Alle inzendingen over Liefde sterft twee k

Echo van je geest Door mij in stand gehouden Sterft met mijn dood; Met vervagen van m'n bewustzijn Sterf jij voor de tweede keer In m'n sterven Zal ik mij bij je voegen Zijn we gelijken; Tijdloze dood kent geen standen Er is geen dood, doder, doodst…

Mijn ogenblik is opgegaan in ’t hemelsblauw gewelf en ‘k zag zo: onderweg verloor ik stukjes van mezelf.…

Kom maar even dichter zei ze en ik waande me poëet maar met de snelheid van het licht wist ik de relativiteit van woorden.…

'k Heb twee bronnen, die de voedsters van mijn jeugdig leven zijn: 'k Leef bij Fillis door de Liefde - op mijn kamer door de Wijn. ------------------------------------------- uit: Gezangen mijner jeugd (1782)…

Ik geloof dat de ziel van ons leven als een waardevol kleed is geweven van ragfijne stof dat door gedachten vanuit het hart gegeven het samenzijn niet kon bederven zo geloof ik dat er zijwegen van de liefde bestaan een kwestie van twee-eenheid waar de één sterft, naar de hemel gaat en de ander alleen achterlaat met een hart vol liefde…

en als ze zich dan omdraait weggaat en geen laatste keer meer zwaait dan heb ik het gevoel dat ik meer gestorven ben dan haar…

éen rode knop tooit nog de uitgebloeide stokroos geen bij zal komen haar bloei is bevroren door bijtende nachtvorst een heroïnehoertje sterft door een overdosis zij is uitgetippeld haar naam is Roos…

Als je moeder sterft Dan sterf je niet een beetje Dan sterf je helemaal Je wordt opnieuw geboren Maar nu zonder haar Je moet weer leren lopen Maar niet meer aan haar hand Je moet weer leren leven Zonder moeder aan jouw kant Als je moeder sterft Dan sterf je met haar mee Alleen jij wordt hergeboren Nu alleen En nooit meer twee…

'k Wilde met jou in zee, maar het weer zat niet mee en een droom droom je niet van tevoren Maar ‘t was zo’n mooi idee: Een grasveld voor twee en de stilte die ‘k door jou zou horen Jij was mooi bloot voor mij en ik dacht er veel bij Ik dacht bos, luchten, gras, jou in’t koren Dacht: kom dichter bij mij, maar omdat ik het zei werd mijn droom…

Bespeel met mij de Gevoelige snaren van de Liefde Gebruik met mij de Allermooiste woorden van Haar ziel 'k Deel dan met jou mijn en Jouw lichaam: liefkozing, Streling Ogen gesloten Gedachten geordend 't Beviel Mijn zoen gevolgd door Oneindig echt veel kussen Deling van liefde tussen twee Mensen; jij en ik 'k Kniel Voor…

Zoals de jaarringen van de eik groeit liefde in cirkels En 't is pas als ze sterft dat haar verbindingen zich openbaren Een boom heeft vele levens Zo ook de Liefde…

´, sterft K leur, wordt het doods.…

Iedere seconde sterft een klok springen veren van gespannen tijd breekt een hart van liefde crasht een heetgeblakerde PC. Iedere seconde sterft een klok verdubbelen zich drakenkoppen ontlaadt de ziel het late leven stroomt een moment als bloed.…

Wij zijn vereend maar even wijs en weten: een woord weegt lichter dan een duivenveer; als 'k ‘liefde’ zei, zou ik kunnen vergeten dat je me zei: ‘O, liefde komt één keer’? Wees niet bezorgd voor deze bijna-liefde, zij gaat voorbij, als alles wat ons griefde, geneest of sterft, na meer of minder strijd. 'k Zeg ‘liefde’ toch.…

Krokante kuikens, kip Kaneelbestoven Kalkoen, kamelenoog, Komkommersla Koek bij kamillethee, zo kant-en-Klaar Kokkin met kikkerbillen, Kaalgekloven Kaag kookt coquilles in het Koeterwaals Kieskeurig in 't kwadraat, iets Kolossaals…

van me hielden en een houvast wilden zijn nu ben ik verder en durf langzaam door te lopen naar wat er komen gaat, al moet het nog alleen maar ‘k ga het redden en ik durf opnieuw te hopen op nieuwe liefde en twee armen om me heen…

zang en lachen duren kort Als bloemen in de zomerdag; De zomer sterft, de bloem verdort: Zo sterft der mensen zang en lach.…

zang en lachen duren kort Als bloemen in de zomerdag; De zomer sterft, de bloem verdort: Zo sterft der mensen zang en lach.…

gravend naar pijnen uit een ver verleden struikel ik onvoorzien over mijn eigen graf dat me even stil doet staan, stamp 't nogmaals aan daar deze gevoelens zorgvuldig leken weggeborgen en nu veel te dichtbij willen komen grijpt het mij onverhoeds naar de keel waardoor mijn schreeuw wordt gesmoord evenals al die anderen die schreeuwen…

Ik maak van al de mensjes, die ik liefde, Beeldjes, die 'k ópzet in mijn hersenkas, - Bleek en beweegloos, als gebootst uit was, Staan ze, - stil doden-huisje van mijn Liefde; En slag op slag, die dit mijn hart doorkliefde Is daar gegriffeld, aan de wand, in kras Bij kras van letters, die geen sterfling las Dan ik, - vreemd doden-boekje…

Gekluisterd aan de buis, het oor op de premier, het oog op Irma Sluis: geen metertje of twee, geen imposante vol- leyster, maar op een tree. Wat een gebarentol- k, is dan heldin Nicole K.…

Zij is de bron van zijn liefde. Zijn steun is zij, zijn toeverlaat. Wanneer de liefde van zijn leven sterft, dan klaagt een man steen en been. Dan is hij ontroostbaar. Dan moet hij verder leven. Moederloos alleen.…

‘Daar Stasek’ mijn grootvader wees in het donker van de nacht ‘daar wordt een ster geboren’ en met zijn andere arm ‘daar sterft er een dat kun je horen’. Zo stond hij met twee armen te wijzen en wachtte op een vallende ster om te zeggen dat ik een wens mocht doen, hoewel ik allang wist dat niets voor eeuwig kan blijven.…

Ik sleep me sneeuwdronken naar het einde De sneeuw viel dit jaar met bakken uit de lucht De dooi treedt langzaam in, ‘k voel me opgelucht 'n Laatste sneeuwbal sterft aan mijn voeteneinden 'k Ben het spuugzat dat sneeuwruimen van mijn stoep en zout hoort thuis op chips of in oma’s soep De winter begon dit jaar al in november.…

brengt nu een volle lach straks verwacht hoor de oude grijze merel hopend zingen blijkbaar niet gevonden hij die zoekt geblinddoekt zingt hij door het platte land belandt in kerkenhoge oude boom vermoeid valt zijn blinddoek sloom accepteert de vele adolescenten vol vurig vuur oververmoeid stopt de grijze merel zijn zingend avontuur sterft…

Soms klimt haar geur heel rustig in de kamer dan denk ik - vreemd genoeg - nu wil ik dat wezen zijn of die herinnering maar er gebeurt weer niets alleen in mijn dromen glijd ik langs je lichaam als een slang in het duister dronken - stoned en giftig kan ik bijna breken want ik wil zo graag voor iemand engel zijn niet langer smachten…

Broos ligt het hart in harde woorden gebet Het oog breekt het blinde licht tussen twee schaduwende gestalten Dan, wanneer de spanning uiteenspat zwijgt de ruimte de stilte dood Er sterft een droom...…

Voor je sterft Laat ik je nog even In woorden herleven Zoals jij bergen hoog Opnieuw wou beginnen De kanker overwinnen Maar de eindmeet wenkt Terwijl je ogen breken En kinderhanden smeken Laten we elkanders dromen bevrijden van alle pijn En over de dood tezamen zijn…

wat indruk maakt is vaak zo alleen in de strijd om het bestaan sterft in het moment dat je het verlaat in weerwil van liefde de band die knapt het ei dat breekt de zon die ondergaat…

Twee dagen terug speelde ik op de bank met K. een potje scrabble. Een gewone woensdagavond. Het eerste woord van K. was 'touw'. Ik volgde met 'tijdschrift'. Toen volgde K. met 'eenzaam', 'verlaten', 'dood', 'koud', 'angst'. Hij won. De dag daarop kwam ik zijn nieuwe aquarium bezichtigen.…