Alle inzendingen over Lezen

hun lengte nog verpakt in lederzwart met een gracieus gebaar kwamen je vingers bloot een voor een artistiek en creatief de nagels donkerrood jij liet mij de lijnen lezen in de palm van je hand hun lengte reikte naar de pols vertakte daar tot brede band zelden zag ik levensloop zo gaaf gelukkig eindigde jouw liefdelijn nog…

Maar hoe mooi ook woorden kunnen lezen, tussen de regels zie je het papier. En dat papier komt van een boom. Bomen staan buiten met takken in de lucht, wortels in de grond. Die boom staat daar, zoals hij daar altijd stond. Misschien is het wel niets meer dan dat. Doodgewoon zijn.…

'k Probeer je tekens Te ontcijferen - maar het Lezen lukt me niet, Zelfs in spiegelschrift Verbergen ze een geheim, Je raadsels gaan met Ons aan de haal - Dit Nederlands lijkt Voor jou en mij Een vreemde taal…

je draait je om ik om je heen en vang de lach van maan voor jou de zon alleen je ogen lezen onbegrip kijken door mijn transparante ik in ongekende verten je lach brak af ik zag dat jij een ander nu je warme aandacht gaf ik firmament geen nieuwe sterren in het zicht en dwaal donker rond zonder jouw licht…

Onzin probeer slechts een sfeer te creëren waarin je van alles tot waarheid kunt beweren gewoon omdat het klopt omdat het ware woorden zijn omdat er een kloppende hart wordt ingestopt omdat het zwelt van vreugde of van pijn en mochten er na het lezen nog onopgeloste vragen zijn die dwingen tot herlezen dan heb je een gedicht…

Nog willen weten wat zij denkt zij geeft geen antwoord, kan geen antwoord geven, dan haar gedichten opnieuw lezen Verdriet zo groot en diep als een zee of een oceaan Van elkaar geleerd dat beter niet van iedereen kan zijn Voor sommigen altijd slechter krommer en echter, niet rechter rechtvaardig is het leven niet Het gemis heeft tijd…

drie nachten heftig copuleren voordat de maan op een bevruchting scheen in stilte werd geluid geboren de stemmen zijn geschoren voor de bevalling van het woord persen met een rood gezicht het ingehouden schreeuwen vraagt om verlossing van gewicht hier is dan het gedicht u mag het nu gestalte geven door het in stilte drie keer door te lezen…

drie nachten heftig copuleren voordat de maan op een bevruchting scheen in stilte werd geluid geboren de stemmen zijn geschoren voor de bevalling van het woord persen met een rood gezicht het ingehouden schreeuwen vraagt om verlossing van gewicht hier is dan het gedicht u mag het nu gestalte geven door het in stilte drie keer door te lezen…

Dat ieder mens liefde nodig heeft om leed te relativeren staat geschreven in boeken door de droomgeleerden die het leven slijten en woord na woord in dromen overdragen misschien komt er een brug en lezen we verborgen onschuld dan laat ratio een nieuwe God zien om ons inzicht te bewijzen in een dieper voelbaar voelen.…

drie nachten heftig copuleren voordat de maan op een bevruchting scheen in stilte werd geluid geboren de stemmen zijn geschoren voor de bevalling van het woord persen met een rood gezicht het ingehouden schreeuwen vraagt om verlossing van gewicht hier is dan het gedicht u mag het nu gestalte geven door het in stilte drie keer door te lezen…

Een bekende stem hoor ik zeggen: “Niet lezen in bed, dat is slecht voor je ogen.”…

Wie ogen heeft, die leze!…

Voor vandaag is het genoeg geweest: het lezen en om antwoord zoeken dat er toch in woorden niet te vinden is, dat dijken van verlangen enkel hoger maakt maar straks de vloed niet tegen houden kan.…

Alle brieven die je me zond, en waarin te lezen stond; mijn schat, ik heb je lief. Ze waren allemaal gelogen, je hebt me keer op keer bedrogen. Nu vraag je me,om je te vergeven, de liefde opnieuw te beleven. Maar ik zie in jou alleen nog maar; een vuile leugenaar. En ik wil dat je gaat, me voor altijd verlaat.…

samen zijn we afgedaald langs graniet en basalt tot wij in de hitte van magma hebben gebaad daar waar moleculen en atomen de bouwstenen worden van onze dromen vervloeien wij komt alle materie vrij in het opnieuw spelen van de schepping door het lezen van zijn hand met eeuwigheid en oneindig zijn door onbeperkte vrijheid…

die hoef ik niet te lezen Ik kijk naar foto's 't zegt mij niets Weer iemand is vermoord Een ander kreeg een ongeluk Daar word ik van gestoord... Ik draai de pagina's één voor een zie nooit iets grappigs staan hup, naar de laatste pagina... die kan ik overslaan...…

Dan lezen wij ademloos in de zucht van het beleven, het gedicht door liefde geschreven.…

De zon begint de plaatjes weer te lezen op de deuren, glimlacht om de namen naar hun wezen en fluistert: hier is er geen. Maar hier woont Van der Kleuren en die is nooit alleen. Doopt hij de kleuren in het water zij worden nimf en hij is sater. Houdt hij de kleuren naar het licht, ‘Kets’ zegt de vonk en wordt gedicht.…

Plots wordt zijn zachte lach even geraakt door de wind lijntjes in het vermoeide gezicht lijken te vliegen angst en onzekerheid staan te lezen in zijn donkere ogen vertalen openlijk verwarring in diep verborgen gedachten al is de lente laat zijn passen in de regen gaan niet meer alleen gevangen door die andere lach is de herfst dit…

Niet als verhaal, overbekend, of gedicht laat jij je lezen zelfs niet als anekdote.…

zwijg zeg ze niet de woorden die ik niet wil horen ze klonken al wel duizend maal in mijn hoofd zwijg laat me even de lucht bespelen de wolken witblazen om de verte te lezen klanken verbannen vergeten spreek nu maar doe het zachtjes met tedere woorden fluister iets liefs dat ik wil horen reik me je zinnen bakens voor nieuwe…

Kon ik maar eens je gedachten lezen, en voelen wat dit met je doet... zou ik mezelf dan kunnen genezen, door je te laten gaan, en wel voorgoed....? Ik denk het niet, Je zit té diep...…

schoonheid zou willen slapen zal het een landschap zijn zonder lichaam, langs lijnen met buitenaardse voetstappen waarin betraande ogen gaan sterven in winden van onbestaande realiteit in vernielde verwachtingen in het spinsel van donkere dagen lijkt de dichter in de man dronken van zijn eigen verzen en in het licht van het eeuwige lezen…

Zo groeit het uit zijn eigen wezen om één keer te lezen of meerdere keren om te zien hoe het groeit of dat het nog verder boeit. Hoe mooi een gedicht uit zijn ziel geboren tot een ieder kan toebehoren.…

Ik droomde letters in het zand die ik daar had geschreven voor mijn lief de overkant waar heen jij was gedreven Ik droomde dat de zee ze nam tot waar zij moesten wezen en dan rolden op jouw land waar jij ze dan zou lezen Ik droomde zoete letters zand de zoetste van mijn leven en adem ze nog heel lang want jij bent voorgoed gebleven…

Weer is overduidelijk bewezen dat als je geen belasting kunt betalen wel kenbaar maakt, zonder omhalen nooit hebt geleerd te schrijven, laat staan lezen. Met een jaar bestaat Nederland, moet je weten alleen nog slechts uit analfabeten.…

En deze regels lezen nu al vreemden. -------------------------- uit: 'Bijvangst', 1999.…

Met gesloten ogen keer ik terug naar een diepe slaap maar de weg is treurig en vuil, een halte tussen de dag en de nachtmerrie, gedichten lezen zou mijn oeverloze gedachten tegenhouden, die labyrinten overstijgen en naast mij een kussen een leeg omhulsel, waarvan de veren in onschuld lichter worden, om deze te vangen kost geduld,…

Tergend langzaam is dit tafereel loslaten van oud zeer begrijpend lezen het accepteren van twee armen die alles liefhebben van dit bestaan.…

onlangs op een bijeenkomst met andere dichters tot m'n spijt weer eens gemerkt hoe weinig collegiaal de meeste dichters zijn elkaars werk lezen blijkt voor de meeste van hen een taboe terwijl goed luisteren naar andermans verzen al helemaal uit de boze is het lijkt waarempel broodnijd ware het niet dat er met poëzie geen droog brood…