Alle inzendingen over Indische OR waterlelies

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

In mijn buurt zie je echt geen afrikaan, geen Oost-Indische kers staat hier te bloeien, net als de goudsbloem laat ik die niet groeien. Ik wil zelfs elke keizersmantel slaan. In deze tijd ben ik die kleur goed zat: oranje komt niet in mijn habitat!…

Door roken sterft mijn ongeboren kind Vertelt mijn kleur neutrale shagverpakking Van schrik krijg ik bijkans een hartverzakking Ik wist het niet, ik was Oost-Indisch blind Snel steek ik er een op want voor je ´t weet Bezorgt mijn vrouw mij nakroost bij de vleet…

Woorden hagelen een witte waas over het doodgeboren kind, lang geleden Moeder borduurt - half blind – haar littekens, op een huid van Indisch goud Vader bouwt zijn onzichtbare Bersiap met een ondoordringbaar doodzwijgen Hij drinkt zijn verdriet van harde tranen verslikt zich en barst Hun oudste dochter is reeds het huis ontvlucht Bekleed…

De klok bij het Indisch Monument in Den Haag, die met zijn slepende melancholische bronzen klanken compassie zal uiten voor alle Nederlandse burgers en militairen, die tijdens de Japanse bezetting in Nederlands-Indië gedurende de jaren 1941-1945 zijn gevallen in de strijd; omkwamen in de kampen; of van uitputting stierven bij de verrichting…

Zondag 26 september 2004 Een zware aardbeving In de Indische Oceaan Veroorzaakte een vloedgolf Die vele landen trof 300. 000 doden Waren het gevolg Een catastrofe Die wordt gezien Als één van de ergste natuurrampen In onze geschiedenis Een vreselijke tsunami…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

zoals je gisteren naast me lag mijn mooie Indische god liefde van m’n midden leven ik hoef je niet te zeggen wat het me doet we deelden handen en huid en lippen woorden, tekortschietend onze zielen samen warm, wijs weergaloos eens en voor altijd…

Vandaag de grootsheid van een mooie krachtige zee die mij wel eens wil doen vergeten dat ik nooit die onstuimige waarheid van tij en ontij ooit zou kunnen breken hier kunnen wij niet bij dus morgen neem ik je mee naar een stille beek daar mijn lief laat ik je weten tussen eenden en waterlelies salamanderstaart en kroost vlak bij ons…

Op het blauwe Weerib water wiegen zacht de waterlelies voorzichtig opengevouwen witte kronen rond een gouden hart lieflijke landingsplaats voor eftelingelfjes. Daarnaast de Gele Plomp brutaal verheft de groene knots zich boven water de gele geile bloem toont de wereld trots haar pronte stempel met haar zoete nectar. Slootsloerie.…

Dan antwoord ik: We zijn als Indisch volk verscheurd in twee culturen Men zegt het niet, maar in onze vernedering brandt de Gordel van Smaragd haar verborgen vurigheid in een koud kikkerland…

ik ken de blikken maar zij zeggen mij niets meer voel handen op schouders ze doen alleen zeer zeg woorden die zo verdwijnen in oost-indische oren wanhopig zoek ik een uitweg in alle negeren neem stilte als vriend om terug naar mezelf te keren heb het gedruis naamloos verlaten niemand had iets in de gaten…

het leed smijt de deur open onder dekens dromen bundeltjes kind in ruimteloze tijd tere bloemen roerloos na die korte waan geen woord gesproken geen lach geschaterd aan de muur afbeeldingen van Indische goudenregen en het alfabet aan de vuurrode hemel gloeien tranen de leegte raakt aan alles…

Soms staat zij opeens naast mij met haar geur en drukke gebaren natuurlijk zegt zij geen woord strijkt geen vingers door mijn haar immers lang geleden overgegaan Zij komt zomaar wat bij me spoken voelde mijn gemis, het samen zijn aan de afwas of het Indisch koken Dan gaat ze weer want ze is bang dat ik boos word en te veel verlang…

Een middag midden op de oceaan langs trappen naar het bovendek gelopen kom ik bij de railing aan en blijf er staan tussen twee breedtegraden van de tropen. De einder neemt rondom geen einde als mijn ogen als een albatros gaan dwalen over 't water met beneden de koralen die bloeien in het blauwe zijnde. Bruinvissen lijken op gevonden…

om een steen der wijzen op te duiken kleedt men zich uit, gaat te water wordt nat, niet koud want te kort het verblijf en de zon schijnt vol men houdt vast en duikt op in één hand geklemd, waar het voor is gedaan, hard en rond als de omgeving twijfelt vingers knijpen hard, het bloed vloeit uit de vuist glanzend terwijl de verandering…

Met hun doden dwalen ze, gekleed naar hun kleurrijke, Indische mode, door onze straten en kunnen aan de koude niet wennen. Langzaam zie je hun haren, houden hun geur, vergrijzen.…

Hup, hup, gaat het maar over de waterlelies. Waar is die kikker? Ja, daar vertoont zich wat. 't Is een koolmeesje! Het kevertje kruipt over bosanemonen, duikt diep en verdwijnt in groene paleizalen tussen de stengelbladen. De brede schuurdeur is vol kruisspinnen, die stil aan hun draad hangen.…

Besteelt gesteeld kies waterlelies. Geen geld voor een miljonair, neen koningsgoud, de honinginhoud. Geen krater in kies, last van cariës en toch vertoningsbehoud, van een vleugelslag door een bloem waarin de sleutel slag.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Naamloze straten door waterlelies van de waarheid gemaakt geduldig rijden. Lijnen ongeschreven en schuldig ogen van zout en water ontmoeten in het oneindige spel tussen zwarte-witte strippen van gedachtenis en vergetelheid. De tijd wordt moeiteloos door de goden vertaald in een zelf-gesteund toog van strafheid.…

Vijver, juwelen waterkom vijver der liefste, waar rondom de paden onzer lopen met slingeringen en verknopen van hun gedachteloze gangen, Vijver der liefste, waarin hangen de waterlelies, boven drijven en ingeschreven cirkels schrijven, Vijver der liefste, helderheid die maar op éne, op éne beidt; de hemel is er in en…

Er ligt een naakte man naast me in het mangrovebos hij ruikt naar zoete waterlelies zijn lijf is fris, zijn ogen stralen de spieren van zijn benen gespannen zijn rugzak zit vol met bloemenzaden ik heb hem liefgehad toen ik haveloos was in een vorig leven zonder wasdroger of wasmachine alleen in de rivier met mijn blote vrouwenhanden…

Wie met een kroontjespen, houtvrij papier Een schetsboek, oliekrijt en tekenschrift HB van Faber, kleur van Caran d'Ache En op de schrijfplank Oost-Indische inkt Het waagt de regenboog te imiteren Die zal ook van een regenboog beweren Dat honingbijen zoemend rond hun korf Broodnodig zijn voor bleu en karmozijn Turquoise indigo…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Waterlelies drijven op het water, vogels vliegen heen en weer, op de vlucht voor een kater. Zelfs met miezerig regenweer, kiest een eend met luid gesnater, het water van dit mooie meer.…

ik kon ze niet zo snel tellen maar hoorde er minstens vier ze kwaakten een symfonie gedragen over de zeven sloten die ze net hadden besprongen pauzeerden in mijn zicht zodat ik de overige stilte in alle rust kon proeven mijn blik gleed over het water waar een paar witte waterlelies hun lichtrode zusjes tegemoet dreven om samen verder…