Alle inzendingen over Leven

Het rad van het leven gaat nu te snel voor mij, ik vertraag en kijk toe.…

Aan M. Rasker Haar huis- een Rechtopstaande mantelschelp Een raam met uitzicht op zee Hier vertoeft ze het liefst Moeder af, schrijfster Hier staat de mens op Die stierf bij het ter wereld Komen van haar dochter Vijf jaar later, het huis met Slingers, ballonnen, de jarige Stil en wit in haar bedje Maar net levend onder het ijs…

de verwondering voldoen aan de verwachting en dan ga je dood…

ik plak de uren met draden in mijn web symmetrisch rijgen dag en nacht hun eigen plek hangen daar en vangen weken in spinsels van vergeten sluit mijn ogen in niet meer willen weten wat de maanden zijn draadloos zijn de jaren uitgesponnen het wilde leven heb ik zelf verzonnen…

Je leven, Je gedachten. Wat jij zou moeten denken, doe jij nu niet meer. Ook al heb je dat nooit gedaan. Het gevoel is weg, het leven is uit je gelopen. Nooit zal je terug komen Alsjeblieft laat het los.. Alles.…

Soms wat langer soms maar even maar altijd dragen we wel iets mee iets van het verleden iets van het heden en soms zelfs iets van de toekomst in koffers en tassen maar veelal in rugzakken grote, kleine en mini de rugzak van je leven kies dan vooral een rugzak van Van Os verrassend, veelzijdig en duurzaam zoals het leven een rugzak…

het lachen en strijden liefdevol en vermijden er bij zijn en weten je wordt nooit vergeten zo is het nu juist jullie geest leeft nog voort soms helder, heel dichtbij straks weer vaag jullie waren het leven waard heb veel kennis vergaard doorgeven en meegeven daar kan ik mee leven…

heb de stenen gesorteerd die mijn leven gestalte hebben gegeven basalt en graniet de stukken rots met als basis eruptief halfedelstenen waarin meerdere emoties op het breukvlak kleur bekennen en zij die op mijn hand het loepzuivere leven stralen dat door de zon is ingebrand schitteren hun schepping in verleden verhalen over reizen…

de wilde struik is weer gesnoeid en staat nu braaf te zijn tussen de andere borderplanten van dertien per dozijn hij groeit snel de kleine bloempjes zijn intens en fel laat zich gaan door overwoekering van alles in zijn strijd om het bestaan hij heeft nog één kans gekregen om naast saai weer extravagant te leven…

Maar tot die tijd zal ik het leven, met alle hartstocht mij gegeven met mijn lief en wie ik liefheb absorberen en verteren.…

uw adem doet mij leven, uw oog zal op mij zijn, leer mij uw liefde loven en zingen het refrein: een kind van U te zijn gaat alles ver te boven.…

Ik leef van de lucht Ik leef van de zon Ik leef van de vreugde Waarmee m'n leven begon…

ontroostbaar verdriet voor de nabestaanden DE TRAGIEK VAN HET LEVEN Het leven voelt als ziek de dood als resultaat door falend menselijk handelen De dood is...…

Ik kom weer voorbij die beuk een lange sleuf een slanke holte in zijn stam in zijn kruin azen kraaien doodstil een handvol eekhoorntjes nesten hier rennen gehaast een koers op leven en dood…

Gesmolten in de eerste warme lentezon. Het ijsvogeltje.…

Levenslang geen zon, louter kou, wind en regen. 'n Eendagsvlinder.…

Bij een voltooid leven is het verlangen naar de geboorte van de dood even verlangend als naar de geboorte van het leven maar om nu als kind(s) te eindigen gaat voor vele ouderen te ver!…

Vreugde doet leven Geprezen als een omhulsel Bloeiend en vermakelijk Kietel mij met blijschap Ik zal lachen en mijn vreugde doen stralen Heel de wereld zal het voelen En met allen tezamen doen gloeien…

onder langgerekte hooggestrekte bomen woon ik in een groot geruis wiegend in de ruimte sta ik boven op mijn lemen huis. als de bomen ben ik langgestrekte ruisvrouw in de wind. in mijn grondhuis slaap ik tussen de wortels van mijn onder-wakend kind. ------------------------------------------ uit: 'Onder een leeggewaaide boom',…

Zo leven gaat dus niet. En dat allemaal omdat je het niet ziet.…

We zijn onze eigen toeschouwer Op het toneel van het leven En zijn we dan te doorgronden In de rollen die we spelen Of gooien we toch steeds zout in eigen wonden?…

Het wordt al wat lichter en de vogels, die fluiten De dagen weer langer en de zon lacht bescheiden En wij, lieve mensen, komen aarzelend buiten Om naar school toe gaan en naar werk toe te rijden ‘een nieuwe lente, een nieuw geluid’… Om een begin aan een leven te geven; Verschoot Gorter zo zijn dichterskruid; Een geboorte doet zijn “lente” leven…

Dagen gemaakt van vervallen momenten die geen terugkeer beloven en verder gaan met eenzame rituelen en hulpeloze gebaren van reizigers en vreemden die geen volgende bestemming kunnen vinden. Waar schimmen en gedachten een wakend afscheid tekenen en dromen geen kleuren meer vragen omdat ze uitdoven wat nog veranderen wil…

wil ik nog één maal met jou naakt voor de spiegel staan schitteren binnenin om doodgewone dingen, om de vogels die in de bolster van mijn buik hebben gevlogen om de duinen die nog zachter klinken dan de lelietjes-van-dalen langs een witte watersteen de dag vertrok en liet een vers achter niemand kan de dood verdragen zonder het leven…

om door te leven Ik heb kanker.…

En trein die leven heet. Geen stoptrein, maar een sneltrein. Geen stop wordt ingelast Voordat jij je doel bereikt. Het perron blijft leeg. Ik wacht tevergeefs. Ik zie de trein voorbij razen. Ik roep, ik fluit, je hoort me niet. Jouw leven is een sneltrein. Steeds meer dingen laad jij op. Totdat het einde van de rails is bereikt.…

Uit de eikenstomp ontspruit nieuw en teer leven: een berkenboompje. De kastanje valt... Zal hij wintervoorraad zijn of een nieuwe boom?…

Nu weet ik, waarom God ons Engelen stuurt. Om de muziek te horen, als we in paniek zijn. Om liefde te voelen, als we wanhopig zijn. En, om steun te ervaren, juist als we dachten alleen te zijn.…

Zoals ik het Leven zie - Geloof het of niet - Zien de and'ren Het meestal niet…

val je wakker in slaap en je gaap is het magazijn van een nieuwe dag je stem kraakt en je smaak heeft de geur niet van een lach heb dan geen angst wees niet bang dat hoeft vandaag niet want ik breng je deze dag in een lied het leven is een lied een prachtig lang lied het leven is een lied veel te kort voor verdriet als je…