114 resultaten.
Borgtocht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 106 Een inkeer naar vaste grond,
op voeten gedragen naar zelfoverwinning.
De schaduw biedt de luwte van beslotenheid,
gelijk een vlucht naar veilig gebied.
Echter behoed u; er ligt slechts een gang naar Canossa
in het verschiet.…
Sneeuw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 Sneeuw
wist het zwart
van dagen,van daden
die 't daglicht
niet kunnen verdragen
Sneeuw
beantwoordt
de talloze vragen
die ik mezelf
niet durf stellen
Sneeuw
houdt mezelf voor
mijn zegeningen
-dagelijks-te tellen
Sneeuw
doet me inkeren
als dansers
na hun danspassen.…
Wat een dag!
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 619 Inkeren, rustig worden, kan het er nog bij?
Het kind dat spelen wil, het kind in mij
krijgt dat ook nog kansen?…
verlangen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 142 over het heuvelende zand
groeide weidse geurigheid
zacht paars uit dorre grond
ingetogen veluws zomerfeest
onder de verre schapenwolken
de herfst regeert nu in buiigheid
van regen en van uitbundige kleuren
bedekt de grond met ritselgoud
ademt een nevelse vergankelijkheid
tot de stille inkeer van de winter…
Geheel geflankeerd
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 276 in onbedrieglijke stralen
begint er een nieuwe dag
met liefde om je heen
gedachten vliegen door je heen
geborgen in fluisterende warmte
van het gouden licht
laat goede woorden rijpen
tot stilte en inkeer
bij het wijken van ochtendnevels
wordt gefêteerd door de muze
geheel geflankeerd
wat het daglicht verdraagt……
NAZOMERZONLICHT
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 141 Lange vooruitgeworpen schaduwen op een late septembermiddag
gekoesterd in het gloedvolle licht van een voorbijgaand seizoen
Wetend dat deze laatste wijkende zonnestralen
de aankondiging zijn van een naderende inkeer
In de zon gerijpte aarde
vrucht van de jaarlijkse kringloop
Het moment van oogsten is aangebroken
van wat ooit gezaaid…
Zeewierdans
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 128 Een hemel als een hangmat,
met één enkele vingerknip
baarde de ochtend
een woordeloos bestaan
de zuiderse tijdsbeschouwing
is uit de wandelgangen weggewarreld,
seizoensgeschiedenis
uit de bomen geschud
zwijgplicht
formele roerloosheid
toverspreuken van stille inkeer
is alles wat rest
en jij
in je vermiljoenrode…
De kleuren van de regenboog
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 613 De kleuren van de regenboog,
de stilte en het binnenhof,
beslotenheid en inkeer.
Maar ook het gaan en spetteren,
het klinken en de lach,
de dynamiek van alle worden
in openheid en transparantie...…
Inkeerregeling
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 588 Een Nederlandse Marokkaan had een geweldig idee
Examens die er aan komen zijn voor mij een te zware last
Nu weet ik toevallig in welke kamer op school, in welke kast
Ze opgeborgen zijn - vooruit, ik neem er een mee
Na het klappen van de zeepbel kwam hij tot inkeer,
Deed z'n examen opnieuw en dacht 'Dit nooit meer'…
De kleuren van de regenboog
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 566 De kleuren van de regenboog,
de stilte en het binnenhof,
beslotenheid en inkeer.
maar ook het gaan en spetteren,
het klinken en de lach,
de dynamiek van alle woorden
in openheid en transparantie...…
kwetsbaar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.592 Kwetsbaar
dun als een kristallen
glas
niet laten vallen
ik was
niet daar
om je te vangen
breekbaar
en broos
niet bestand
tegen een sfeer
vijandig en boos
inkeer
keer op keer
gevoel
versus verstand
je doel
heeft de overhand
je gevoel
heeft je overmand
mijn vingers strijken
over het glas
indien ik de juiste toon…
Rouwt afscheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 171 waar stilte
ademt in de
laatste tekens leven
rouwt afscheid
in het alom
aanwezig zijn van pijn
er is geen strijd
maar een serene rust
van overgave
de hand
voelt warm in
bevestiging van samen
nog klonk je naam
in de herkenning
van zijn laatste blik
inkeer ademt stilte
heel zachtjes
sluit ook zijn gezicht…
Dikste stapel, nooit meer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 201 De dikste stapel stond
regelmatig voor mijn neus
Nooit meer zal dit gebeuren
Het lot heeft beslist dat
ik voortaan slechts klún in
plaats van glijd, schaats en
rijd
Echt nooit meer zal de tijd
serieus tot inkeer
komen, zodat 't verblijdt
Helaas zeker echt nooit meer
zal de dikste stapel
mijn uitzicht belemmeren…
Hestia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 113 we kruipen richting wintertijd
de grote inkeer kan beginnen
buiten vallen bladeren
alles wordt opnieuw verteerd
het extra uur wordt teruggegeven
opeens lijken de nachten lang
kom, luister naar verhalen
warm elkaar bij aangestoken haard
rode wijn wacht ons bij het vuur
waar wij levensnoten kraken…
eindmijmering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 nu donker al voor vieren binnensluipt
het licht tot inkeer brengt en
ruiten spiegelt naar mijn beeld
kijkt eindelijk de laatste dag slechts onverdeeld
naar nu
het residu van afgelopen maanden
moegespeeld door lief en leed
zacht ingekleed door sfeer, wanneer
ik zweer dat Kerstmis veel meer dagen telt
dan twee
Prettige…
De strijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 450 rede en dwaasheid
wisselen elkaar af
ouder en anders
daarom niet verstandiger
onbedwingbaar hart
vraagt wat onmogelijk is
in plotseling oplaaiend vuur
wenkt het avontuur
dagen vergaan in een waan
van weemoedigheid
broze gedachten
over onbezonnen lentes
gevolgd door bittere inkeer
ontbreekt echter nog steeds
de weerbaarheid tegen…
Begonia
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.611 Tot inkeer gekomen is mijn soort
de natuur gaat haar gang
Verlost van onvolkomen aandacht.…
Weer valt de waarheid ...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 766 bevuilde geweten
Een misdrijf gepleegd
Op de waarheden
Vernederd ben ik
Door jouw stug wegrennen
Een stem gespannen
Door alles te ontkennen
Ontwend ben ik
Door jouw gespleten geest
Een traan teveel
Een lach zo bevreesd
Angstig ben ik
Voor de toekomst
Steeds meer falen
Leugens die herhalen
Geen rustplaats meer
Geen vertoon van inkeer…
Mijn wereld
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 672 zal het zichzelf ontruimen,
zal het tot inkeer komen,
alle kwaad en haat weggenomen?
misschien een glazen bol,
bij de minste blik, op hol?
zal het dan nog zo zijn,
als ik loop over de velden,
nadenkend over de verhalen die ze mij
vertelde,
zal het dan nog steeds zijn?
zal het dan nog mijn wereld zijn?…
Reïncarnerend boete doen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 354 Zal hij ooit tot inkeer komen?
Dan treedt uit de schaduw
op hem toe een gestalte
met zijn pink naar voren
en tilt hem uit het glas
veilig op het droge.
Hij kan zo zien wie
zijn redder is – een Jood.…
Zeewering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 De zee
willen we weren
het tij keren
want wij hebben
weet van water
dat springt en kolkt
brult
boven de wind uit
herkennen het geluid
van pijn, van hulpgeroep
van een onstuimige zee
en nee, niet meer
Zee komt
tot inkeer
weet zich eb en vloed
wat er toe doet
in de Lage Landen
waar duin & dijk
..........waken
als ouders…
De Nacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 417 De Nacht is weer gevallen
Mensen drinken hun laatste glas
En komen op de rand van hun bed tot inkeer
Het leven wordt onzichtbaar
Gaat schuilen voor zichzelf.
Het is oorlog.
De wind rukt de bomen aan flarden
En met hen de stilte
Van in olie gedrenkte dromen
Op hol geslagen vliegtuigen
Scheren langs kerken en moskeeën.…
Zielsverhuizing
gedicht
2.0 met 24 stemmen 20.503 stram strompelt hij van knooppunt naar knooppunt
de eens zo bekoorlijke zondebok
je mag hem aanlachen als je kunt
hij grijnst maar trekt het zich niet aan
aangebrand niet maar afgebrand een flauwte
dat gaat weer over hij zal wel weer opstaan
plooiend zijn broek zijn rok het ouwe rund
dra staat hij lang en breed tussen de pilaren
door de schaduwen…
Zing een ode
gedicht
3.0 met 28 stemmen 13.350 Zing een ode aan een wijder uitzicht.
Nee, geen ode. Kom tot nader inzicht
in de abdij, bijna onzichtbaar in het
dal van Ter Kameren. Vraag in dit dal
om inzage in het kamermuziekje van je
ziel, terwijl het verkeer om je heen
voortraast van nu naar nooit. En heb
geen haast, maar gun je dit kort
durende oponthoud en één maat rust.
Schraap een…
Jij keerde in
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 97 ik zag je ogen gaan
wegdrijven naar een verte
zonder mijn bestaan
jij keerde in
ging naar het begin
van rust en stilte
vroeger ben ik
met je meegegaan
jou volgend in verstaan
maar jij loste op
ik verdwaalde in nevels
die niet de mijne waren
altijd ben jij terug gekeerd
maar ik ben voorbereid
ooit raak jij jezelf ook kwijt…
WAAR BEN JE?
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 678 Ogen stijf gesloten
brengt inkeer in denken
afleiding is er niet
mijn handen tasten
het duister verwart
als ik voel met mijn vingers
komen berichten door
jouw stemming slaat om
een moment van overgave
jouw reinheid is puur
zonder geluid richt je je op
staart in het niets
onbekommerd
voor wat komt
zonder belemmering gestart
wat een…
Vandaag de zotskap nog...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 232 Vandaag de zotskap nog
en morgen weer dat assenkruis,
de gang naar de woestijn
waar stilte ons kan leren
dat alles hier een einde kent,
maar dat we mogen hopen...
O God, leer ons de weg
naar U en naar elkaar
vertrouwvol dan te lopen.…
GELOVEND VOORTGAAN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 190 Voor een leefbare wereld
en een goede toekomst
zetten veel mensen zich
met beloonde moiete in
wellicht is hun werkend gemoed
daarbij een stormende zee
een grillige springbron
of een statig gaande stroom
doch
een gedachte vol zegen:
bij al ons streven
zijn en blijven we
in Gods ogen NIETIG…
BEGEERDE STEM
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 211 Mensen vragen zich voortdurend af
waarom God alle kwaad en ellende
laat komen zonder het te bestrijden
de allerruimste denker staat verlegen
om een duidelijk en treffend antwoord
welke geheimen zouden schuilgaan
achter dat eeuwig durende vraagstuk?
de wereld wil dit al te graag weten
schept hierover haar eigen denkbeelden
overal rijzen…
DRIE KRUIZEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 108 Twee metgezellen willen strijden
tegen harde heerschappij van Romes macht.
Wegen vol geweld hebben ze overdacht
om hun onderworpen land te bevrijden.
Bloeddorst en vurige leeuwenmoed leiden
beide oproerkraaiers tot wrede daakracht,
die zich toont als felle Romeinenjacht
door rijke steden en woeste bergweiden.
Ondanks woedend vervolgen en…