163 resultaten.
Spraakwaterval
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 praten gaat te snel
zijn spraakwaterval
verslist in klanken
waarbij klinkers hun
mooie volheid verliezen
het is geen
kabbelend beekje
dat lieflijk stroomt
langs meanderende
lichtgroene oevers
het hutst en blutst
spet en sputtert
in speelse kolkjes
die klaterend
rollen en dollen
in jeugdig
enthousiasme
is hij uitverteld
stilte…
die mijn stilte plukt
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 379 ik kan je slechts
de bloemen geven
die mijn stilte plukt
alleen hun kleuren
zullen spreken want de
woorden gaan steeds stuk
zinnen breken in gedachten
tong en lippen wachten
smachtend op de eerste toon
maar het geluid is weg
klinkers zijn verdwenen
betekenisloos is wat ik zeg
mag ik mijn stiltebloemen
vazen in je hart…
Faalangst?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 53 De choreografie
van angst, het falen,
een trein net niet
gehaald, mand
vol eierschalen
uitgegleden op
de medeklinkers,
uiteengespat in
zinneloze verhalen
door dezelfde droom
te dwalen, voor een
spoorboom die niet
open gaat, vandalen
op hoek van elke straat,
zo talrijk als klinkers
met een hetzelfde gelaat
zo blijven ik hangen…
huisje van papier
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 942 ik bouw je een huisje van papier
met klinkers en medeklinkers
invoegen doe ik later
ik denk aan je
met liefelijke letters
die je makkelijk ontcijfert
met losse woorden
zonder tekens in een open brief
een zegel kleef ik niet
ik schuif mijn brief
onder de deur naar binnen
ik bel niet aan
binnenshuis lees je
met ogen die vanzelf vergroten…
Voorbij het open raam
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.684 de graaiende adem
van de nog herkenbare man
stolt rood in elk opgehoest woord
zijn trage handen
bewegen dun
de leeg geschreven bladzijden
het wachten daalt
- nog een laatste dag -
in een vage, verre glimlach
op blauwe lippen
en in ogen
zonder morgen
langs zijn oude mond
hecht een schim
de smalle klinkers
aan schemerzilte…
Plein
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 Je hoeft
er het plein
niet te vrezen
Alleen
de klinkers
klinken onder schoenen
De ochtend
valt er af te lezen
aan de huiver van muren
De mensen schuchter
morgen haalt
met hen adem
niemand
en niets
nog echt op dreef
Muzikant
met z'n muziek
is er tweemaal te geef
Echo van accordeon
tegen muren van
kerk en paleizen…
Als er niets meer is
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.521 Ik zocht akkoorden
waarmee ik een melodie
kon componeren
klanken
vragend dragend klagend
vloeiend tot een waardig
afscheidslied
ik hoorde
maar verstond het niet
ik zocht naar zinnen
waarmee ik tekst
zou kunnen schrijven
woorden klinkers letters
die mijn onbegrip
konden weerleggen
maar ik zweeg
wist niets te zeggen
Ik zocht…
Stilte in Wogmeer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 322 Ik zet mijn denken op
een kier, verblijf hier
waar jij nu bent, mij de
lieve dingen voorzegt
omtrent de ademloze
stilte:
Klinkers zonder naam,
ruisende fluistering van
oude bomen, verwaaiend
in de genadeloze wind.
Meer dan dat, is er niet.…
Jasper
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 143 Zo'n Jasper Schuringa, die naam kan niet meer stuk
Werd als 'n 'heroe' in de USA ontvangen
Straks krijgt ie zeker nog 'n lintje omgehangen
Wat hadden al die passagiers aan boord geluk
Zo is de een 'n held, de ander de risee
En het verschil zit in één klinker, u of e.
----
De Nederlander Jasper Schuringa maakte…
Geen woord teveel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 Elke dag ontdek ik nieuwe klinkers grepen en tonen
met ingehouden adem kan ik dan vissend glunderen.
Weet je dat de tijd zuigende smakkende geluiden kent
borrelende zinnen waar liedjes van kunnen ontstaan.
Zelden ben ik vergeefs op zoek naar de redenen
er dwaalt zoveel in en om ons heen.…
Kuddetrance
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 65 klank
aan zinnen die
ooit verbrijzeld
zijn door dissonanten
in de muziek van
hun zelf gemoduleerde
dramatische ondergang
in beat en dance
bedwingen zij
adrenalinestormen
met peppers en relaxers
gaan zij totaal los
rekeningen worden
pas verstuurd als
alles al is gedaan
en chaos rijpt
in wezenloze ogen
van egotrippers
die klinkers…
De drup van regen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 zag de klinkers
glinsteren in het neonlicht
verdwaald door koude regen
had haast maar
wist niet meer waarheen
kwam verder niemand tegen
hoorde stemmen in paniek
uit een groezelig portiek
in passeren werd gezwegen
voelde hoe de wereld sloot
kou het bot verkilde
omdat de dood mij wilde
zag licht bewegen
in een opklarend raam
de wenk…
rouw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 471 heel donker groen
angst voor een vampier
bedolven onder bloemen
het bevroren slachtoffer
tijdens een lange begrafenis
iets is van glas
grind onder schoenen
in de verte een vlakke zee
tijd als tussentijd
gordijnen gaan dicht
vogels blijven in de lucht en
dromen glippen huizen binnen
een enkel wagenwiel
wankelt over zwarte klinkers…
Magie van soepele zinnen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 510 de lege tekst
tocht wind
luguber kaatsen
medeklinkers
echo's naar elkaar
ze kunnen geen
volume vinden
klinkers klotsen
tegenritmes en
zijn onbenaderbaar
woorden missen
de magie van
soepele zinnen
brengen niet meer
binnen dan betekenis
strofen vloeien niet
omdat de inhoud
strak bevroren lijkt
misschien wel
doodgeboren…
verwondering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 licht wist het donker van mijn wimpers
verzacht de plooien in mijn huid
geeft kracht en inhoud aan de klinkers
in de woorden die ik uit
licht doet op verwondering hopen
hoewel geen klok daarvoor nog luidt
roept speels, warm kleurend mijn ogen open
ik antwoord soezig, 'ik kom eruit'
een blik in de spiegel is voldoende
voordat ik onder de…
Samenspel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 Wij zijn klinkers en medeklinkers
die voorkomen om taal te blijven.
Hoe klinkt liefde zonder: lfd iee.
Het slaat nergens op!
Onze liefde
draagt kussen
over de bruggen
van onze armen.
Verbonden
stralen
gloeidraden
licht uit.…
de magie van soepele zinnen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 697 de lege tekst
tocht wind
luguber kaatsen
medeklinkers
echo's naar elkaar
ze kunnen geen
volume vinden
klinkers klotsen
tegenritmes en
zijn onbenaderbaar
woorden missen
de magie van
soepele zinnen
brengen niet meer
binnen dan betekenis
strofen vloeien niet
omdat de inhoud
strakbevroren lijkt
misschien wel
doodgeboren…
Boekenwurm
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.955 Ik kluif de klinkers kaal tot bot
stil mijn dorst lavend met mede
blik zin’lijk naar de volle snede
en smikkel van het puur genot
‘k laat mij de volle verzen smaken
veeg vette letters van mijn lippen
probeer de blanke kern te strippen
doch taal niet om de vorm te kraken
ik vreet gedichten bij de vleet
verslind verhalen als een toetje
hiervan…
Verslaafd ?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 459 Braak jouw woorden
steel mijn zinnen
laat taal moorden
maar ook minnen
jat mijn strofes
schrijf geen wit
kots het rijm
waar klank in zit
draai de klinkers
streep de lijnen
vind de parels
ook de fijne
rijg een snoer
strik de knopen
laat langs sloten
punten lopen
vuur geen letters
zelfs geen kleine
koester jouw taal
dan min…
Wonderlijke mensen.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.127 Zwart glanzende koetsen
paardenhoefgetrappel
echoot vergevingsgezind
op verbaasde klinkers
pagekopjes mannenbaarden
vrouwen baren kinderen
meisjes wiegen poppen
zij hebben geen gezicht
die eigen wereld draait
om hun stukje leven
voortbewegend bij
stilstaan in de tijd
zij blijven op het tuinpad
en klitten bij elkaar
een dorppsjeugd…
De Engelse Sonnetten, 7 (slot). De abdij van Whitby
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 573 De klinkers van het binnenplein
blinken zilver bij volle maan,
uit de sponningen van de abdij
staren lege ogen op me neer.
Zwart-wit flitsen flarden
van films door mijn hoofd:
Nosferatu, lijkbleke maagden,
een mosbedekte tombe.
Rood golft de angst,
schril roept de uil,
ijzig wappert mijn mantel.…
eindbestemming Maastricht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 271 woord aan woord gehecht
zonder een enkele leugen
vuile vensters
dikke regendruppels
als tranen
schonen
stad na stad
flitst voorbij
een mager paard
graast in een weiland
veel makke schapen
ingeladen in een bus
kilometers vreten
Maastricht in zicht
koffie nabij
voetstappen op klinkers
kinderhoofdjes lang
een warme achterste
op een…
Herfstmuziek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 279 Schrompelend geel
en stervend bruin
zingt ritselend in de wind
stijgend, dalend,
krijgertje spelend
achterstevoren
van klinkers naar zand,
opnieuw blaast een windvlaag
in fluittoon door steegjes
het dorre bruin
krijgt een nieuwe kans,
rollebolt, knispert
speelt haasje-over
met diep donkerpaars
in vliegende vaart,
duikelend, springend…
Herfstmuziek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 213 Schrompelend geel
en stervend bruin
zingt ritselend in de wind
stijgend, dalend,
krijgertje spelend
achterstevoren
van klinkers naar zand,
opnieuw blaast een windvlaag
in fluittoon door steegjes
het dorre bruin
krijgt een nieuwe kans,
rollebolt, knispert
speelt haasje-over
met diep donkerpaars
in vliegende vaart,
duikelend, springend…
Als de nacht schimt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 55 Soms loopt hij met de nacht mee
over verstilde stenen straten
langs rijtjeshuizen
waar het duister onbeschaamd
aan vensters gaapt
een lantaarnpaal buigt
schamel schijnsel
houdt zijn schaduw even vast
vanuit de verte krast een uil
verbaast de stilte
klinkers klagen slepende
alsof ze weten dat haar lach
niet licht te dragen is
slechts…
Zij
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 784 Zij ademt zijn naam
in een ruit vol waas
als druppels vocht
lopen de letters
door haar leven
Zij fluistert zijn naam
met zachte klanken
klinken klinkers
als een streling
in de zwoele nacht
Zij roept zijn naam
met uitroeptekens
even raakt het hem
maar door gehard glas
isoleert zijn gevoel
Zij schreeuwt zijn naam
met harde klanken…
taalspeeltuin
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 975 glijbaan
woord taartjes bakken in het zand
waarin spelvouten gemaakt mogen worden
rebels woordhangen in de touwen
taal kliederen op de schutting
als vijf en half jarige
heb ik het moeilijk
met mijn lekkere bekkie
smijt ik toch gezellig mee
raak bijna buiten zinnen
alleen van spatie heb ik geen notie
zelfs de klinkers…
Vaardigheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 257 De schipper manoeuvreert zijn strofe
door een zee van schuimend wit
en schrijft zich een haven, een punt
waar elke klinker zich veilig weet.…
Nachtwandeling
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 672 Van klinkers naar gras naar grazige weiden
droombomen dansen en draaien voorbij
zweefwezens in hart en ziel
de stilte delend, gedachten vrij.…
Alles
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 311 Kinderen op straat
met hun hand op het hart,
smelten in de zon en zingen
UB40 mee dat klinkt,
stuitert,
op klinkers.
Drie kleine vogels
vallen uit de boom,
die Anne Frank ooit nog bekeek.
Tranen in de hemel;
een akoustische gitaar die galmt.
Op het grote scherm, vanavond,
de zonden van een martelaar.…