eindwandeling
jij wist
het dromen nabij
wuifde woorden toe
in de schaduw van
een kerk
ik vroeg niet
of jouw stappen, zoveel gedaan,
schaterden
om de stilstand
of om het spiegelbeeldlicht
dat in een echo
verzonk
langs smalle steegjes die
samenstroomden als stadsvrienden
in een volgend najaar
hoe kon jij weten
dat de kerk voor ons
uitgroeide tot een kathedraal
tussen kinderkopjes
en resten asfalt
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 4 november 2007
Geplaatst in de categorie: vriendschap