Alle inzendingen over Huis

Het ouderlijk huis grote dienst bewezen is nu bijna ontruimd we voelen ons wezen Op de lege keukenvloer zes pakketjes gemaakt ieder kind een herinnering gebaar,wat me enorm raakt geen geld,zilver,of goud een gedragen sjaal van ma kerstspulletjes,altijd bewaard oude kapotte werkjas van pa Dan sluiten we dit huis af gedeeltelijk met…

Ik woon nog samen in hetzelfde huis waar onbegrip heerst er is geen plaats meer voor liefde er resten nog kilte en spijt de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven. Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid verdragen? Het leven als een vreemde in eigen huis?…

ik het huis gebouwd zo vlakbij dat jij naast mij woont in de stukjes leven die je mij ooit hebt gegeven in ons mystiek samenkomen beleven wij het bestaan zoals wij dat dromen waarbij onze realiteit de wereld angstvallig mijdt…

zonder bewoning verwordt elk huis tot nutteloos krot lucht opgeslagen tussen hout en steen met blinde ogen die vol schaamte bijdragen aan het hol geraamte van dode kamers die zich gelaten schikken in het niet te keren lot het huis valt ten prooi aan de schimmel en rot; spinnen en zelfs kakkerlakken moeten bij gebrek aan voedsel wel…

Weer loop ik door dit grote huis nu verworden tot een stille kluis. Mijn voetstappen verdwijnen welhaast peilloos diep, langs stille kamers en dode gangen. Eens was dit huis een bron van licht het zoete leven..waar kinderen draafden door marmeren gangen vol tomeloze energie en rode wangen.…

Zon overgoten plek Centraal huis van en voor mensen. Dat zou ik me wensen. En dat iedereen Jezus erkent als Heer Elke dag ja, telkens weer De maaltijd houden in zijn huis en heel stil worden bij het kruis. Geen macht, geen aanzien van een persoon, maar dienend bezig zijn zo heel gewoon.…

Er klopt iets niet bij binnenkomst zie ik het meteen het huis is leeg helemaal leeg! Mijn neus loopt mijn haren verward eventjes een frisse loopneus halen dan is in een mum je huis leeg, vooraleer de paniek toeslaat is het de wekker die met veel bombarie afgaat!…

ik aanvaard de reis naar winter, er is maar één richting en misschien alles wat ik wens de kamer blijft binnen terwijl daken voorbijtrekken, uit ieder huis een adem ruist en dan de slaap hervat welke naam zal ik geven aan het kind dat aan iedere deur vragen stelt, over spiegels glijdt, half in het huis en enkele seconden later, half in vlokken…

zijn verkocht ze plukken aan de rafelranden van hun leven en wissen zonder ophouden de giftige sporen in het vervloekte huis hun blik genageld aan een foto die uit het album ontsnapt…

Dag huis.…

En wat moet ik zeggen, de stadsweg waarover je naar huis toe gaat, mijn huis zelfs is zo liefdevol voor mij. Verleggen van dit leven is gewichtig. dat je hier bestaat alsof je altijd zal bestaan lijkt eigenaardig - en al die mooie dingen dan - om alles weg te gooien voor wat poëzie is te lichtvaardig.…

ze sterker als lands-duo in de werkkamer op Paleis Huis ten Bosch krijgt Marcie een werkplek aangeboden met IKEA meubilair van de Kringloopwinkel…

Toen een vrouwtje uit het oude Zandvoorde van lipposuctie en borstlifting hoorde, verkocht ze haar huis en nam al haar gespaarde. Doch een make-over bleek niet voor bejaarde. Nu woont ze in een tehuis voor afzichtlijk gestoorde.…

En ook dit huis dat nog niet is gebouwd wordt nauwelijks bewoond. Enkel de geur van mijn handen hangt hier even in het rond.…

Ik slaak een diepe zucht Rechte straten, Brintapap Door het nat naar huis gesjeesd Ik ben weer terug van weggeweest.…

geef me dan liever een aangereden duif wit natuurlijk als de vrede op weg naar weer een dag bij het naar huis gaan eendimensionaal onherkenbaar vuil op een bekende plek…

Het huis van de jongste van die van Laken werd te krap voor al zijn hondenvrienden maar het is hem te duur om iets te vinden waar ook zijn ‘paarden’ binnengeraken zijn stem voor dieren wordt graag gehoord maar in geldzaken is hij onprettig gestoord…

Zo gestoord Je kind vermoord Gewoon om niets Van haar fiets Al die nachten Op haar wachten Nooit meer thuis Zo stil in huis Je ogen dof Hij had proefverlof En nu ben jij Nooit meer vrij…

Als ik naar de Bodega ga, Loopt mij mijn trouwe ega na; Ze kijkt met saamgeknepen lippen, Hoe ik zalig sta te nippen, Tot ik met m'n zatte ego weer op huis aan ga.…

de portier is weg en het huis is leeg op één piano na tingelend op ivoor hoop ik op gehoor in vain het innerlijk rondeel behelst alleen de aangeslagen toon…

kom, laat me slapen om even weg te zijn van hier langzaam te wennen aan het vale en ingedommeld licht de warmte in mijn huis omhult me als een deken en in de morgen is er alleen nog de muziek…

Ik kan, zei hij, het niet verdragen fiscaal te worden aangeslagen, en voel mij onterecht bejegend: mijn huis is immers toch bewegend.…

mijn huis is behangen met woorden zinnen die spelen met de gedachte dat de muze van de nacht hen wekt om in uren naar het ochtendlicht mijn catastrofes om te smeden tot een tijdloos dicht met allure…

Zij vraagt om koekjes bij een kopje lindebloesem thee meer hoeft het niet te zijn haar smaak ontwikkelt zich De zon schijnt voor haar de zee wil haar dragen sterren stralen en de maan is een huis voor haar naam…

Maar in eenmaal huis geïnstalleerd Bleek de kleur totaal verkeerd Ik was niet langer gecharmeerd. Ik gaf de zetel maar aan mijn vrind Want die is bijziend en kleurenblind.…

Het huis staat te koop. De stacaravan in de polder wacht.…

aan de tulpenboom kleurde een enkel blad intens geel de takken reikten naar het wolkendek stormen dwongen het oude huis op de knieën ik vond de weg niet terug…

Zo zijn we ver van huis.…

In dat septemberlicht onder de naaldbomen vonden wij ons huis terug.…

De diepste gedachten liggen op de huid van het bestaan Dieper vindt men slechts wat aarde knollen wortels en wat puin Zoek dus niet verder Alleen een huis heeft een verdieping…