Alle inzendingen over Libelle

Hij gaat sneller dan een gevechtshelicopter, is niet stout, maar lief...…

Een libelle vloog al een poosje rond tot zij een mooi plekje vond vlak bij mij, en ik vroeg zachtjes: blijf je? Zij toonde mij, vast echt als dank, haar vleugeltjes zo fijn en rank en haar prachtig kleurig lijfje.…

libellenvleugels fonkelend en doorschijnend kostbaar als opaal met dank voor de foto: Pascal Vyncke, seniorennet.be…

Hoopvol zoek je.. houvast, aan de buitenkant schittert het leven een verstild moment, prachtig weergegeven.. onvervuld verlangen zo transparant, een bleekroze stengel buigt omhoog vleugels ingehouden komen op adem, hebben de kracht om vrij te zijn, 'ik ben lief' van binnenuit gedragen, ogen glanzen mild, spreken geborgen pijn, je bent…

Ik ken de lichtheid van 't bestaan Ik ken niet de baan die ik - bij zonlicht - af ga leggen tussen bloem en bloem scherm en aar ook de kleuren te talrijk te benoemen Laat: bij en hommel zoemen ik ben sprakeloos.…

Waar de zwaan zwemt met vier jongen over het kleine kratermeer Monticchio zweven de blauwe libellen Calopterix Virgo. Waar de vader zwaan de jongen bedreigt die aan komt rennen om te vissen vliegen rusteloos de blauwe libellen.…

Libellen dansen.…

Zwaluwen fluiten, een libelle knaagt. De spanning glijdt naar buiten, het leven vertraagt.…

ik laat me spindokteren door 'n libelle met een meerkoet aan mijn zij snap jij 't of snap ik 't mijn hoofd kan er al lang niet meer bij…

Mooie Kleine Libelle Vanuit de lucht Je vrije vlucht Zit Je nu met je Wonderlijk mooie tere Vleugeltjes op mijn huid Even landen bij mij met mij…

Valavond aan meer – met een lantaarntje naast mij, lees ik mijn libel(le)…

Zomer aan de bommelrivier met de dwaalgeit op het grasland appels, peren, geur van gier een salade in een picknickmand insecten zoemen boven water rijmend, dansend, licht in vlucht lunch bij de oever van een prater een ballerina in de zwoele lucht.…

De wereld is van de libelle in het zonlicht van de verdwaalde stad bij de vijver van de spiegelbomen zoete geur van zomerse heimwee in het regenwoud van het stadspark bij het eenvoudige burgergraf en jij die altijd in die jas zit die je bij me bracht in de nacht.…

Ik zit op mijn balkon Speel op mijn ukulele en zing Plotseling land er een libelle op mijn arm En blijft even zitten Verwonderd kijk ik naar dit mooie diertje Een innige ontmoeting…

In de ochtendschaduw van het leven kun je somber of gelukkig zijn Niemand weet wat de dag zal geven een donderbui of zonneschijn Leef het leven als het kan bewust en optimistisch want het duurt maar zo even (gepubliceerd in Libelle nr. 34)…

De per spoor getransporteerde arbeidskrachten Zijn tezamen slechts een kleine vijf procent En nog meer beperkend nieuws werd er bekend In Flevoland geen treinen in de nachten De oplossing is klink- en zonneklaar Van nu af aan Libelle Zomerjaar…

Twee libellen vliegen dansend boven elkaar.…

Komt en gaat de zwervelinge heerlijk als een libelle fleurig, zwierig in de rondte teruggevlogen naar het beginnen weet zij de man te beminnen tot een hoogtepunt te brengen gaat en komt de zwervelinge om een liedje samen te zingen op het gras, bij de seringen.…

boven het zwarte ven dansen twee paar libellen in 't rond met haakse vlucht, omarmd door stil, roestig veen zometeen zal het lijken of dit nooit bestond ze dollen nog wat doelloos en gaan weer heen…

Toen een libelle mij mee voerde Naar zonnige waterkanten Trof ik daar dansende groepjes muggen aan Trompetbloemen bliezen hun engelachtige klanken Voor het menselijk oor onhoorbaar Zachtjes over de gladde waterspiegel Vele viooltjes vielen bij Om het lied der natuur te vervolmaken Dit vertoon werd foutloos belicht Door de luister van de…

De wereld is van de libelle in zonlicht van de verdwaalde stad bij de vijver van de spiegelbomen zoete geur van zomerse heimwee in het regenwoud van het stadspark bij het eenvoudige burgergraf en jij die altijd in die jas zit die je bij me bracht in de nacht toen stilte ons kwam beminnen introvert, onder het lachen van de maan.…

op dit gezicht is alles te vinden de glimlach heel vaag en de houding om alles te begrijpen, alles op zijn plaats met in de achtergrond het bos met de eiken nimfen dartelen gevleugeld kwinkelerend voorbij hand in hand als libellen, in elkaar geklonken de wind van zee fladdert in vlagen met hen mee…

de kringen die je in 't water zoekt zijn al lang verdronken zo ook de naam die je hem gegeven had vlak boven het natte oppervlak danst 'n libelle sneller dan haar schaduw doch dat ontrafelt haar mysterie zeker niet eenden trekken 'n nieuw spoor hoorbaar is je zucht bij het achterlaten…

Die avond nam zij mijn hart bij de vijver en lispelde libellen rakend een rivier bogen bomen eerbied streelde wind onze haren onze lijven wit en wild die avond nam zij mijn ziel bij de rivier begeerte van forellen aan oever van het water vlogen vreemde insecten.…

Diep verborgen in het schaduwrijk gebied zie je tranen om wat is In het licht zie je het niet Niemand ziet het stil verdriet, het gemis Het verlangen gevangen Kleurrijke bloemenpracht fladderende vlinders dansende libellen kabbelend water wuivend riet statige zwanen In lommerrijk gebied zie je al die tranen niet…

'K zag, hoe diep onder mij, boven een groep Van avondwolken, die roodvlokkig gloeiden, Blauw op oranje, twee libellen stoeiden, Aëroplanen, scheen 't, looping the loop. En 'k schrok, toen 't plots'ling door mijn denken schoot: Mijn luchtschip hangt boven het avondrood, Dan staat Hij nog boven mijn horizon.…

Hij zag een waterjuffer bij het meer en dacht: 'Hoe wonderschoon is die libelle! Ze is beslist de mooiste der modellen. Ik zet 'r op m'n schilderslinnen neer!' Hij zag de vorm en kleur met kennersogen, die pasten bij een beeldend kunstenaar en pakte snel z'n spullen bij elkaar. Intussen was z'n topmodel gevlogen.…

een Elfje danst net boven het water in volle schittering vleugels van glas in lood brommen bij contact met soortgenoten achternagezet door bezit zij geen tijd voor de liefde in achtjes vliegt ze heen en weer voor haar voorgerecht even zij landt op een blad om zich te laten wiegen door de wind tot zij wordt uitgedaagd achteloos…

Hier lig ik dan een poosje met mijn kleine wijzerdoosje omgekanteld in een slootje tussen kikkers en libellen kan de vogels in de lucht zien en de horizon zien hellen en vanuit mijn Deux-Chevauxtje zestien koeienpoten tellen Wijzerdoosje, Wijzerdoosje waarom liet je mij zieltogen zie de ruitenwissers wissen zie het prikkeldraad verbogen…

Golven spelen Heldere bodem in zicht Natuur delen Waterleven belicht Wolken drijven Schommelend plompenblad Libellen met z’n vijven Een waterjuffer die er in het zonnetje zat Weerspiegelingen beleven Voorntjes beducht voor een snoek Rietkragen weven Wind die z’n weg over de golfjes zoekt Je vergeleek De rust uit de beek…