Alle inzendingen over Lief te hebben in el

", beet een chinees de V.O.C. importeerde het direct hopend op de “el” van `s land`s dialect…

Daar zweeft hij naar het Spaanse doelgebied Gedreven door instinct, hij ruikt de dood Hij kromt zijn lijf, slaat toe, de prooi in nood Hoogmoedig, wordt verrast, verweert zich niet El cóndor pasa? Onderschat gevaar? Dit was geen gier, hier vloog een adelaar…

iemand kan leuk zijn op een foto in zijn tuintje bij een bruine van westmal maar reeds bij een eerste date verknalt hij het al met uit te pakken wat hij allemaal bezit en vooral wat hij kan en nog veel meer verlangt. aan mijn lijf met hem geen polonaise en nog minder een wurgslang noch een serpent van een vent! lacht cindy de spanning…

Durf jij voorzichtig om je heen te kijken want alles blijft maar gaat ook voorbij. Zie ook jij de vergankelijkheid van dingen, al lopen wij nog op met elkaar zij aan zij. Zoals ooit in oktober ons samenzijn bij zee, we brachten samen mooie herinneringen schelpen, oud eikenhout en een zeester blootvoets al juttend naar huis weer mee. Durf…

Zo af en toe lift er iets met me mee, dan loop ik niet alleen, maar met z'n twee Ik noem het m'n verstekeling, gewoon een niet noemenswaardig klein ding. Zo af en toe zit ie in m'n zak 'k laat 'm zitten, puur voor gemak en als het tijd is, laat ik 'm eruit soms wil ie niet, de kleine schavuit. 'k Zal bekennen wat of 't is 't is een duveltje…

Welnee, de koning is weer opgetreden: El Rey, uit bronsgroen eikenhout gesneden…

grappig hoe je hoofd de vorm van stuiterbal aanneemt het karmozijnenrood met vegen bruin indigoblauw harmonieus op groen behang en el-ke let-ter-greep ik schreeuw je tranen door je keelgat ram en je bloed proeft brokkelroest zoals mijn wraak zich rochelhoest…

Adieu, gedichten punt en el! Elf weken lang, als ik goed tel, stond ik bij jullie op de stoep, te vaak onthaald op boegeroep, te vaak onwelkom, onbegrepen. Daar stond ik met mijn lettergrepen. Schrap mij! Ik wil mij niet veranderen en maak ruim baan voor duizend anderen!…

We komen vooruit, maar we kunnen geen kant op – in de scheepshutten.…

Dan maar niet lief!…

ik dacht dat de zon ging liggen maar dat doet de wind hij schijnt alleen maar…

Lachend met ‘t hoofd opzij en pretlichtjes in je ogen in de blues tent aan mijn bijzijn zo gewend luisteren naar je warme stem de vrolijke blues tonen om te bewonderen je lenige vingers de klanken die razendsnel uit de ivoren toetsen komen De blues het schone lied de taal van stervelingen…

Zucht Is ons leven in tijd als een zucht, maar we- reldoorlogen en el- lende zijn beslist geen klucht Want als de grote kleine man uit Moskou het op zijn heupen krijgt speelt Poetin zonder twijfel >>> DE EERSTE VIOOL…

Vandaag is alles zo anders, omdat je heen bent gegaan. De woorden zijn stil in mij, ik ben vol van verdriet. Het leven is nu totaal anders, al besef ik dat nog niet. Rust zacht lieverd, voor altijd ben je in mijn hart.…

Dood wat wacht er na jou of wens jij nog geen onontkoombare vragen nu ik ben aangedaan loslaten waar ik van hou en af moet staan wat wacht er na jou was dit het einde of is zij overgegaan in een tijdloos bestaan toen ze wegkwijnde hoe zit dat nou wat wacht er na jou is het kinderlijke hoop van mij dat zij nu bij God…

Een bijzonder mens, een voetbalgod is niet meer R.I.P.…

Dat noodpakket, heeft u het al in huis? Een zaklamp, radio, een warme deken Heeft u uw voorraad kaarsen al bekeken? Ik heb de lijst compleet, een fluit incluis Toch is er volgens mij nog iets wat mist Jack Daniels, het liefst een hele kist…

Heb nog zoveel van je te leren op mijn bek gaan doe ik elke dag door je onbewust te kleineren vernietigend door mijn honend gelach je heb me zoveel te geven iets wat ik jaren geleden heb begraven jij die me weer laat leven mijn gevoel begint weer te dagen jij laat me voelen wat liefhebben is aan jou geef ik mijn ziel bloot zonder jou leven…

ik mij opeens weer vief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik oud en krom zal wezen en zelfs niet meer een boek kan lezen dan is het als een liefdesbrief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik kinderlijk tevreden niet verder kijk dan slechts het heden dan weet ik mij niet meer naïef als iemand zegt: ik heb je lief…

waterig kijken je oogjes me aan waterig soms met een traan je hoofdje scheef in het kussen gezakt een knuffel nauwelijks beetgepakt te zwak om te lachen te praten te spelen je energie met anderen te delen maar ik beloof je mijn kleine man er komt een dag waarop jij alles kan…

Ik heb van je gedroomd Rustig en lief, onder lakens die jou overdekken droom ook jij misschien. Woorden zijn niet nodig een droom die je overstelpt en mijn gedicht ben jij.…

Mijn lief is verliefd Zegt straks haar woordjes voor die ander En ik kan vergeving schenken Want dat vindt ze fijn Ik hou van haar maar Mijn lief is verliefd Mijn lief is verliefd ’t Was misschien niet te voorkomen Of dom te denken dat wij altijd Maar ’t doet zoveel pijn Die hij en haar daar Mijn lief is verliefd Mijn lief is verliefd…

Ik heb U lief mijn heerlijk land mijn mooi geboorteland ik min de eenvoud en de schoonheid 'k heb U mijn hart verpand. Maar langzaam gaat 't tanen hoe zeer het me ook spijt de bossen en de heide de duinen en de zee raken hun schoonheid kwijt.…

ik schuif mezelf mijn handen in het vel van haar verlangen voel haar huid in koele stroken warme vlakken worden langs de lijnen van verzachte vormen van gevoel verwacht verwarrend ver van snel in bogen golven grenzenloos omarmen lief…

werd gevoed door met de plons de werelden vertrouwde een vlucht van zwanen zwierend de schemering omlijst hetgeen je zag die nacht mooier alles dan het lijkt maar wat wat wacht in het bos ruikt het kabouterig smeulende geuren dringen binnen met zweet van angst gemengd benevelen ze je zinnen men zegt dat alles went de wereld mijn lief…

altijd later, alleen de twijfel is van als en twijfels zingen altijd vals ze zit en schrijft en leest wat staat er: “Als ik me verlaat op jou Of nu ik sterk ben, jou verlaat Als ik nu vertrek met jou Of nu ik ga, jou achterlaat Nu ik kies voor zonder jou Of jou bovenal verkies Als ik als verlies schrijf ‘jou’ Of nu ik jou, mijn lief…

Lief Ik zie rechts in mijn venstertje, een ventje,leuk en klein. Hij maakte veel geluidjes, wie zou dat manneke zijn? Het was een heel klein wonder, wat ik niet had verwacht, ik vond het heel bijzonder, want het praat en lacht.…

Mijn huid fluistert dezelfde woorden die jouw lippen spreken als het verlangen uit haar schaduw treedt en teder de liefde aan zich bindt.…

iedere traan die ik om je heb geweend zal ik omzetten in tranen van geluk iedere bevende zucht van smart zal ik veranderen in een juichkreet ieder gebroken venster van je ziel zal ik met liefdevolle handen helen iedere rimpel die zich groefde in je gelaat zal ik wegtoveren met mijn kussen iedere glimlach met pijn beladen zal ik ombuigen…

Zou ik baden schrijven hoe lief ik je vind.…