2511 resultaten.
Vluchtheuvel
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 248 het huis is een vluchtheuvel
waar zelfs gewenning loert
het hoofd vol maar vullen niet
de lege kamers van boven en hoger
niet omdat de vorige een schaduw achterliet
mijn wortels mogen hier niet aarden
worden nog eens naar elders vervoerd
ach, draag ik ze niet al jaren
hebben ze ooit vaste grond gekend
zo dichter bij het eind
probeer ik…
balans
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 230 de avond nu prevelt over de akkers
zwart licht schijnt nu door de vensters
onze gedachten zijn lang
in de dagen die nu korter zijn
nergens hoeven wij te zijn
we zijn gelukkig in de warmte
van onze kamer
in trance gedreven
voelen we de kleuren
van onze innerlijke wereld
we zoeken de kracht van binnen
in de balans van geven en nemen…
definitief
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 609 (voor vriend, bij het afscheid van lief)
nu jouw aardse wezen eeuwig
voortgang vindt
ik blijf hier en beleef de warmte nog
opnieuw -steeds weer- opnieuw
elke dag
ik heb
jouw beeltenissen opgeslagen
in de kamers van mijn hart
de mooiste laten stil
een glimlach in mijn ziel verdwijnen
langs mijn lippen spreekt
als immer
jouw…
Constante cadans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 210 beweging tussen natte muren
Franse lelies, manshoog
wuiven achter sterren
er sijpelt water van de schoor
die de ingezakte schedel moet schragen
drip drip drup
drip drip drup
het ritme van leven na de dood
gaat onverstoorbaar door de kamers
er wordt niets geplooid of glad gestreken
ontbering geeft voedsel
aan alles wat niet is bezweken…
Een huid van zilverschoon
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 281 Ik sta wakker in mijn kamer
en kijk flux de wereld rond
Daar waar ooit mijn schaduw stond
ligt een worp aan scherpe messen
Het is enigszins na zessen
als de liefde zich ontkurkt
Trouwe dienaar der beminden
die zich openhartig schurkt
langs een huid van zilverschoon
kriebelen vonken sensueler
Zinnenstrelend in het donker
waar de…
Inundatie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 een kamer verlaat aanwezigheid
zodat gehemelte aan leegte blijft plakken
een lichaam sterft bloedeloos
tot schijndood, verdrinkingsdood
wegen scheiden naar ieders weegs,
naar onderaardse brieven, ongelezen
drenkelingen wandelen in hun slaap,
praten over oeverloos land,
door halfduistere gangen
in wankele spiegeling gloort
een bruggenhoofd…
Veilige thuishaven.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 251 Dan komt hij de kamer binnen, terwijl
zij een zucht van verlichting slaakt.…
Yesterday
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 262 soms, als mijn hoofd
naar niemandsland verhuist,
van te veel jij, of te weinig
en ik je toch niet missen kan,
zeg je soms dat je me kwijtraakt
aan dat vreemde huis
dat ‘vroeger’ heet en dat ik koester
als mijn lieflijke wereld
vaak verhuld in mistgewaden
die ik breken mag
en in kamers kom
net zo oud als mijn dromen.…
De denker
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 277 Op sloffen
sleep je stof tot garen
als een mat achter je aan
voeten nooit geveegd
de filosoof in jou
ziet het als kant
legt het wijd gespreid
op een hemelbed
vergeet je pyjama niet
praat je hardop in jezelf
maar die blijft hangen
waar het hangt
zwart wit gestreept
in de halfdonkere kamer
valt het zwart weg…
Plots
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 184 stopte mijn hart met kloppen
tik tak tik tak
de tijd verstreek
zonder uit te glijden
langzaam kleurde
de grijze kamer, blauw
vleugels werden vastgesnoerd
bleek wat ik tot dan toe geleerd had
voldoende om toegang te verkrijgen
tot het witte licht
opgenomen in een zee van liefde
waar ik verder zal groeien
tot daar waar sterren…
Handlanger
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 302 Vreemd om je vinger
door het stof te zien gaan
wetend dat jij de lege kamer
ooit afgeschreven hebt
mijn ogen volgen
jouw bewegingen
ze staan haaks op je hand
je weet toch net als ik
dat vergeten woorden
zich niet laten schrijven
dan zie ik je zwarte vinger
en leg hem op je mond
ons vertrek staat nog open
in het voorbijgaan…
Beëlzebub
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 150 De maan beschijnt de kamer
dus mag het licht nu uit ?
Ik zal je slapen strelen,
ik wieg je gammele schuit.
En nu we onder zeil zijn,
-geen mens die ons nog schendt -
komt Beëlzebub ons halen,
hij die alle zachte lieden kent.…
Herdenking
gedicht
3.0 met 3 stemmen 4.357 Zoals uit de zwart geslagen boom
met afgescheurde tak toch weer
het groen bloedt en straks de bladeren
komen, zo wil ik hier mijn woorden
laten komen als kamer, huis bed.…
Kleine dingen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 Op de versleten, leren zetel zitten-liggen wij
blazen gezamenlijk rook uit, de kamer in
lurken aan een waterpijp, inhaleren
houden vast en binnen ons speelt muziek
Ook hier schuilt geluk in kleine dingen
genieten van jouw aanwezigheid en die van mij
Door het open raam zingen de pimpelmezen
hun hoge, zilveren tonen, begeleiden
ons lied van…
Sjaal van Henriette Roland Holst
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.489 Zo koud is het niet in de kamer.
En toch de sjaal die ze niet meer
ziet, die ze onnadenkend pakt
's morgens na het wassen.
De sjaal die meegedragen wordt
die alle vergaderingen heeft overleefd
de reizen naar Londen en Moskou.
De sjaal is nu altijd thuis
rustend op haar nek en scherpe
schouders die zo versleten zijn.…
De grot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 203 's Avonds op kantoor
Het raam staat hoog
Langsdenderende treinen
waaien koelere lucht binnen
Mijn collega denkt
Ik ruim de mappen op
De tijd zou hier stil staan
als er geen licht door de kamer reed
Ik trek het raam dicht
en het rolgordijn
Hij doet het licht uit
We gaan
Zonder iets te zeggen
sluit hij af
Tot morgen
weer…
Vaders woorden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 mijn vader is zo juist vertrokken
op zijn pak lag een beetje stof
in zijn borstzak zat een schrijfblokje
waarin hij al veel geschreven had
hij leek gelukkig en zeer tevreden
was zich nergens meer van bewust
zelfs de storm over het strand
plooide niet zijn verweerd gezicht
ik bevond mij dikwijls in zijn kamer
keek door het raam naar de…
Als een schilderij van Vincent van Gogh
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Voort voort, ik word gek
van alles tegelijk zien
een totaalbeeld vanaf hier
en daar en van boven en opzij
de wereld, mijn kamer
het veld vol zonnebloemen
in een vaas en nog een vaas
alles bij elkaar geplakt
tot fictieve gezichtspunten
die in elkaar overlopen
zoals mijn hersenen dat doen
met alles
dat de zenuwen meedogenloos…
Huwelijkstragedie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 288 Aan een stille weg verscholen
staat een ruïne met holle kamers,
vervallen in de tijd,
waar op regen en stormdagen
de geesten nog dolen
die gierend huilen
van wrok, verdriet en spijt.…
De logische man
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 107 Wanneer ik in de kamer kom, is ‘t daar warm
manlief nergens te zien
tot ik geluiden elders hoor,
is ie bezig in de hobby- treinkamer?
Logisch toch?…
Het verkeerde verhaal?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 31 Vroeger moest ik wennen
aan mezelf, wie ik was
op filmpjes van mijn moeder
nu aan jouw stem, aan jou
levensecht lachend alsof
je in de andere kamer bent
terug uit het verhaal
waarin ik achterbleef
Het is zo voorgoed voorbij
ook als jij samen met mij
terug zou horen en zien hoe
het was
en evenmin zou begrijpen
dat jij daar toen…
Nu ben ik je kwijt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Je neusde in mijn telefoon
maar hebt geen schaamte ontdekt
geen blote ontboezemingen
je zocht vergeefs
naar een dubbelleven
opwindende intimiteiten
een lijk in de kast, geheimen
tussen de regels
In die oude statussen
heb ik geademd, voor jou
zijn ze leeg, saaie kamers
verstoft en vol spinrag
Houd ze maar als herinnering
Het deert…
Herdenking
gedicht
3.0 met 1 stemmen 653 Zoals uit de zwart geslagen boom
met afgescheurde tak toch weer
het groen bloedt en straks de bladeren
komen, zo wil ik hier mijn woorden
laten komen als kamer, huis, bed.…
leegte (of toch niet)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.101 De lege stoelen maken plaats
Voor de profeten Elia
Zittend aan de tafel
Van het grote feest
De gekte volgt weldra
Leeg zijn ze nu
Wijdbeens als de toekomstige
Moeders der wijsheid
In hun schoot zullen ze zitten
Zij die begeren en zweren
Bij nieuw gevonden waarheden
Hoe zwanger kan een kamer zijn?…
liefste gaatje in mijn schaduw
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 727 Liefste nog levend gaatje zelfs als
Het licht de kamer ontvlucht
En lamp die het gooien
Dat men mij in de mond wekt
Blijft doorstaan
Bloempje in mijn weide
Dat zelfs als een dode zon
De vruchtbaarheid ontrooft
Die liefde blijft bloeien
Luisterend, oor in een bloem
Dat ik zelfs wat onder de tong
Ligt te sterven of te glanzen
Geheel…
Een volgende groet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 ik voel
onuitgesproken
verdriet maar
zie het niet
in ogen die
bewogen kijken
naar beelden die
zij niet begrijpen
het zijn
kamers waar
stukjes bestaan
langs elkaar
leven zonder
samen te zijn
ieder op zijn
eigen terrein
waar het
ego mankeert
desintegreert
naar waaruit
het is ontstaan
terug met zucht
zonder vloek tot
een volgende…
Het Kerstgevoel?
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 3.182 De boom in de hoek van de kamer,
Kaarsjes door het hele huis,
Warmte van een haardvuur,
Dat heerlijke geluid klinkend als ruis,
De hele familie bij elkaar,
Gezellig eten gourmet of fondué,
Zachte kerstliedjes op de achtergrond,
Kleine kerstmannetjes volledig in tenué,
Toch mis ik iets,
Een voor mij belangrijke vrouw,
Zonder haar is kerst…
De dood loert
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 1.692 Geluidloos glijd je de kamer door
Geluidloos als de dood
Je weet waarvoor je daar bent…
Je stapt langzaam verder
Je bent één met die schaduw
Maar nooit met het licht
Je ziet geen hand voor je ogen
Toch weet je waar je moet geraken
Je kan alles zien
Terwijl een kil gevoel in je binnen sluipt
Je weet dat de dood zelf achter de muur loert…
X
gedicht
3.0 met 63 stemmen 37.720 Transport
Binnen nauwe grenzen:
Muren van één kamer
Eén huis.
Nat groen gras
En water van een spuitend fontein
In zijn wereld brengen.
Of nu vandaag bijvoorbeeld
De draaiorgelmuziek
Van ’s Zaterdagsmiddags
In de winkelstraat.…
Changement de décor
gedicht
4.0 met 52 stemmen 15.777 Zodra de dag als een dreigbrief
in mijn kamer wordt geschoven
worden de rode zegels van de droom
door snelle messen zonlicht losgebroken
huizen slaan traag hun bittere ogen op
en sterren vallen doodsbleek uit hun banen
terwijl de zwijgende schildwachten
nachtdroom en dagdroom haastig
elkaar hun plaatsen afstaan
legt het vuurpeloton van…