Alle inzendingen over Kop of munt

Kern de pit van ons bestaan Kernenergie het begin van de hitte Kernproef proberen of je vuurvreter bent Kerndeling hersensplitsing Kernfusie van twee gekken een superidioot maken Kernreactie klap op je kop Kernreactor uitlaatplaats voor gespleten koppen Kernbom verdelgingsinstrument Kerngezond of toch niet?…

En toch steken velen de kop in de strandzandkorreltjes, zandkorreltjes, zandkorrels, zand. Een mens is sterk, maar zwak genoeg om zoiets met de golvende mantel der zandkorrels te bedekken. Luchtgebrek, Leefarmoe.…

koop een foedraal om je tong in op te bergen zodat ze niet meer snijden kan zoek een alchemist om tegengif te brouwen zodat je venijn me niet meer raken kan geef me een schild om die moker af te weren zodat je me niet meer raken kan of beter nog laat me met rust ik heb het wel gehad dag schat !…

Ik zoek, ja waar zoek ik naar Als een kip zonder kop Naar een beetje geluk Warmte zeg maar Ja …naar verwarming Het scheelt maar een beetje…

zorgen zijn voor morgen pardoes schept ze haar bord vol onzin bloemen zet ze bij het grofvuil plant bomen op z'n kop wrijft droogte uit haar ogen tuit ze haar perfecte lippen rood hangt haar jas aan de wilgen blootsvoets verdwijnt ze in de ochtendzon…

geen woord in mijn kop nee, het zat me niet mee: ook mijn schrijfblok was op mijn brein dat maar zweeg nee, het zat me niet mee: ook mijn ballpoint was leeg wat had ik een pech nee, het zat me niet mee: ook mijn potlood nog weg zo'n hoofd dat maar staakt nee, ik zat er niet mee: toch een versje gemaakt…

Hij had zijn euro’s slim belegd in franken van ’t mooie röstiland dat hem heel even ’t gevoel gaf van een veilig Zwitserleven van chocola, horloges, kaas en banken Een goede tip, wees maar gerustgesteld: Koop goud of kies een eitje voor je geld!…

Ik koop de hele grot!…

Ach beste Guus, ooit was je onze held Nu zat je zo verbijsterd op de bank ’t Vertoonde spel gaf reden tot gejank Je dagen zijn geteld, de kop gesneld Louis was stukken beter, maar niet tobben Van Gaal had Vlaar en ook nog ene Robben!…

Heren opgelet, 't is Vrouwendag Dus help haar in de jas, houd deuren open Vergeet niet bloemen en bonbons te kopen Een uurtje uit de keuken, wel dat mag Wees gul, charmant en luister eens naar haar Ze heeft per slot maar een zo'n dag per jaar.…

Kamer die volledig Over de kop is Geweest, vloer, Wanden en plafond Van boven tot onder Gekuist en gereinigd, Alles schoon en fris En dan jij, lief klein Diertje, symbool van Vrede en verdraagzaamheid Die op je dooie akkertje Een wandelingetje maakt over Het snoer van de schemerlamp En glimlachend ziet Dat het goed is…

Doodsbang voor je eerste prikje, Vier of vijf was je toen, Woord dat meteen beladen was Iets om nooit meer naar uit te zien, Door de brandnetel in de tuin Werd je geprikt, maar 't was volgens Je mam niet meer dan een onschuldig prikje - Inmiddels ben je tot volwassenheid gegroeid En als je iets heel moois Voor een prikje kopen…

In gevangenschap Te weinig tijd, In vrijheid Ineens te veel - Wat door vijandschap Verdrongen werd Vecht zich in herwonnen vrijheid Een weg naar boven, Pijnscheuten die al lang Naar het verleden waren verbannen Duiken weer op In het weerbarstige heden, Steken de kop op Terwijl jij en ik Het hoofd laten hangen…

Welke kleur je ook hebt, geloof mij of niet Als blanke vla, bruin, zwart, geel, geteint, rood Iedereen is het zat, discussie dood Zowel die over suikergoed, Sint als Piet Echt iedereen die door een schoorsteen glijdt Wordt met een kop 'zo zwart als roet' verblijdt…

rond de kerk en op de brink staan heel veel kramen kunst en kitsch zijn hier te koop en ook koek met zopie de dorpsomroeper doet zijn werk behangen met medailles toet, toet, hij roept zich schor net als eeuwen her Montmartre op een zandrug in het Gronings land…

Vandaag is alles anders, De warme bakker geeft Het liefste kind Een verbrande krentenbol, En de ambachtelijke slager Een stuk niet meer zo verse Metworst aan het lieftallige Meisje met de blonde krullenbol, En, werkelijk de wereld op zijn kop, Steekt de rijlesinstructeur Tijdens het werk naar de fietser Zijn middelvinger op…

Zie hem daar zitten met z’n dikke kop Nee, niet om door een ringetje te halen Hij laat z’n biertjes echt niet snel verschalen En hoogstwaarschijnlijk is hij nooit de “Bob” Al heeft ie af en toe een grote bek Ik vind hem best te pruimen...onze Jack…

ik zag je kop die verlandschappelijkt inzichtelijk je hele leven in water vloeit je blik, uiteindelijk heb je om hem gegeven herken markant je stem in dubbelfocus ik de andere man die maagd Maria speelde jij bond zo het verleden dat toekomst nooit meer kon je Worsteling is nu weer heden…

hij is niet dood maar leven doet hij ook niet meer gewurgd door ideeën met boeken als de strop vergiftigd door de politiek dat kostte hem zijn kop zijn woorden zijn gestenigd gestapeld tot een graf hij is niet omgebracht maar met de dood verenigd zijn teksten zijn verdwenen gedachten slechts herinnering ze hebben…

druppels vallen niet ze hangen in de lucht gaan dan vlug weer terug het water in ze duiken met een plop hun kop kapot in plassen op de grond springen ze op van sloot naar beek dan de rivier in zee en oceaan met wolken vlug dan weer terug het vallen is gedaan…

Maar ik ga dóór, ik geef de moed niet op, En niemand, níemand kust voortaan mijn kop!”…

de grijze uil draaide zijn kop meer dan eens, zoals hij dat kan zijn ogen vroegen, heb je het begrepen ik echter was nog te verdoofd door de koude vlam, uit een kille steen geslepen, het was het zicht als voorheen heb je het begrepen, vroeg hij andermaal zijn blik was nu in mij gericht hij begreep mijn wezen in zijn taal ja, zei ik, het…

Want als je denkt: waar is ie toch gebleven of zou die Dickie überhaupt nog leven, dan zie je boven ´t maaiveld weer die kop Hij trekt weer eens een clubje uit de goot. Nee...Advocaatje is nog lang niet dood…

in de woeste bezeten kop teistert het spookhuis van zijn kindertijd blokken basalt houden onwrikbaar de wacht onstuimige kleuren spatten uiteen vermengen zich met het wijde water golven slaan in dikke klodders op het strand woeste verfstriemen belagen het doek…

een hele muur heeft geelkuif voor zijn kop wanneer zegt heel het volk daar “man, rot op”!? misschien als iederéén zijn daden kent… we hopen dat die navelstaarder duikelt of dat hij onverwacht en keihard struikelt…

Ik had een kouwe neus en kouwe handen, Dus zette ik een bloempot op z’n kop, Al vrij gauw warmde heel de ruimte op, Dankzij de lichtjes die daaronder brandden. De gloed werd heel intens, zo merkte ik… Te laat! m’n hele huis stond in de fik!…

Al hoor ik nog niet bij de oudste oudjes, “In godsnaam, buurman, waar koop jij die touwtjes?”…

De kale kop de oorlam en de kwal Die krijgen 't steevast driewerf voor hun kiezen Het vuur lei na aan schenen hunner biezen Op hurken knielen fakkels met een knal Een robber vecht met oorvijg tot de bel De var krijgt rood, de joker buitenspel…

Nu pas,weet ik ,waarom 't nooit meer Lente wordt Bomen bloesemen niet, Vogels zwijgen, Zelfs de wolken houden halt, Zwijg mij van hart en zon en maan; Nu Gij der Eeuwigheid bent ingegaan...…

We leefden allemaal in de wetenschap, dat ons land, diagonaal werd onthouden en geleefd zoals het hoorde en beleefd?! Leve de Monarchie. Met alle rottigheden van nu, met alle beperkingen in acht genomen kan ik er niet aan ontkomen, de huidige tijd anders te benoemen! Leve de dictatuur? Maar nu het Wilhelmus nog!…