6448 resultaten.
Alles ademt zon
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 704 Zij draagt het voorjaar
in een hart dat zingt
van zomer, zoals vogels,
klein en kwetsbaar,
zoals sneeuw smelt in haar
handen, uit liefde
voor het leven
dat aan kracht en kleur
gaat winnen, strooit zij
woorden als bloemen,
tovert zachte zinnen,
laat het lied van lente
opnieuw beginnen
en alles ademt ZON!…
Omdat het leven zo kwetsbaar is
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.828 Omdat het leven zo kwetsbaar is,
zo teer, zo wonderlijk en mooi,
zijn wij ons dagelijks bewust
van de eindigheid ervan.
Toch is er iets wat oneindig is,
en dat diep binnenin ons woont:
een bloem, een lotus die zich opent
Naarmate ons leven hier op aarde zich sluit.…
Deze vlinder
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 971 Altijd op zoek
naar de mooiste bloem
Altijd overleven
in de grootste tuin
Zo fladder jij rond,
mooi meisje.
Zo kwetsbaar
zo klein
Sla je vleugels uit
in die grootste tuin
dat ben jij,
mooi meisje.…
fragiel
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 625 fragiel
als een enkel ijskristalletje
kwetsbaar
een klaproos in wervelstorm
vlucht ik angstig
in ronde hoeken
steeds
op het nippertje
weg van gehaaste voeten
die alfabetisch
lexicografisch
bestuurd door een computerziel
mijn voelen
in punten vertalen
waardoor mijn kwetsbaarheid
onder de hardheid
van hun zolen
zo groot wordt
dat…
Shakel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 543 verwekt werd ik
door mijn vader
verwekt werd ik
door mijn vader
mijn moeder droeg mij
moedervlekken
herinneren mij
aan mijn menselijkheid:
onverwachte plekjes
van kwetsbaar zijn
ik geef ze door
aan mijn kinderen
zo ben ik hier
in tijdelijkheid
bewust van mijn
leven en sterven…
Op witte lakens
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 215 toen jij mij in de schemering zag
ontdekte je dan wie ik was
plooide je gezicht een lach
terwijl je mijn diepe dromen las
of nam je meer de schaduw waar,
daar nodigt de maan vaak toe uit,
stokte je tong als naakt gebaar
en hoorde je enkel mijn ademgeluid
verhaalde de nacht niet van overgave
kwetsbaar over lakens uitgespreid
terwijl mijn…
voorbij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 hoe kwetsbaar blijken oude wonden
bedrieglijk beschut door flinterdun vel
dat bij de eerste messteek scheurt
bloedt en ettert jaren heling en herstel
slechts een handvol woorden
en de twijfel groeit en smaadt
wat is waar en wat is leugen
monddood wachten tot het gaat
vechten tegen dode dromen
schimmen uit voorbije tijd
langs de letsels…
van glas
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 310 zij draagt de zee
flinterdun
onder 't wit van huid
in gesloten schelp
weegt zij niets
lief mij
adem gesloten deuren
zacht open
draag mij
als vuur
gewichtloos in ogen…
een roos in blauw
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 341 opstaan uit het stof van de aarde
kind zijn
vrij van zonderlinge gedachten
kunnen slapen en ontwaken
zonder verhaal - zonder heimwee
in een bed zonder vreemde stemmen
balanceren op s`levens navelstreng
om niet meer te hoeven verbergen
mijn gezicht
in het huis van gedachten
waar de kilte het lijf in harnas steekt
ik wil opstaan
uit de…
Bij vlagen van de wind
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 300 ik zie vanachter mijn raam
de armen van de boom
gewichtig heen gaan
en weer terug
zelfs iets verder dan vooreerst
de bladeren wuiven
naar dode scheuten
die nog steeds,
en dat voelt als eeuwig,
messcherp op mijn
bezielde huid staan
beschermen
al dat in mij ademt
tegen de wereld
in het buiten
het kan ook zijn
dat mijn profane…
ik ben
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 124 winkel
en afvraag mezelf
al dat verkeer om mij heen
gaan jullie ook
dezelfde kant op of
ben ik de enige die
vandaag een boodschap heeft
keer ik terug op schreden,
platgetreden fietspaden
schappen leeggekocht
keukenkasten gevuld
voorraad verraadt
mijn angst tekort en lege laden
de zekerheid van hebben
en kunnen geven maakt
mij kwetsbaar…
Haar Ogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 541 onder haar kekke hoedje
kijkt zij kwetsbaar
de wereld in
de krassen op haar ziel
leerden haar in openheid
te onderscheiden
haar innerlijk licht
raakt verborgen schoonheid
die zij zacht beroert
in haar stilte-uren
beschrijft zij wat ze ziet
in heldere taal…
Naakt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 193 ruk de huid van jouw lijf
en toon je geheel nakend aan mij
opdat men gevoel kan zien
waar ik in jouw hart verblijf
durf je de geest te strippen
te ontdoen van denken, denken
en zoveel doodse wenken
je hebt natuurlijk angst
dat ik of wie dan ook
je ziel zal krenken
o. ik zie het al
de winter bedekt het zicht
warmte wordt buiten gesloten…
Onbereikbaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 Zo krachtig en zo sterk
En toch
Ontzettend kwetsbaar
Zo dierbaar en dichtbij
En toch
Ontzettend ver
Onbereikbaar
Voor mijn verlangen
In het bang zijn
Om jezelf......…
Te teer...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 85 Haar blonde haren
laat zij doelbewust verdwijnen,
streng voor streng
overgaand in donkerdere stroomlijnen.
Als een prinses die zich van haar troon ontdeed
en,
voor het eerst, de werkelijkheid betreedt.
Krachtig worden haar nieuwe stappen
richting, waar dan ook...
....ze weet de weg niet meer...
haar zachte hart blijkt nog steeds,…
Kwetsbaar instrument?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 114 verspreidt,
tegenstelling in de schaduw van de stemming
op de strakke toetsen van zwart en wit is
het klavier in het muzikale kind vervangen
door een aangeslagen akkoord van zelfvertrouwen,
de ladder lichter geweven in een symfonie
zweeft verder dan verlangen naar de zuiverheid
past zich aan de tijd die even struikelt
in de liefde als kwetsbaar…
Bloed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 333 1.
Dit kutleven heeft haar weer zover;
ze moet broeden op een poëem
om boven haar leed uit te stijgen.
Er werden grappen gemaakt
toen ze vertelde over het geweld
en de bruuske grensoverschrijding.
2.
Zoals dat niet om te lachen was,
zo was dit niet om te delen,
maar hij deed het wel.
En ze glommen om haar naaktheid
waar die bedekking…
graniet
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 206 op deze weg keert niemand
-vertel geen gangbare herhaling
in termen van huidvervelling
duindoornstruweel
roofvis, gashouder, ernstig
en nalatig droomverlies
niets anders dan een gammaflits
door zwart oneindig omringd
een zekere mate van onprettig
onbestemd, gezien het bovenstaande
later komen rauwe randen
aan vogelhuiden
een…
Woorden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 Het leven was
soms niet fijn
dan voelde ik mij
verdrietig en klein
bang voor woorden
die mij raakten
gekwetst worden
deed heel veel pijn
toch heeft het ook
inzicht gebracht
waardoor ik
weer mezelf kon zijn.…
In de hemelse lucht (ether)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 door jouw ogen
kan ik je raken,
aanraken en mogen of
mijn blik kan dit ook verzaken,
wegkijken van je ziel
doch niets gaat boven
het gewicht van de diepte
als ik echt naar binnenkijk
het doet al het andere doven,
maakt het onstoffelijke zo rijk
het kleedt je naakte lijf
en maakt de zucht gering
als ik meedrijf in wederkerigheid;
en…
ONSTERFELIJK.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Verstokt de adem inhoudend, de snijdende pijn verbijtend, priemend door merg en been
Dwalend door ultieme helrode landschappen; zwoel prachtig wel betraand doch extreem sereen.
Hunkerende emoties opgeborgen in felle helblauwe wolkjes speels weggedreven naar verre horizonten
Geborgenheid en tedere genegenheid, trouw en integer plots brutaal ontnomen…
Uitgesproken lente
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 241 sprekende verzen
zij las ze als kleurige bloemen
hij bracht ze als vlinders tot leven
luisterrijke klanken
als van zingende vogels
kunstvol bij elkaar gebracht
zo dichterlijk zacht
dwarrelde hoop
in allerliefste dromen voorbij
als een bloesemregen
rijkelijk florerend, echter
kwetsbaar als beginnend mei
* dichterlijke vrienden…
Vervlogen dromen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 gooi maar
bloemen in de lucht
jaag je zorgen
op de vlucht
te lang heb ik
de stenen meegezeuld
die lagen op mijn pad
en die ik nooit vergat
heb ze gestapeld
tot monumenten
er afstand van genomen
als vervlogen dromen
kwetsbaar
in het eerste licht
hoe vrijheid heette
was ik al lang vergeten
maar ik zag
de bloemenwei
plukte ze…
Geluk dat kwetsbaar is
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Ieder mens is ten diepste kwetsbaar.
Ons ego ziet kwetsbaar zijn als zwak.
Machthebbers zijn altijd sterk.
Of denken dat.
Kwetsbaarheid erkennen
is altijd indrukwekkend.
Alleen de sterksten onder ons
durven dat.
Kwetsbaarheid zien en samen delen
is geen gebrek aan macht.
Integendeel.
Delen toont een wil die leven wil.…
VI - van de jeugd - 1890
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 een donkere trap
en daar draven huzaren
door het panorama
in een rijtuigje
met grenadiers en jagers
muziek door het bos
ik - zei de mus :
schoot hem een pijl uit mijn boog -
hij weigerde mij
onthoofde graven
van egmont en horne
zijn onuitwisbaar
hollandse graven
van over de zuiderzee
teruggedreven…
De Oostenrijkse Jakobsweg (een tanka)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 432 Vuursalamander
kwetsbaar op de weg naar Melk.
Volmaakte schoonheid.
De Jakobsweg, die wij gaan,
kwetsbaar alleen, tezamen.…
Dorps-idylle
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.094 't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt,
Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen,
Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen,
Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt.
Oranje wortels, druiven als violen
Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt,
Roodwangige appels, welig opgehoopt
En bronzen peren heeft hij aanbevolen…
III - terug naar oudshoorn - zelfstandig tot 1918
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 het parkeerterrein
brengt oudshoorn nooit meer terug
eenmaal platgelegd
het oude oudshoorn
vervlogen vogelenbuurt
voor nieuwe bijlen
een wijk als oudshoorn
naar de elfen van aphen
aan de oude rijn
het oude oudshoorn
en villa nuova in de gnephoek
een flauwe bocht terug
de schrijver oudshoorn
in de salamanderreeks
- een fout verhaal…
Vaccinatiestraat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Ik zie een pandemie de straten legen,
angst en onmacht beheersen het land,
het R-getal stijgt, krant na krant;
ik kan er niet meer tegen.
Er staan nauwelijks nog files op de wegen,
die wandelen nu langs de waterkant;
ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand,
over het beeld van ‘zoom’ bewegen.
Ik had deze eenzaamheid nooit verwacht…
Het leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 330 hij 't liefste wil
zo kwetsbaar willen leven
en toch zo zeker weten
dat mildheid overwint…