die mijn stilte plukt
ik kan je slechts
de bloemen geven
die mijn stilte plukt
alleen hun kleuren
zullen spreken want de
woorden gaan steeds stuk
zinnen breken in gedachten
tong en lippen wachten
smachtend op de eerste toon
maar het geluid is weg
klinkers zijn verdwenen
betekenisloos is wat ik zeg
mag ik mijn stiltebloemen
vazen in je hart daar zullen
ze bloeien door jouw aparte lach
Geplaatst in de categorie: liefde