Alle inzendingen over Klinkers

Klankkleur van klinkers gesproken zinnen verdichten vezels vol vervoering gevangen verlamming Snaren trillen warme draden rood, blauw en geel versmelten tot zwart hoe diep en duister kunnen zinnen zweven…

alles is gedicht de woordenstroom aan zinnen geordend hiaten verholpen haperingen aaneengeregen als een prachtig collier de valkuilen geëffend en toegedekt met klinkers en medeklinkers die lopen als in juiste cadans... alles is gedicht met dekselse verzen waarin de dichter zich kan vinden…

Het is de vreemdste klinker in de rij, zoals het woordje ~yoghurt~ demonstreert. En snapt ze deze letter? Mooi gedaan! Houd goede moed - nog negentien te gaan.…

woorden sprekend lippen die zich vormen naar klinkers en consonanten in een onbekende taal ogen weerspiegelen de betekenis van vorm en staven stem totdat het is alleen maar een droom met haar hoofd tegen zijn schouder luisterend naar het geluid van verre gerust stellende drums…

Woont in z´n woorden woont in z´n gebaren In stoel, op bed komt z´n onrust er tot bedaren Hij vlijt zich neer tussen de zinnen Zeigt neer tussen klinkers en medeklinkers Drukt zich uit in gebarentaal.…

er gaan stemmen op die roepen dat men stemmen moet als klinkers luider dan luid stemmen zichzelf de kamer uit ik vang ze niet meer op er loopt één stem voorbij die niet weet waarvoor vooral waarom: niets geld wordt weggesluist in en buiten Europa en langzaam sterft het land…

het zijn de vogels die me door de morgen loodsen het gloren van hun kwelen is een streling op een vlies in de stroming van de klinkers trilt de dag nu open de drilboor van de straat wiegt de vleugels van een koor als het wit van zilverreigers verdrinkt in hete wolken klinkt de morgen zwart van troost…

woorden sprekend lippen die zich vormen naar klinkers en consonanten in een onbekende taal ogen weerspiegelen de betekenis van vorm en staven stem totdat de woorden vallen in een zilveren schaal het is alleen maar een droom met haar hoofd tegen zijn schouder luisterend naar het geluid van verre trommels…

Geluiden van klinkers vulden deze lege morgen waarin ik niets dan blauw zag. Een droom die geen droom was, onzichtbare vlekken die een onuitwisbare indruk achterlieten. Al gaandeweg dreef ik de stilte voor me uit en daalde af in de lange nacht.…

op ochtenden die in niets verschillen begeef ik mij statutair op gebaande wegen dan kruis ik paden met mijn dagelijkse passant driftige tred, versmolten met steen en been zij heeft zich de klinkers aangemeten haar fiets moet de weg kunnen vinden als een blinde holenvis in het duister ken ik haar, zij mij?…

De mens met twee gelaten laat holle ogen blikken kettert gaten in de ziel Krijt lage strepen op het voorhoofd dekselse lijnen van spijt verdichten gespleten gedachten Letters dichtbij zonder klanken kleuren klinkers vreten kraaien de pootjes in de laatste zin…

taal is van geen betekenis geen basis voor diepe kennis die ontmaskert moet worden er fluistert geen mysterie in haar beweringen taal is alleen wat vogelgetjilp om boodschappen te verzenden af en toe gecamoufleerd tot fleurige bloem met klinkers vol kleur maar al te vlug is de potloodklank weggegomd of de schrijfinkt gevlekt in stotterende…

De klinkers lachen, glimmen. Kussen nat, lakens nat van zweterige lichamen die zuchtend en draaiend in elkaar passen. De stralen poetsen, een voor een, de sterren uit de lucht. En als platendraaier zijn hakken licht is de eerste mus of merel al te horen. In foetushouding wederboren.…

ik wil de zee niet ontmoeten in haar schuimende opwinding het verzinken van trots en haar zaak behartigen al was ze een godin laat de wind maar smijten met frustraties, vileine woorden snijden niet maar strelen de klinkers waarvan de golven zijn gebouwd het is haar geaardheid, tweedelig en vruchtbaar zoals tijd momenten deelt in zomerige…

woorden die smelten in ritmische zinnen voel ik warmte van binnen buig mee met de wind in vredestekens woont het in mijn hart zal de wind de echo hoger blazen wandel ik langs woorden neem ze mee op mijn weg alles betekent alles in klinkers en medeklinkers het draagt alle kleuren in zich die verbinden aan emoties en ze wonen in mij…

Zowel mijn hoofd als mijn hart zijn mij dierbaar daar de ene niet zonder de ander en die ander niet zonder die ene kan Overeenkomst zit in de eerste letter 't Verschil in klinkers en het slot Een goed verregend interieur zet zeilen bij 'k Verlang naar de tijd van een parelend hoofd op zoek naar exquise diepte Haar en mijn tijd weten…

loop ik maar wat te lopen mijn blik gericht naar de straat de zon schijnt op de klinkers het gras ertussen heldergroen ik kijk omhoog en zie daar zonlicht dansend in de bomen het contrast van licht en schaduw doet mij stilstaan en ik bewonder de vogels die hun lied zingen ik luister naar de klanken vervelen doet het zeker niet deze…

In de ochtendschemer trommelen ezelshoeven haastig op de klinkers. Aan de kade ontwaken de stemmen van vogels en het licht wacht op een kans om boten, huizen en kerken te overspoelen. Van de haven, op het geluid van golven, komen de zingende vissers met hun last van oesterschelpen.…

ik kende pleinen en straten waar middenklassers hun welverdiende boterham aten nu zijn het donkere stegen waar klinkers blinken in regen van kil neonlicht de wijk wordt gesaneerd mensen dienen te verdwijnen om elders als normaal weer te verschijnen maar het sist en gist verloedering het spel werd al gespeeld toen de eerste kansloze…

En bomen zijn bomen, straatstenen klinkers of kinderkopjes, ze vormen vele beloopbare wandelpaden terwijl wij wegen. ©18-6-2018…

Gevangen web van woorden op het ritme van jouw stem weven draden een spinsel tranen ogen naar het licht de dolgedraaide klinkers gooien letters op het vuur zelfs vechten in het duister neemt mijn nacht van werklijkheid schud mij en maak mij lichter neem onbevreesd mijn adem wis gedachten in mijn geest laat de pijn mijn waarheid zijn…

de vrouw als drinker echt gênant zij loenst met bubbel haar tong is dubbel links om gekant de vrouw als medeklinker zelfs bij hevig lonken blijft onverklonken voor er is geloken zijn de zinnen reeds gebroken echter de vrouw als klinker breekt grieks gepassioneerd de glazen van gepensioneerd zij zegt 'de eros van de veteraan ik lig…

soms raak ik mijzelf kwijt in mijn treurige verzen aarzelend stap ik rond in afwezigheid oneindig op zoek naar stukken van puzzel klinkers raspen in monoloog boosachtig begaafd in een onstuimige halsopening van rake typeringen waarin frisse winden waaien in nieuwe beelden van expressie overwoekerd in het licht…

Dichter wil gevoel vertolken vlijt de klanken op papier muzikant heeft niets met woorden huppelt op klinkers van de poëet.…

Haar handen laten een laatste teken in schaduwen die zich speels vlechten in klinkers muren, het enige licht streelt als tussen voegen werpt een zin zich binnen loop door de dromen deur nader tot je muzen in het woordloos paradijs maar schrik niet, voel blijf hoezeer je ook verlangt te zijn spreek slechts een woord een woord van…

Choreografie in het fundament van angst, het falen een trein net niet gehaald, mand vol lege eierschalen uitgegleden op de medeklinkers, gevlucht voor zinnelijke verhalen, door de stroperigheid van een droom te dwalen in het slijk, voor een spoorboom die nooit open gaat, verbeeldende ideologieën van de straat, talrijk de als klinkers…

zacht bijna onhoorbaar zweefden je woorden langs haar lach die in het vertolken van klinkers het grootste genoegen had waar ademen nog de melodie bepaalde begonnen gebaren het ritme te steunen van een nog lang niet helder uitgebalanceerde lichaamstaal lief is het hoopje plezier dat zingt met haar ogen dwingt tot close…

Een trompet met vol geluid vibreert het leven, lage tonen als som geteld, in verleden tijd vergeven werd in medeklinkers van het alfabet, schrijdt vrijuit door vreemde werelden, dragers van het lopend vuur, verkondigen wat bewaard is in zandloper van de natuur, dáár worden nieuwe klinkers gevormd, van onbestaande woorden, waarover…

De aarde vraagt niets aan ontheemden waar de werkelijke wortels liggen om daar van te vervreemden, als voor een ieder de klinkers net iets anders zijn geplaveid, uitgeslepen, verloochend voor een hoger doel, een levensverwachting als de stelen van snijbloemen waarvan een stukje is weggesneden zodat de levensduur langer wordt…

ik zong de mooiste klinkers bij elkaar in een hemels akkoordje zette de liefste letters als paar voor een bevallig tekstje een paradijselijke combinatie als gouden deal waarvoor jij helaas niet viel natuurlijk had ik charmes en talenten ook op muzikaal gebied jij wilde alleen de krenten niet de pap die anderen kregen omdat…