Alle inzendingen over Leidse Burcht

De kaalgeslagen rots tilt de burcht in de nevel Met verlaten trots glijdt de nar onzichtbaar door het geknakte riet. Zijn daden laakbaar rijp voor boeien, ketting, knevel. De weg is traag, schier oneindig onbestemd gebroken zijn hart, gescheurd zijn schamel hemd. Waartoe, waarom ?…

‘k Heb zoete liefde verdreven uit het ontloverd nest; en als een slot omgeven mijn hart met wal en vest. De burchtpoort is gesloten, de hangbrug is gelicht; ‘t geheel is overgoten met mystisch treurig licht. Of in de voegen schijnen te bloeien bloemetjes blauw, zij zullen, zij moeten verkwijnen: zij erven zonglans en dauw. Zo zingt…

‘k Heb zoete liefde verdreven uit het ontloverd nest; en als een slot omgeven mijn hart met wal en vest. De burchtpoort is gesloten, de hangbrug is gelicht; ‘t geheel is overgoten met mystisch treurig licht. Of in de voegen schijnen te bloeien bloemetjes blauw, zij zullen, zij moeten verkwijnen: zij derven zonglans en dauw. Nog zingt…

Nu zit ik constant op slot, een verpauperde burcht is mijn woning, ik zit er constant en wacht op de regen, de zon heeft mij blind gemaakt en ik lig naakt in bed want heb verder toch niks nodig.…

Een eenzaam bestaan kan leiden tot depressie. Het onbegrepen zijn door anderen kan leiden tot de dood.…

Er leiden, vele wegen naar Rome, maar: er leiden ook vele- omwegen naar Rome……

Leiden ontzet drie oktober haring en wittebrood toen nooit gezien te duur voor de zusters van liefde wel hutspot met klapstuk ik gruwel er nog van mogen de kinderen van het weeshuis een gratis rondje in de zweefmolen strak en saai het uniform wat wilde je graag zo’n gekleurde tennisbal in een netje met een elastiekje er aan pas later…

heb met eigen handen een monument gemaakt restaureerde zand met water als cement modelleerde naar verhalen uit hun herinnering die ik opving toen ik woelde en het vroeger leven voelde geen luchtkastelen maar een vaste burcht met muren en kantelen vergeten waren tijd en plaats tot ik de zee zag komen mijn monument weer…

een huis in een smalle straat met lindegroene bomen is het houvast van een frèle vrouw haar baken een burcht om te kunnen blijven om te schuilen achter een donker ondoordringbaar gordijn volgen haar ogen de passanten niemand ziet ze over het hoofd men vindt haar zoveel later levenloos in de stoel de opgezette lapjeskat…

Lichtkind, dat met zwaarte spot, Wilt ge als mijn schildknaap naast mij rijden, Vreugdwaarts, tot het eind der tijden, Naar de burcht van God?…

Liefde versiert zich met verlangen, met verdriet – en slapeloosheid.…

Lachend liet ik in het labyrint van liefde mij verleiden labiel en laconiek leidde dat mij tot lamlendig lijden later leerde latere liefde mij uit het lijden leiden gelouterd letsel van lang lijden is nu mijn levensles met levenslust laat ik mij door die laatste liefde leiden…

dichter van zwarte gaten leemtes in hiaten vulling van speeksel en cement metselaar van torenhoge muren om zich heen vormt een burcht voor het leven omgeven door oceanen van bloed nimmer gevloeid zweet dat nooit uitbreekt tranen niet gelaten dichter laat de spelonken van de ziel ongemoeid wanneer het voegsel van het…

het was zijn burcht waarin wit ivoor de torens altijd draaiden richting God met zijn hand op de kantelen bezag hij graag onderwijsgevend het wetenschappelijke land nu drommen mensen naar de ophaalbrug rouwen volle zalen maar zijn stem komt niet meer terug opgebaard in eeuwig zwijgen testament op tijdloos perkament zijn…

Hij reist van burcht naar kasteel muziek is beter dan het leeg gekrakeel het levenslied vertelt al heel lang ervaringen voor hun eigen belang soms overstemt geroezemoes zijn gezang men ziet niet het verborgen belang men is niet geïnteresseerd begrijpt niet dat men er van leert misschien is het tij te keren en kan men zich tegen…

Naakt hangt het gras te weken in de azijn van de vroege morgen het leven zwijgt rondom de burcht waar ’t geharnaste sterven zich ontbindt van zorg en waar wind nog de namen spreekt van hen die in het amen zijn gepredikt samen met het duister verdwijnt het spel waarin ik me heb genacht en ik weet mij dat deze nieuwe adem mijn vlucht…

In de voetsporen van jou volg ik een pad, het pad van de liefde dat me zal leiden naar een plaats van intens en oprecht geluk Een stille wind waait zachtjes door mijn haar, een wind van verbondenheid die mij zal meevoeren naar de hemelsblauwe lucht waar ik één word met jouw adem Een vlinder vliegt spelend om me heen, een vlinder…

in mijn toestand van half beschonken zijn zie ik mensen dansen praten lachen de muziek klinkt luid door de verkeerd belichte ruimte obers rennen af en aan niemand stoort zich eraan een paartje danst op de te kleine dansvloer bewegingen vol sensualiteit en lust niemand stoort zich eraan ogen sprekend zuiver half gesloten het…

Denkend aan Leiden, zie ik bruisende kroegen En terrassen aan de waterlijn staan Studentenhuizen, een rommelige kamer Horend bij je studentenbestaan Studeren doe je, om punten te halen Een titel, mooie toekomst in ’t verschiet Een tentamen verpest, is soms wat balen Maar ’s avonds sociëteit, weg tijd’lijk verdriet Afgestudeerd, een baan…

Het licht dat ons wil leiden kan dan helder stralen en een beetje vreugde brengen aan wie in 't donker dwalen en zoals ééns de profeet het zei: onze voeten richten op de weg van de vrede. Het is hier en heden, niet later en verder, enkel nu: het traag leren beminnen en vergeven, het wandelen naar de hoop, naar het leven.…

ontkennen Uw unieke zijn weigeren Te erkennen Uw geur Uw kleur Uw licht Uw uitstalling Uw unieke leven Iedere MENS die sterft Is een bibliotheek die verdwijnt Hoe kan ik die volledige bibliotheek kenen Als ik grootste gedeelte van mijn bibliotheek al vergeten ben Hoe Kan Ik medelijden uw pijn voelen Mede leiden…

ik weefde pure kleuren uit het scheppingsverhaal geen schakering of diepere nuancering maar heel basaal zweefde boven het vormgeven van het eerste leven hoorde het zingen van immense koren nog ongeboren kinderen er was geen hemelpoort licht leidde mij in warme intensiteit wist en begreep het eerste vibreren op goddelijk niveau…

Wij waren drie broers; doch daar ik gesneuveld ben in 't beleg van Leien, Zo zijn we nu nog maar met ons beien.…

zakt achter de hoge bomen duiven vangen het laatste, blinkende licht vleugels zoemen door de lucht Jij zweeft hier ergens rond woorden, die je sprak, zinnen, die jij zorgvuldig formuleerde, waarbij jij mij diep in de ogen keek, alsof daar ergens iets ontweek vanwege dagen zonder lichaam De geuren die je droeg zo vol van jou het hart een burcht…

Het werd statisch, in kleur de eeuwige stroom je sleur bij gratie Verlaat de fles, de geest de druïde geeft les wie leeft nog het meest Volmaakt maakt, tong er lopen druppels over richels een diepe gong…

volle maan boven de Marekerk ik ga vroeg naar bed want morgen moet ik weer naar werk…

Problemen in het ziekenhuis in Leiden, Want mannen lopen er oprecht gevaar. Patiënten haalt men zo maar door elkaar, Een man moet daar de urologen mijden. Hun ingreep kent niet steeds een 'happy end', Men maakt je daar compleet impotinent.…

Leid mij op Uw weg, de weg der waarheid Zoals het in de Bijbel staat omschreven Dat ik naar Uw geboden streef te leven En mag blijven geloven in Uw wijsbeleid Leid mij op Uw weg, de juiste weg ten leven Zodat ik niet een heilloze weg zal bewandelen Maar dat ik steeds naar Uw wil mag handelen Geef Heer dat ik naar het goede mag streven.…

Leid mij op Uw weg, de weg der waarheid Zoals het in de Bijbel staat omschreven Dat ik naar Uw geboden tracht te leven En mag blijven geloven in Uw wijs beleid Leid mij op Uw weg, de juiste weg ten leven Opdat ik niet een heilloos pad zal bewandelen Maar dat ik steeds naar Uw wil mag handelen Geef Heer dat ik naar het goede blijf streven.…

Leid mij op Uw weg, de weg der waarheid Zoals het in de Bijbel staat omschreven Dat ik naar Uw geboden tracht te leven En mag blijven geloven in Uw wijs beleid Leid mij op Uw weg, de juiste weg ten leven Opdat ik niet een heilloos pad zal bewandelen Maar dat ik steeds naar Uw wil mag handelen Geef Heer dat ik naar het goede blijf streven.…