Alle inzendingen over Lijven

we waren er samen goed in liefde laten stromen door onze lijven we bouwden ons plein steen voor steen ik het voeteneind en jij het hoofdeind zo kropen we samen naar elkaar toe het werd een levendige schoonheid waar we samen alles inbrachten in een ruimte zonder omheiningen liefde in lijnen naar alle hoeken nimmer te bedwingen in houden…

'k Zie mooi gebruinde lijven alle strak nog in het vel ze lopen ermee te pronken en ergens begrijp ik dat ook wel. 'k Had zelf ooit ook zo'n mooi lijf in een heel ver verleden 'k draag nu wat wijde bloesjes want nu leef ik in het heden.…

Uit was getrokken blijven deze lijven zacht en kneedbaar tot ze gegoten zijn en harden in hun bronzen vormen. Later zie ik deze lijven bronzig kijken op hun sokkels naar u en mij, terwijl zij daar voor eeuwig pronkend moeten blijven. Hoedt u voor de lijven, die voor altijd beklijven in de houding waar ze staan.…

Dansten en reisden de wereld rond Onze laatste kus Onze eerste keer Onze laatste adem Ons samenzijn Nooit meer Onze lijven versmolten jaren tot één Onze erotiek haast verheven tot kunst Onze laatste kus Onze laatste adem Onze laatste keer Echt' liefde in Een mum Van tijd tot iets dat daarop lijkt verworden Echt' liefde werd verdwaalde…

hun zuchten ken ik zwetende hitsigheid een zachte vingering en zoekende zoenen langs nachtelijke lijven het zacht gemompel van poezelwoordjes of wild gehijg van hete passie ik ben een kussensloop…

Door onze zachte, licht-ontroerde lijven o Zusters, woedt die grote strijd nu fel: wij hunk'ren naar de toekomst, 't heerlijk spel aller krachten, die nu in ons verstijven. Wij horen Vrijheids zoete lokken wel, en reppen ons...…

[Dit schreef ik voor mensen, die elkaar heel niet meer hebben gezien] Levende lijve Wij hopen je binnenkort weer te mogen ontmoeten. Even je vasthouden, omhelzen, knuffelen met liefde of een traan. Al is het maar voor heel even. Het is zo lang geleden, dat we je gezien hebben. Samen koffie drinken met iets lekkers erbij.…

Naakt op een trap Van boven naar beneden Geconcentreerd kijkend Standvastig Trede na trede Lijven bloot en Elkaar kussend (mond-op-mond) Met handen die Zwijgen Tongen die met Recht aanbeden Gracieus en Tevreden. Moe. Voldaan Hun lijven één lichaam Orgasme Héérlijk. Met reden…

verhitte lijven stoken het vuur steeds hoger dat wordt nablussen senryu…

Als ik niet meer op aarde zou zijn zou ik nog altijd blijven schrijven om te blijven en het geschrevene in te lijven het zal me altijd verder drijven.…

was er liefde twee lijven die leefden een tafel van één keer één een pas de deux het zachte luisteren naar zoekende handen In de avond stierf de liefde twee lijven verstijfd aan een tafel van delen wat rest in de schrijn van schijn een pas op de plaats het harde verweer in open handen…

't Was stripdag: de prachtigste wijven onthulden met gratie hun lijven. Hij schreef z'n verslag met een potlood. Die dag was voor hem met geen pen te beschrijven.…

rek me strek me na de nacht armen warmen lijven blijven diep van binnen knuffelzacht rek me strek me in een lach naar de schoonheid van de dag…

je hebt weet van het hoogste, het diepste, het meest mysterieuze je hebt het aan den lijve ervaren: leven dat mens wil worden rijk ben je, een ingewijde, een gezegende…

het heilig vuur van zoet riekende liefdeswoorden verwordt tot zwak gloeiende scherp geurende sintels na de vervulling door zwetende lijven remy…

De retoriek, Van de gestiek Zal hij aan den lijve ervaren. Ook bij een dove Geldt eerst zien, dan pas geloven.…

Veel post versturen heeft ook zijn bezwaren, Want als je dikwijls aan de zegels likt Wordt je gestalte lelijk aangedikt, Iets wat ik aan den lijve heb ervaren. Nu ben ik anorexiapatiënt. Ik braak na elke brief die ik verzend.…

ze zeggen dat ze het aan me kunnen zien en of ik asjeblieft niet zo wil kijken alsof ik kan drijven op een zoute zachte zee van welbehagen, klotsiklots om jou mijn liefste heen, die met kokosnoten gooit om me nog sneller in te lijven…

Begin bij jezelf oefening in aandacht voor je lijfelijkheid voelen en luisteren naar het orgaan dat je huid heet zo wordt je redder van het leven dan kan je de ander ook leven geven en helemaal aan de lijve ontmoeten…

Een griepgolf zal ons landje overspoelen En ook al ben ik netjes ingeënt Het virus is inmiddels resistent En laat mij dat straks aan den lijve voelen. Maar wat voor kwalen mij nu ook bedreigen Het vorig jaar kan ik geen griep meer krijgen.…

waar woorden er niet toe doen eerder willen zwijgen kruip ik liever in warme deelbare zinnen in ‘t zacht verstillen van verhitte lijven ademend onder één huid…

December komt er aan het is al koud in de stad aan den lijve voel je dat minder woorden meer gehaast weer de laarsjes aan weer de mantel aan sjaal en hoed wat een beetje winter al niet doet…

liefde bedrijven is pogen blijvend te verblijven tegen warme lijven die gewillig aan elkander willen beklijven om op herhalende vluchtige dromen te drijven en als zacht schurende schijven de passie nog nog meer opdrijven…

rondom de berken bezingen zij vruchtbare dagen vragen om zonneschijn, kronen in dansende kringen vrouwen die fluisteren, voeten uit aarde ontwringen lijven beklagend die dronken silenen behagen…

Toch zijn diverse clubs erop gespitst om zijn bejaarde aanhang in te lijven. Zijn komst is een electoraal geschenk. Het meest waarschijnlijk lijkt me Denk & Henk.…

verlies zwerft als een trekvogel van de ene fragiele plek naar de andere in onze lijven het kent de stroeve taal van aanhoudend knagen aan broze botten hart en ziel weerloos verlies niets is wat het lijkt…

nog altijd ruik ik de angst van onze jonge lijven zo klein als wij waren luisterend naar haat wij kropen in de verste hoeken en door het raam leek de maan ons te zoeken om wat verlichting te geven aan ons bestaan…

Ook ik ervaar de schaarste aan den lijve: ik moet mijn snelsonnetten zelf weer schrijven.…

Noordenwinden gieren zoals ze meestal waaien en zaaien twijfel in het hoofd, spoken sluipen door de kieren, magere lijven gekluisterd aan ketting van de tijd, glippen langs de gekozen paden om de daadkracht in te lijven, slierten wierrook waart langs vagevuur en blinde hellegaard, dooft de gulle lach om al té vastberaden lippen,…

Zij dacht rechtuit te vluchten, liep een ronde: Des morgens aan een muur is zij gevonden, Teruggedragen binnen mijn verblijven, Waar maagden haar bevrozen leden wrijven, Hervoorbereiden voor het feest der lijven.…