ruimte van hoop die er eens was gevuld door duisternis poel van verdriet Want bitter is de eenzaamheid De liefde die er was zal nooit meer zijn Ik raap de scherven geluk dat eens was kapotgemaakt…

dit is de tijd van angst en moed van wanhoop en van hoop van licht en duisternis van waarachtigheid en nep dit is de tijd van vasthouden en verwaarlozen de tijd van vergeten en herinneren van goed en slecht dit is de tijd van onschuld en vertrouwen wat is tijd wat een tijd…