Alle inzendingen over Lichter dan de dood?

momenten van geluk een harde dood met losse tanden in de goot als water in mijn lippen bijt adem al verloren is dood mijn longen binnenglijdt dan pas ben ik vrij…

Open steeds verder het wordt lichter de schaduw gaat verdwijnen vrij.…

Leun rustig jouw hoofd vol tranen op mijn schouder -- dan wordt het lichter.…

lichter dan zijn leven Vaarwel…

Doen de bloempjes aan zijn, Liefdevolle plantje in mijn, Eerst zo onpersoonlijk raamkozijn, Mij, mezelf, een fractie meer, Beetje lichter, minder zeer, Licht in mij, een beetje meer?…

nimmer was ik dichter dichter bij jou zoals zonnestralen dansten op de golven van de zee voelde ik me almaar lichter lichter dan ik wou zoals de wolken met me sjansten wilde ik eigenlijk met je mee nimmer was ik dichter dichter bij jou ben ik dankbaar voor 't even samen maar blijf voorlopig nog benee…

ik leun tegen het potlood krijt mijn ogen met het stof dat mijn gedachten verlaat zie kleuren langzaam vervagen achter mijn luikende wimpers ik vernevel de contouren strijk het haar uit mijn gezicht en vertrouw de zachtheid toe aan het gehavende vel…

Lichterlijk gedicht Daar zie ik je, schat schimmige vlam gedoofd in een tel en wachten is wat rest daar schijn je weer te zijn ik roep je naam maar de wind verliest mijn verlangen en blaast je verschijnen weg wachten, alweer en toch hoop ik dat als je je weer laat zien je steeds langer durft te blijven en uiteindelijk bij me wilt zijn…

Waar ik zocht naar een samen in een laatst geschreven zin wachten woorden in de schaduw op een nieuw begin de lucht is zoveel lichter dan die leegte in mij ik draag mijn hart de tijd voorbij...…

De wereld is me Te zwaar geworden - Ikzelf was lichter Dan gedacht - niet meer Dan een pluisje ben ik Dat wordt voortgedreven Om te ontsnappen aan De zwaartekracht die me Dagelijks naar beneden Haalt, kracht ook die Zo vaak mijn eigen ik vermaalt…

laat je woorden zien een lach en passie in het duister omdat ik in ontmoetingslicht zo bloot ben dat ik voor je huiver je handen zullen strelend nog wel jeugd ontdekken maar je ogen zullen in de tekens mijn verleden open leggen je zult begrijpen wat je voelt maar wat je ziet aan niet vertaald verdriet zal zich als schaduw roeren veel lichter…

laat je woorden zien een lach en passie in het duister omdat ik in ontmoetingslicht zo bloot ben dat ik voor je huiver je handen zullen strelend nog wel jeugd ontdekken maar je ogen gaan in de tekens mijn verleden open leggen je zult begrijpen wat je voelt maar wat je ziet aan niet vertaald verdriet zal zich als schaduw roeren veel lichter…

hoe kan ik licht worden ik ben niet klaar vergeefs reikte ik naar het waardevolle schuilt er schoonheid in duisternis is het een mooie reis misschien laat ik de herfststorm los en vertrek ik in een lichte lentebries vaar ik in een bootje onder een blauwe hemel de zee op misschien…

Dood is gevoelloos dus zonder gevoel, snap je wat ik bedoel? Bestraling zorgt voor dood weefsel en dat veroorzaakt pijn, snap je dat ik niet begrijp dat de dood zonder gevoel moet zijn?…

zwarter dan wit donkerder dan licht lichter dan zwart grijs is mijn hart zwarter dan wit rijk zonder bezit duister in de nacht in vergrijsde pracht zwaarder dan licht lichter door jouw gedicht bevrijd de diepe smart uit mijn versteende hart zwarter dan licht betoverend gezicht die mijn liefde ontwart uit ons verwarde hart…

je hart zo stil zo licht lichter dan een veer een stille reis naar de gewichtloze armen van Osiris…

niet verdragen ik voel ze in me het zit te knagen De dagen worden lichter maar hier is het zwaar ik wou dat ik het licht zag was dat maar waar…

deze dichter is een zwichter hij doet water bij de wijn dan lijkt het vers veel lichter en doet het niet zo'n pijn…

dode arm schommelde in zachte golven dichterbij streelde ik hem met mijn oog mijn wimpers vielen op de kade hij beviel mij de schaduw van de stad op afstand gadeslaand.…

Als een mokerslag komt het bericht: weer iemand aan een hartstilstand gezwicht. eigen leed eerst. Als een bominslag het bericht: George Michael ook waarschijnlijk, aan: een hartprobleem gezwicht. eigen leed eerst. Van de eerste, zul je nooit iets vernemen maar ben je bekend, haal je alle nieuwsitems. alleen ik vind: eigen leed eerst, het…

Met de jaren komt de dood wat dichterbij en kom je wat dichter bij de mensenkant de kant van het hart steeds lichter van de gaten gaten van mensen die uit het tafereel gevallen zijn wat nog rest is het hart van de ander wat dichter plakken, aan de gilet trekken met slechts een paar woorden, voorbij elke oneigenheid want de dood omhels je bar…

de hanen kraaien kraaien in het donker donker is het buiten buiten kraaien ze ze weten van de tijd tijd heelt alle wonden wonden in jouw ziel ziel ik zie je niet niet alles heelt hij hij vliegt harteloos harteloos de hanen hanen van het licht licht jaagt het duister duister weg van jou jouw ziel nu lichter lichter in besef van…

Ik schrok van jouw laag gekras gitzwart van snavel tot staart Je streek neer op mijn handpalm lichter dan een vers brood luchtiger dan mijn voorarm Was jij de bode van de dood?…

De verlegen vlinder verbergt haar weelde steeds lichter wordt het rond het baren van de morgenstond Tot de volgende handwijzer wandel ik mee met de chaoten traag en uit de pas vanzelfsprekend zo zijn ze.…

de zee die wilde lichter zijn, 't liefst lijken op de lucht. Gewoon een and're kant op gaan, meer zijn dan een gerucht. Omhoog de zeven hem'len in, de wereld zien van boven. En zwierend, zwaaiend, zwevend, haar vrijheid kunnen loven. De zee, zij wilde lichter zijn, om simpel weg te zien.…

lichter dan een veer geworden omhul ik mij met louter lucht uit het zuiden, uit het noorden zolang de wind me maar bevrucht lichter dan een veer geworden val ik in slow motion neer en als je luistert hoor je woorden die ik uitspreek keer op keer kijk mij wuiven naar het broze of naar reflecties in een plas naar wat beweegt, vol is van…

ze ontsnappen muteren onderweg wegen zwaarder zweven lichter raken als boksballen bevestigen verwarren als wolken niet te vertrouwen…

Langzaam ben ik in je gekropen tot ik niet meer wist of mijn adem van jou was Nu adem ik alleen en soms voel ik me lichter alsof jij mij ademt…

Daar waar ik leefde... en bestond voor jou, waren wij samen op aarde, al wat ik je gaf speelde tussen ons, neem ik mee in mijn graf.…

Wanneer je in Amsterdam een ruzie probeert te sussen bekoop je dat met je eigen leven. Wanneer je tussenbeide probeert te komen, ben jíj als slachtoffer eerst degeen die eerst naar de vlakte wordt geslagen. Moet vervolgens worden gereanimeerd, ligt in coma en na een lange lange nacht is de strijd verloren. Dus wanneer je in Amsterdam ruziezoekers…