187 resultaten.
Vlieguren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 blijf nog even, we hebben
onze tijd niet verzadigd
doorleef nog even, aan
kalenderscheuren voorbij
buiten het zicht van
de haven, struinend
door het kathedrale bos
dunner dan gisteren
altijd helder als
ontluikend avondlicht
binnen vaste kaders
vanwege vluchtgevaar
raam of gangpad, een
warme doek in 't gezicht…
Een Ierse Cocotte
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 180 Van steen
Beschouwingen; inzicht
Eén apocalyptisch
Enorme kathedraal
En een flinke reus
Een Goliath die verplicht.…
Van hemel en de hel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 241 mijn kathedraal
bepaalt nog niet
het weidse vergezicht
heb nog geen
heiligen op voetstuk
bij het altaar neergezet
wel heb ik delen
van mijn leven
gebrandschilderd in glas
kleine ramen
laten zien hoe mijn jeugd
in vroeger dagen was
pas later kwamen
rust en statigheid in
wierook en volwassen zijn
maar het liefst
werk ik in de…
elke stap
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 122 ik versta geen muziek in boekhoudkundige taal
zelfs de langste reis is onverstaanbaar
harde woorden, stap voor stap
met zuurstof die men adem noemt verdwijnt de pijn
volg de pijlen, de paaltjes met vloekende kleuren
galm een echo in het bos als kathedraal
verdwaal met vreugde, onverstoorbaar
is er soms een stap die geen richting kent?…
Twee in het gras
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 941 Haar naam verhaalt van Spaanse melodiën
Van witte huizen rond een stoffig plein
Van koele schaduw in verlaten kathedralen
Van een verliefde muzikant
's Nachts bij een droogstaande fontein
Van zonlicht ongenadigd op je lichaam
Van kruiken vol met zoete rode wijn
Die droogstaande fontein, dat is de liefde
En die verliefde muzikant
Dat zal…
Voorwerp van stilte
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 888 Precies midden
in de hoge kathedraal
stond de reuzeneik
straalde stille respect
uit al z’n takken
Geknield tussen beendikke wortels
staarde ik sprakeloos omhoog
maar zag niet eens de kruin
bladeren vormden het dak
de hemel was eikengroen
God was boom geworden
Niemand om me heen
klom ik omhoog
richting de stilte…
Klonen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 454 Niet de dagen dat wij stralen
steken riemen onder harten
zielen zonder kathedralen
putten kracht uit eigen smarten
niet de uren dat wij vrijen
leggen een bodem in bestaan
zielen zonder monnikspijen
versmelten buiten elke waan
in mijn ogen zal je wonen
als het licht lijkt te verdwijnen
wij zijn identieke klonen
in beheer van zielenpijnen…
De zon tovert
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 146 De zon tovert
De zon tovert ramen op het asfalt,
gebrandschilderd licht
in een gekantelde kathedraal
van geruis en gezang,
weids en besloten.
Je fietst door de schaduwen
van de zijbeuken.
Je schiet zigzaggend
langs de pilaren.
Je vliegt knielend,
in kennelijke staat
van gelovigheid,
over het altaar.
Je daalt. Je landt.…
eindwandeling
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 2.182 nabij
wuifde woorden toe
in de schaduw van
een kerk
ik vroeg niet
of jouw stappen, zoveel gedaan,
schaterden
om de stilstand
of om het spiegelbeeldlicht
dat in een echo
verzonk
langs smalle steegjes die
samenstroomden als stadsvrienden
in een volgend najaar
hoe kon jij weten
dat de kerk voor ons
uitgroeide tot een kathedraal…
hoe stilte zichzelf schrijft
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 1.605 in dat laatste woord
past alles
de stilte en het tegenlicht
de verwarring van poëten door
het telkens nieuw geluid
van rivieren en rotsen
onder het gedichtendak
van een kathedraal
waarin vrijheid duizelt
om de duizend kreten, de tweestrijd
in hem of haar
om het zwijgen van de stenen
en de eindeloze ogen
van de minnaar en…
Le Mont saint Michel.
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 987 Een stad, abdij en kathedraal op een rots.
Tuinen met bomen, planten en hekken op dezelfde rots.
Huizen met zowel houten als leien of stenen daken op een grote rots.
Winkels, restaurants en hotels gevuld met spijzen,
souvenirs en heel veel mensen, op één rots.
Le Mont Saint Michel.
Een herinnering die staat als een …..rots.…
Incompleet aanwezig
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 51 Ik was die kleine
stille kapel binnen gegaan
van de kathedraal
zag alleen je ogen
neus mond
en schouders
meer was er niet
stil werd ik even
was in gedachten bezig
een moment van inleven
wat allemaal de bedoeling
van de kunstenaar was
er kwam iemand binnen
ging onder de beeltenis staan
vanaf dat ogenblik zag ik pas
dan is jouw complete…
Mystieke rust
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 124 ik was verdwaald
bomen waren al
geschraald tot aan de top
zon scheen vaag
de theatrale kleuren
van het glas in lood
dat ons de vensters
bood van kathedralen
in het herfstig bos
na zomerlange
beden om verkoeling
heerst er nu mystieke rust
nog zucht de wind
kraken takken zacht
in een devoot ontroeren
zij bezielen nog het
kleurrijke…
Incompleet aanwezig
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 217 Ik stond oog in oog
in de kleine stille kapel
van de kathedraal
zag alleen je ogen
neus en mond
je handen en voeten
heel vertrouwd dat wel
een lichaam had je niet
stil werd ik even
was in gedachten bezig
een moment van inleven bij
de bedoeling van de kunstenaar
er kwam iemand binnen
ging voor het kunstwerk staan
vanaf dat ogenblik…
Schreeuwend
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 359 Hoor de echo van mijn
Hart
Vingervlug jouw naam
Schreeuwend de daad
Naar de
Drempel van ontzag
'k Hoor de naklank in jouw
Ziel
Ratelend mijn naam
Juichend van
Ware en
Echt diep zittende
Passie voor een lieve
Vrouw
Gehurkt aan d'vodka
Genietend
Kathedraal
Zij en 't Rode Plein
Moskou (1996, 1997 & 2001)…
Strasbourg
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 489 Rood stijgt de kathedraal
Gutenberg grijpt zijn
welverdiende bijbel
ik wals met alles in de stad
tot ik neerplof
dan, de stad danst voort.
Ik kom eens terug
om je te kussen.…
Herfstpaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 102 En de nacht brengt ons
over vier seizoenen
Tot de dag ovalen strooit
over muren
Wij nog slechts een duren zijn
Tot jij weer gaat
Mij achterlaat
In een kathedraal van herinnering.…
Holenkunst Lascaux
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 361 Zijn vader neemt hem mee
naar de grot van de geesten
wijdt hem in
in geheimen van de jacht
hij wijst bij flakkerend vuur
naar tekeningen van dieren
noemt namen en gevaren
vertelt over hun gedrag
de jongen omklemt zijn speer
met witte knokkels
z'n ogen glijden langs wanden
van de stenen kathedraal
vol ontzag herhaalt hij namen
proeft…
Afbraak cultureel erfgoed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 181 ik breek denkbeeldig
nietszeggende blokkendozen af
van architecten
die op lege plekken munten
waar ooit kerken stonden
majestueuze bouwwerken
met een ziel en hoge torens:
als wijsvingers naar omhoog
waarvan men dacht
dat ze uit de tijd waren
kathedralen geen dienst meer deden
nooit gedacht ze om te bouwen
in godshuizen voor starters…
hoe lief
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 208 hoe lief ik jou nu de lente leeft
en het terras groen uitgeslagen
door het plagend mos zichzelf
verwijdert nu de stappen smoren
in het gebed van ijzige wolken
het lijkt kathedraals, de silhouet stompig
geworteld in de aarde
terwijl het verschoven
millennium zich spietst in eeuwigheid
besef van tijd is de rust van het moment
het verdwijnt…
Etretat II
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 448 Wij snavelen elkaar
geschiedenissen na: weet je nog
van toen de dood en toen de dood
en van de kathedraal die nooit
werd afgebouwd?
Wij schieten in de lach, laten
ons van de daken waaien
in feilloos navigeren
Kaatst onze schaterlach tegen
de kust bij Etretat:
“Beauvais!”roept iemand
en een ander: “Icarus!”…
Herfsttinten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 212 Ze voeren dronken
laten leeg wat niet vatten kan
verrijken het armste van de aarde
blozen het bleekste van de dag
De eeuwige dood van blad
de sluipende ondergang
van de in zwam verpakte stronk
plukken ze tenger uit het woud
Ze bouwen gespreide vlerken
als kathedralen tegen het palet
kerven en ketenen bos en mos
onwrikbaar als…
Improvisatie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 555 Met jou afspreken voor een kopje thee
naar elkaar kijken, een heleboel woorden
een groot aantal boten, die voorbij drijven
De kathedraal, gebrandschilderd de ramen
Sancta Camisa en het blauwe Chartreslicht
zachtjes samen het Ave Maria zingen
We zullen opnieuw een afspraak maken
het verlangen naar elkaar beleven
jij zult komen met…
Andalucia
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 916 door de wolken trokken wij
op zoek naar wat wij misten
witte dorpen zagen wij
in een helder en klaar licht
de koelte van het groen
voelden wij in patio's
de vreugde van het water
hoorden wij in de fonteinen
in kathedralen roken wij
het geloof in heiligen
met luide stemmen proefden
wij het noodlot en het leven
en alles wat wij vonden…
Silentium aeternum
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 351 ontdaan van elke katholieke franje,
geen goud of zilver, geen marmer,
zuiver geloof in ruwe, stugge stof,
omsloten door ruw sisal koord
geen paus of priester, kardinaal,
geen beeld, reliek of kathedraal,
maar slechts dat pure, zuivere woord
wijn en brood en in stil gebed
luisteren naar heldere klokken,
tijdens de daagse ommegang,
door…
een uitgemaakte zaak
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 392 bakstenen gegooid
op onbegrepen hoofden
ik hoor je pen nog krassen
met de felle githeid zoals
alleen gevallen kraaien kunnen
bij het pikken van een lijntje
om dan in de stilte
van de wereld ontkleed
mijn liefde uit te drukken
als een uitgeteerde sigaret
de nieuwe verpakking
in je vergeelde linkerhand
geen witte rook meer
boven onze kathedraal…
ALS ER MAAR KOFFIE IS NA AFLOOP!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 48 eigen stijl van verkondiging
Daar weet de Raad van Kerken soms geen raad mee
Maar God wel, die zag en vindt dat het zo goed was en is
Hij heeft de mens uniek geschapen, geen twee 't zelfde
Hij is wel al blij als er twee of drie in zijn Naam bijeen zijn
En waar en wanneer dat kan Hem niet schelen
Of het nu bijeenkomsten zijn in Kathedralen…
BIJ HET RAAM
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 192 Bij het raam ontdekken
dat de verte groter is
de hemel je eigen kathedraal is
de luchten je kasteel
Bij het raam ontdekken:
de rivier dat ben jij
opkomend en afgaand tij
alles gaat voorbij
Bij het raam ontdekken
woeste wind
steigerende storm
flitsend vuur
Bij het raam ontdekken
de rivier stroomt door het land
en door de tijd…
Spreeuwen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 148 Alsof ze een bewegend kunstwerk
in de bewolkte lucht willen hangen
zwermen kwetterende spreeuwen boven
de oude kathedraal van de rivierstad
de geuren van de herfst leerplichtig
waaiende winden, stijgende lucht
het vliegen in formatie kundig
het stadse leven heeft zijn klucht
de een ziet het als een teken uit de hemel
een ander stoort zich…
LAIS CLXXXIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Het bouwt gestaag zijn geile kathedraal,
en mengt zijn rot door elk ‘ik hou van jou’.
Het typt en vogelt met de nachtegaal.…