2516 resultaten.
X
gedicht
3.0 met 63 stemmen 37.724 Transport
Binnen nauwe grenzen:
Muren van één kamer
Eén huis.
Nat groen gras
En water van een spuitend fontein
In zijn wereld brengen.
Of nu vandaag bijvoorbeeld
De draaiorgelmuziek
Van ’s Zaterdagsmiddags
In de winkelstraat.…
Changement de décor
gedicht
4.0 met 52 stemmen 15.865 Zodra de dag als een dreigbrief
in mijn kamer wordt geschoven
worden de rode zegels van de droom
door snelle messen zonlicht losgebroken
huizen slaan traag hun bittere ogen op
en sterren vallen doodsbleek uit hun banen
terwijl de zwijgende schildwachten
nachtdroom en dagdroom haastig
elkaar hun plaatsen afstaan
legt het vuurpeloton van…
leegte (of toch niet)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.101 De lege stoelen maken plaats
Voor de profeten Elia
Zittend aan de tafel
Van het grote feest
De gekte volgt weldra
Leeg zijn ze nu
Wijdbeens als de toekomstige
Moeders der wijsheid
In hun schoot zullen ze zitten
Zij die begeren en zweren
Bij nieuw gevonden waarheden
Hoe zwanger kan een kamer zijn?…
Kristallen tranen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 550 Hier verspilt het geen woorden
hij die op zich liet wachten
bracht glazen wijn aan haar lippen
verandert de maan in kauwgombal
laat passie in de duisternis glippen
simpel de lach gescheurd de vrije val
twijfellijn trekt zich wurgend vast
ongewild breken kristallen tranen
de kamer valt uiteen met leegte
splinters als gedachtesneden
weerkaatsten…
werelden
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.655 armoede is een slechte adem
een versleten loper
op de steile trap
waar een lucht hangt
uit vreemde keukens
om daar boven te wachten
een koude stille kamer
in niets dan eenzaamheid
rijkdom is gelijkvloers
hoogpolig tapijt vol
blote kindervoetjes
de geur van vers brood
en giechelgrapjes uit de
warme keuken
daar waar zoete kusjes…
Verzonken stad
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.426 jij luistert
hoe herfst valt
op blad en wind
in doffe straten
waar het gezicht
schaduw verbleekt
in’t geluidloze gewoel
van blinde dagen
over de brug
stroomt te vaak regen
naar spiegelruiten
die verzinken in onbeminde kamers
jij hebt gehoord
en stormen begrepen
maar de nacht is moe
heeft mij
en het uitgeputte blad
in de stad…
In verbondenheid
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 58 vreemd kijkt
de kamer mij aan
de balans is
verstoord alsof er
niets meer echt
bij elkaar hoort
alles toont
een eigen gezicht
in het nieuwe licht
dat is gaan schijnen
het samen is snel
aan het verdwijnen
waar tijd liefde
in verbondenheid
heeft gebracht is
alles zich ineens
bewust van nooit
gebruikte kracht
is er nog plaats…
Jouw voet in het tapijt
gedicht
3.0 met 14 stemmen 12.051 Ik zal uit
een bepaalde hoek van de kamer
tevoorschijn komen
alsof dat was afgesproken
en ik zal iets
vanuit mijn ellebogen
------------------------------------------
uit: 'Terug naar de apotheker', 2005.…
Ik heb een mijnschacht in mijn keel
gedicht
3.0 met 42 stemmen 9.022 Ik heb een mijnschacht in mijn keel
ik val omlaag vanuit mijn kamer
zit als een pad
gevangen in een bel van steen
het is hier stil
zo stil dat ik mijn dromen hoor
ritselen als dode blad'ren
ik gil
ik heb een mijnschacht in mijn keel
een tong van scherp gesmeed metaal
en lagen gitzwart erts voor jaren
ik hak met korte felle slagen…
Dualiteit
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 371 Handen toetsen zachtjes noten
vingervlugge romantiek
virtuoos kruiden de klanken
de ganse kamer met muziek
Ragfijn trillen alle snaren
geen notie meer van tijd
ratatouille van gevoelens
om wie ik de meester zo benijd
Gedachten zweven plots in broosheid
tranen paar'len in het licht
diepe smeltkroes van emoties
de hemel leek nog nooit zo…
blauw
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 452 soms zoek ik
naar de wereld om los
te raken
van het raam
en de hond die luid blaft
wanneer ik de dag vergeet
ook het spreken
met de maan, verdroogd
op mijn knieën, zoals de bomen
die in mijn slaap
sterven
omdat de wind niet durft
te dromen en regen
begraaft
diep onder mijn kamer;
halfdonker en dicht
soms zoek ik…
los van leven
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 1.189 alles begint nu van je los te raken
je gewaad, je bed, de kamer en je stede
elk moment moet je opnieuw bijkomen
in nieuwe verwarring worden afgemat
je wilt de samenhang hervinden
die je gisteren nog had
maar de dingen die je liefhad
zijn voorgoed vervluchtigd vervlogen tot as
je wordt buiten jezelf gedreven
los als de adem van een kind…
thuiskomst
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 612 thuiskomst
het regende die dag
janneke had haar hoofd
gebogen haar gezicht
verborgen achter een gordijn
van haren
de kamer was donker
op tafel nog de krant
van een maand terug
opengeslagen
de spaarlampen kropen
naar het volle licht
gaven de boekenkast
glimmende ruggen
haar voetstappen
klonken als vanouds
we zijn nooit weggeweest…
poreus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 poreus
hier in deze kamer
is stilte een ruimte
waarin we ons verschuilen
zo breekbaar als
de dunne doorzichtigheid
van haar schaal
veilig is niet het woord
verte ligt altijd op de loer
het verdwalen
in datumloze dagen
wachtend op het onheil
dat een plek zoekt
om te gebeuren
het uur waarop
de rui zich aankondigt
de vleugels…
Oogopslag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 206 Mijn kamer is te klein,
ik schuif de gordijnen dicht,
je kracht omhelst het bloot,
de nacht is ver en zo dichtbij,
het kaarslicht is boterzacht,
smeert mijn hart als oceaan,
zo groot, zo diep, als je tegen
me lacht om mijn zinnen te
ontbloten en weet wat je van
mij verwacht, daarin ben ik
geen partij voor jou en wordt
de vluchtweg…
65 jaar Westerbork
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 415 Barakken, ramen die bestemd waren voor wezen
die met ruimteloze schreden de dag afwachtten,
muren van prikkeldraad niet zagen verdwijnen
eenzaam als de dood,
zelfs de andere kant van het draad was zonder licht
ze hebben getracht een eigen kamer in de wereld te zoeken
uitzicht op vrijheid , plafond en die binten
kregen ze nooit meer uit…
Wat mij ten diepste
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 305 Wat mij ten diepste stuwt en voedt
wil ik delen met jou en met velen;
wil ik zaaien en begieten,
vruchtbaar laten worden en stralen,
zoals licht dat niet verborgen kan blijven
onder een bank of in een hoek
van de kamer, maar trilt en uitdijt
tot vreugde en verkwikking van de ziel.…
onbewogen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 225 schrijf geen waanzin
over mijn woorden heen
of waar de wind zal zijn
wanneer alle richtingen
verdwijnen
het huis bloedt nog steeds
uit linker
en rechtermondhoek
veegt de vloer rood
in de kamer waar ik nooit meer kom
misschien had je het weten
anders verwacht
maar achter in de sneeuw
waar de wind een huid
krijgt
staat het kind…
Nog is er niets verloren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 169 ik was
weer even thuis
hoorde het subtiele kraken
dat mijn gang naar boven maakte
rook de geuren
die in kamers woonden
zag gezichten van passanten
in hun vroeger gaan en komen
raakte aan herinneringen
in het stof op zolder
werd bedolven door
mysteries uit mijn jeugd
angst en vreugde kwamen
terug in koude rilling op de rug
nog…
een glas om te breken
gedicht
2.0 met 14 stemmen 6.708 Liggend in zwart in de helderste kamer
bevat men volmaakt wat het afschrift onteigent
vult men gedwee zijn inhoud met leegte
omdat vlees moet geschreven verhongert de hemel
omdat taal doet ontleven moet men ontbinden
lidwoorden longen lipletters speeksel
niets dat hier klopt is meer dan een stilte
uren herhalen zich zonder beginnen
het ogenblik…
Belofte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 Hemel beluister
de doodskreet van je kinderen
hoor de geboortelach
en voel het gefluister
goedemorgen dood
goeiemorgen leven
huis vol lege kamers
en ruimte
pijnlijk vol
gedroomd op melodie
van de eeuwigheid
kinderen neuriën
aan open graven
adios mijn leven
adios mijn dood
en warmen verlangend
hun koude lichamen
aan het eeuwig wachten…
Diederik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 148 Op 12 september zijn er Tweede Kamer verkiezingen.…
Levende doden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 145 In het huis van toen
troostte ik mijn levende dode
met de dood van haar geliefde
die nu nog leeft
zolang dromen duren
gelden andere regels
de doden van gisteren
leven onveranderd voort
alsof gisteren vandaag is
tijd slechts een andere kamer
of er na dit leven
een ander zal zijn
is nog verborgen
in de toekomst
in elk geval
is het…
stolsels
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 94 en dan nu de vloeibare oogst
verbeteren tot meer
in zachte massa’s rozen leggen, weerbaar
door doorns- maar toch
hun geur vertelt van ooit
uitgesproken rood verkleurt
het roze beeld van kinderhandjes
rond hun zuigdot, waar wat suiker zoetig
om dit leven vraagt
een wiegje waagt te staan
in lang vergeten kamers tot de sloophamers
der…
Haar spiegel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 428 Die dag gaf water mij haar spiegel
Haar stroom zette zich zeer intens in
mij voort
Ongecontroleerd kwamen wij bijeen
Vrijpostig als wij waren, zonder
kleding samen, in kamer met de
dikste muur
Zij richtte zich op en bewoog zich
naar pilaar
Hij kruiste haar heuvel, kuste
het landschap op haar
buik onder bergen
Haar hals bracht mijn…
Roerloos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 sta je daar
in een raamloze kamer
naarstig opzoek
naar iets
dat niet te vinden lijkt
koortsachtig schuifelend
ondanks benen van lood
gaan handen op de
tast naar een punt
van herkenning
in een ijl stukje licht
is het silouet van
net zichtbaar
de weg erheen
oogt onmogelijk
als door klimop
omsingeld baan
je je een weg
om te kunnen…
schizofrenie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 174 golven van geluid door mijn kamer
peilloos is mijn afkeer
slaan helpt nou niet meer
schuldig zijn zij
ik weet wie ze zijn
horen kan ik ze maar niet zien
schreeuwend maak ik mij los
tierend op de zondebok
het is niet aflatend
aanzwellend tot afgrijsen
oordoppen begin ik te proppen
nu wordt het snel minder
verward kijk ik om mij heen
helpen…
Alledaags
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 338 De zon komt laag de kamer in
Stoelen met ranke poten
strippen het licht
Vijf glazen uit een fles
De klok wijst half zes
Het klaphekje echoot na
De aardappels, o ja!
Ze had nog zo gezegd
“Het mesje ligt links in de la
Om twintig vóór op het vuur
Ik doe de sla met feta wel
We eten om zes uur”…
Waar vlammen spelen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 651 ik kasteel
met vele torens
ben geen heer op afstand
mijn havezate biedt veel meer
slot mijn gracht
alleen de ophaalbrug
is altijd open
voor elke warme gast
we openhaarden
in zacht en stil gemak
waar vlammen spelen en
zonder rook emoties stelen
ik laat je gaan
kom meteen achter je aan
want in de hoogste kamer van
de toren wordt…
Het Nu
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 183 weer
en zie gisteren en
alle voorgaande gebeurtenissen
met wie ik was op de dijk,
meeglinsteren
alsof een garde de herinneringen
mixt met heden
één brij details
aanvankelijk de kleurtjes zichtbaar
maar dan als massa
luchtig in een bakvorm gegoten
in de oven,
en terwijl ik mijn yoga doe
met muziek
hoe de geur uit de keuken
zich in de kamer…